ΣτΕ: Οι δικαστές “φρενάρουν” τις προσφυγές πολιτών
Απλησίαστη πλέον για το μέσο πολίτη θα είναι η πρόσβαση στο Συμβούλιο της Επικρατείας, καθώς κρίθηκε, ευτυχώς, προσωρινά
ότι στις ομαδικές αιτήσεις ακύρωσης δεν θα καταβάλλεται ένα παράβολο των 150 ευρώ, όπως γίνεται μέχρι τώρα, αλλά θα καταβάλλει ξεχωριστά 150 ευρώ ο κάθε ένας από όσους συμμετέχουν στην αίτηση ακύρωσης (ομοδικών), δηλαδή εάν είναι 100 άτομα, το συνολικό ποσό των παραβόλων θα είναι 15.000 ευρώ!
Ζητούν να μην υπάρχει “ομαδικό” παράβολο αλλά 150 ευρώ για κάθε άτομο που προσφεύγει
Πάντως, το τελικό λόγο θα έχει η Ολομέλεια του Ανωτάτου Ακυρωτικού Δικαστηρίου, καθώς λόγω μείζονος σπουδαιότητας του ζητήματος, το Β΄ Τμήμα παρέπεμψε το όλο θέμα προ οριστική κρίση.
Ουσιαστικά η απόφαση της πλειοψηφίας της αυξημένης 7μέλους σύνθεσης του Β΄ Τμήματος του ΣτΕ θέτει ένα νέο φίλτρο εισόδου υποθέσεων στο ΣτΕ και περιορίζει αισθητά το δικαίωμα πρόσβασης των πολιτών στο ΣτΕ και ειδικά εκείνων που έχουν μειωμένο εισόδημα, ενώ από την άλλη πλευρά, περιορίζει τον όγκο εργασίας των δικαστών.
Σε μια από τις ομαδικές υποθέσεις που απασχόλησαν το ΣτΕ είχαν καταθέσει ομαδική αίτηση ακύρωσης 31 άτομα και είχαν καταβάλλει ένα παράβολο των 150 ευρώ. Σύμφωνα με το ΣτΕ για να μην απορριφθεί η ομαδική αίτηση ακύρωσης έπρεπε να καβαληθούν παράβολα συνολικού ύψους 4.65 ευρώ. Πρέπει να αναφερθεί ότι στις ομαδικές προσφυγές των ενστόλων (εν ενεργεία και συνταξιούχων) περιλαμβανόντουσαν 500 και 600 άτομα. Δηλαδή το παράβολο στις περιπτώσεις αυτές θα ανερχόταν από 75.000 έως 90.000 ευρώ.
Έχουν κέρδος τη δικηγορική αμοιβή
Μάλιστα, ο δικηγόρος που χειρίστηκε την υπόθεση ενώπιον του ακροατηρίου αναγκάστηκε να δεχθεί ότι εάν το ΣτΕ κρίνει ότι πρέπει να πληρωθούν 31 παράβολα των 150 ευρώ, τότε να εκληφθεί ότι προσφεύγων στο δικαστήριο είναι εκείνος που είναι πρώτος στην αίτηση ακύρωσης και για τους υπόλοιπους 30 να απορριφθεί.
Η πλειοψηφία της σύνθεσης δεν παραλείπει να εκφράσει την άποψη, μεταξύ των άλλων, ότι η ομοδικούντες έτσι και αλλιώς έχουν κέρδος τη δικηγορική αμοιβή. Δηλαδή, ότι δεν πληρώνει ο καθένας ξεχωριστά αμοιβή για το δικηγόρο του, αλλά όλη μαζί οι ομοδικούντες πληρώνουν ένα δικηγόρο, παραβλέποντας έτσι ότι άλλες είναι οι αμοιβές των δικηγόρων για τις ομαδικές και άλλες για τις ατομικές αιτήσεις ακύρωσως (και φυσικά ανάλλαγα και το επώνυμο του δικηγόρου).
Ειδικότερα, το Β΄ Τμήμα του ΣτΕ με πρόεδρο την αντιπρόεδρο Μαίρη Σάρπ και εισηγητή τον πάρεδρο Ιωάννη Δημητρακόπουλο, έκρινε κατά πλειοψηφία ότι «προκύπτει αβίαστα ότι, σύμφωνα με τις διατάξεις των παραγράφων 1 και 4 του άρθρου 36 του π.δ. 18/1989, σε περίπτωση, όπως η παρούσα, άσκησης αιτήσεως ακυρώσεως από περισσότερα πρόσωπα και ανεξαρτήτως της ύπαρξης δεσμού ομοδικίας μεταξύ τους, οφείλεται, επί ποινή απαραδέκτου, παράβολο χωριστά για καθένα από τα πρόσωπα αυτά».
Διαφορετικά, συνεχίζει το δικαστήριο, «δηλαδή υπό την ερμηνευτική εκδοχή ότι αρκεί η πληρωμή ενός μόνο παραβόλου για όλους τους αιτούντες, υπονομεύονται ο σκοπός και το ωφέλιμο αποτέλεσμα του άρθρου 36 του π.δ. 18/1989, με τις εντεύθεν επιπτώσεις στην εύρυθμη λειτουργία του δικαστηρίου».
Με ένα δικόγραφο ακύρωση διοικητικής πράξης
Εξάλλου, συνεχίζουν οι σύμβουλοι Επικρατείας: «Η υποχρέωση καταβολής παραβόλου (150 ευρώ) χωριστά για καθέναν από τους αιτούντες συνιστά θεμιτό περιορισμό του δικαιώματος ένδικης προστασίας εκάστου εξ αυτών, διότι, εφόσον είναι επιτρεπτή η επιβολή υποχρέωσης καταβολής παραβόλου 150 ευρώ σε περίπτωση αιτήσεως ακυρώσεως που ασκείται από ένα πρόσωπο, επιτρέπεται, κατά λογική αναγκαιότητα, να επιβληθεί και υποχρέωση καταβολής παραβόλου 150 ευρώ χωριστά για καθένα από τα πρόσωπα τα οποία ζητούν από κοινού, με ένα δικόγραφο, την ακύρωση ορισμένης διοικητικής πράξης.
Η αντίθετη άποψη
Από την άλλη πλευρά, η μειοψηφία (οι σύμβουλοι Επικρατείας Μιχάλη Πικραμένος και Ιωάννης Σύμπλης, όπως και η πάρεδρος χωρίς όμως δικαίωμα ψήφου Όλγα-Μαρία Βασιλάκη) εξέφρασαν την εντελώς αντίθετη άποψη.
Συγκεκριμένα, η μειοψηφία αναφέρει ότι οι ισχύουσες νομοθετικές διατάξεις «ουδόλως θεσπίζουν υποχρέωση καταβολής παραβόλου για καθένα χωριστά από τους διαδίκους που ενώνονται στο κοινό δικόγραφο στο πλαίσιο του δικονομικού θεσμού της ομοδικίας, εφ’ όσον μάλιστα η ακυρωτική δίκη αφορά την αντικειμενική νομιμότητα μιας διοικητικής πράξης και όχι αυτοτελείς ατομικές αξιώσεις και δίκαια εξ υποκειμένου, η δε ομοδικία (κατ’ αντίθεση προς τις χαλαρότερες προϋποθέσεις που τάσσονται επί αγωγής) προϋποθέτει κοινό έννομο συμφέρον και κοινούς λόγους ακυρώσεως».
Τέλος, η μειοψηφία καταλήγει ότι «τυχόν υιοθέτηση αντίθετης ερμηνευτικής εκδοχής θα απονεύρωνε τον δικονομικό θεσμό της ομοδικίας ο οποίος επιδιώκει, εκτός των άλλων, την παροχή αποτελεσματικής δικαστικής προστασίας στους διαδίκους με το μικρότερο δυνατό κόστος χρόνου και διαδικαστικών ενεργειών για το δικαστήριο».
Ακολουθήστε το dikastiko.gr στο Google News και δείτε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Διαβάστε όλες τις τελευταίες ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο στο dikastiko.gr
