Δικηγόρος με πάγια αντιμισθία και αποζημίωση λόγω λύσεως σύμβασης εντολής δικηγόρου

Κατάχρηση δικαιώματος 

Προϋπόθεση της γενέσεως αξιώσεως εξ αδικαιολογήτου πλουτισμού είναι η ανυπαρξία ή η ελαττωματικότητα της αιτίας βάσει της οποίας έγινε η περιουσιακή μετακίνηση και επήλθε ο πλουτισμός του λήπτη, ενώ εάν η αιτία δεν είναι ανύπαρκτη ή ελαττωματική, ο πλουτισμός δεν είναι αδικαιολόγητος και αξίωση εξ αυτού δεν στοιχειοθετείται.

Η σύμβαση αποτελεί νόμιμη αιτία περιουσιακής μετακινήσεως, τυχούσα δε αντισυμβατική συμπεριφορά ενός των μερών δεν συνιστά έλλειψη νομίμου αιτίας και δεν γεννά αξίωση εξ αδικαιολογήτου πλουτισμού.

Ο επί παγία αντιμισθία δικηγόρος, του οποίου λύεται η σύμβαση εντολής, δικαιούται αποζημιώσεως.

Η διάταξη του άρθρου 6 παρ. 1 εδ. β΄ ν. 3198/1955, που θεσπίζει την τρίμηνη αποσβεστική προθεσμία για τις αξιώσεις που πηγάζουν από άκυρη καταγγελία σύμβασης εξαρτημένης εργασίας, εφαρμόζεται αναλόγως και ως προς την προθεσμία της παραγράφου 2 εδ. α΄ του ιδίου άρθρου, που θεσπίζει την εξάμηνη αποσβεστική προθεσμία για την άσκηση των αξιώσεων των παρεχόντων εξαρτημένη εργασία για καταβολή ή συμπλήρωση της αποζημίωσης απολύσεως, και τούτο διότι συντρέχει ο αυτός δικαιολογητικός λόγος του περιορισμού της προβλεπομένης αποσβεστικής προθεσμίας μόνον επί των σχέσεων εξαρτημένης εργασίας.

Επομένως, επί της αποζημιώσεως λόγω της λύσεως της συμβάσεως εντολής δικηγόρου επί παγία αντιμισθία δεν τυγχάνει εφαρμογής η αποσβεστική προθεσμία των έξι μηνών του άρθρου 6 παρ. 2 εδ. α΄ ν. 3198/1954. | Καταχρηστικότητα (Α.Κ. 281) υπάρχει όταν από την προηγουμένη συμπεριφορά του δικαιούχου ή τη διαμορφωθείσα πραγματική κατάσταση η άσκηση του δικαιώματος έρχεται σε προφανή αντίθεση προς την ευθύτητα και εντιμότητα που πρέπει να κρατεί στις συναλλαγές ή τα χρηστά συναλλακτικά ήθη ή τον κοινωνικό ή τον οικονομικό σκοπό αυτού, ώστε να προσκρούει στις περί δικαίου και ηθικής αντιλήψεις του μέσου κοινωνικού ανθρώπου.

Η Α.Κ. 281, ως έχουσα έντονο τον χαρακτήρα δημοσίας τάξεως, εφαρμόζεται και επί ασκήσεως δικαιωμάτων απορρεόντων από άλλες επίσης δημοσίας τάξεως διατάξεις, ως είναι και οι αξιώσεις των δικηγόρων επί παγία αντιμισθία περί καταβολής της αποζημιώσεως λόγω λύσεως της συμβάσεως εντολής, την οποία δικαιούνται κατά τις οικείες διατάξεις.

Κρίση ότι ο ισχυρισμός του αναιρεσείοντος νομικού προσώπου, πως η επί παγία αντιμισθία αναιρεσίβλητη δικηγόρος, εκμεταλλευομένη εν γνώσει της τη γραφειοκρατία και την έλλειψη ενημερώσεως των υπηρεσιών του αναιρεσείοντος, έλαβε την αντιμισθία της χωρίς να παρέχει εργασία, δημιουργήσασα ευλόγως την πεποίθηση ότι δεν θα αξίωνε το ποσό της αποζημιώσεως εν όψει των αποδοχών τις οποίες έλαβε παρανόμως, δεν συνιστά παραβίαση του άρθρου 281 Α.Κ., αφού μόνα τα εν λόγω περιστατικά δεν θεμελιώνουν κατάχρηση δικαιώματος (Απόφαση Αρείου Πάγου του 2019, Επιθεώρησις Εργατικού Δικαίου, τόμος 2019, σελ. 1269 επ.).

Ακολουθήστε το dikastiko.gr στο Google News και δείτε πρώτοι όλες τις ειδήσεις

Διαβάστε όλες τις τελευταίες ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο στο dikastiko.gr