Κώστας Μποτόπουλος: Βλασφημία
Δεν άρχισε καλά η υπεσχημένη από τη νέα κυβέρνηση διαδικασία αναμόρφωσης του Ποινικού Κώδικα που της παρέδωσε η προκάτοχός της μόλις πριν φύγει. Η συζήτηση επικεντρώθηκε -με ευθύνη της κυβέρνησης, όχι των συζητητών- στην αυστηροποίηση των ποινών για «αδικήματα κατά των ηθών» (εξύβριση των θείων, παραβίαση ωρών κοινής ησυχίας και άλλα συναφή), αντί να αποτελέσει αφορμή για σημαντικότερες σταθμίσεις, σε σχέση, ιδίως, με τον «πολιτικό χαρακτήρα» και την ειδική αντιμετώπιση ορισμένων αδικημάτων, καθώς και τις περιπτώσεις να παραγραφούν, με τις νέες διατάξεις, ήδη τετελεσμένα αδικήματα. Ειδικά η επαναφορά του πλημμελήματος της κακόβουλης βλασφημίας έναντι θρησκευτικών αναφορών και συμβόλων θυμίζει έντονα τον κηπουρό που τον κατέβρεξε η ίδια του η μάνικα: ο αρμόδιος Υπουργός διήνυσε τάχιστα τη διαδρομή από την παλινόρθωση στην απόσυρση περνώντας από τη γελοιοποίηση.
Όχι μόνο δεν υπήρχε κανένας νομικο-πολιτικός λόγος να προταθεί, και μάλιστα, αρχικά, με εθνική περηφάνια, μια διάταξη εντελώς ξεχασμένη και ξεπερασμένη, αλλά και τα επιχειρήματα που χρησιμοποιήθηκαν, σε δεύτερο χρόνο, από τον Υπουργό χειροτέρευσαν το ατόπημα: τόσο η σύνδεση με τους μετανάστες, όσο και η υπέρ θρησκευτικών μειονοτήτων συνηγορία (καθώς ως «θεία» θα εννοούνταν τα ιερά και τα όσια όλων των θρησκειών που γίνονται σεβαστές στην Ελλάδα) θα εξυπηρετούνταν πολύ αποτελεσματικότερα, αν αυτό ήθελε η κυβέρνηση, η πρώτη μέσω προστατευτικών διατάξεων του μεταναστευτικού νόμου και η δεύτερη με απάλειψη των περί επικρατούσας θρησκείας στο Σύνταγμα, ώστε να εφαρμόζεται χωρίς προκαταλήψεις και εξαιρέσεις η αρχή της θρησκευτικής ελευθερίας.
Η αλήθεια είναι η κυβέρνηση δεν υπολόγισε σωστά το αποτέλεσμα της αντιπαράθεσης ανάμεσα σε δύο αντικρουόμενους στόχους: από τη μία το κλείσιμο του ματιού (γιατί γι’ αυτό πρόκειται, κανένας δεν θα πήγαινε 2 χρόνια φυλακή για εξύβριση ων θείων) στο συντηρητικό της ακροατήριο και από την άλλη την ενόχληση, έως χλεύης, του «μεταρρυθμιστικού» τμήματός της κοινωνίας αλλά και της κυβερνητικής πλειοψηφίας. Κέρδισε, όπως συνήθως στην εποχή μας κερδίζει, η δεύτερη –και από αυτή την άποψη η διάταξη καλώς αποσύρθηκε.
Δυστυχώς σε ατοπήματα και υπερβολές παρασύρθηκε και η αντιπολίτευση. Ούτε για «αταίριαστη σε δημοκρατική χώρα ρύθμιση» πρόκειται (και άλλες χώρες έχουν παρόμοιες, απλώς δεν τις κατήργησαν και μετά τις επανέφεραν), ούτε για «μη ταιριαστή με την εποχή του Διαδικτύου διάταξη» (η ύπαρξη του διαδικτύου δεν καταργεί την απαξία της ύβρεως και της προστυχιάς). Κοινός νους και σύγχρονα αντανακλαστικά έλειψαν από όλους –πλην, για μια φορά, της επίσημης Εκκλησίας, που άφησε απλώς τους πολιτικούς να εκτίθενται για λογαριασμό της.
Ακολουθήστε το dikastiko.gr στο Google News και δείτε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Διαβάστε όλες τις τελευταίες ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο στο dikastiko.gr
