Το Τριμελές Εφετείο Δωδεκανήσου επικύρωσε πρωτοβάθμια απόφαση με την οποία απορρίφθηκε αγωγή αποζημίωσης που είχαν καταθέσει οι γονείς ανήλικης, για μόνιμη αναπηρία στο άνω άκρο της κόρης τους, συνέπεια –όπως κατήγγειλαν– ιατρικών σφαλμάτων κατά τον τοκετό.
Το Δικαστήριο έκρινε ομοφώνως πως δεν προκύπτει ευθύνη του θεράποντος ιατρού ούτε της ιδιωτικής κλινικής, απορρίπτοντας πλήρως την έφεση που άσκησαν οι ενάγοντες.
Οι ενάγοντες –γονείς της ανήλικης– ισχυρίστηκαν ότι κατά τον τοκετό τον Μάιο του 2013, ο θεράπων ιατρός προχώρησε σε χειρισμούς με σικύα (βεντούζα) και σε πίεση επί της κοιλιακής χώρας της επιτόκου (Kristeller), παρότι υπήρχαν ενδείξεις ότι το έμβρυο βίωνε εμβρυική δυσπραγία.
Σύμφωνα με την αγωγή, η παράλειψη διενέργειας καισαρικής τομής και η απότομη έξοδος του εμβρύου οδήγησαν σε σοβαρή κάκωση του βραχιόνιου πλέγματος, αφήνοντας το παιδί με 67% αναπηρία στο αριστερό χέρι.
Παράλυση βρέφους στον τοκετό
Η οικογένεια ζητούσε:
• 700.000 ευρώ ως αποζημίωση για την ηθική βλάβη του τέκνου τους. • 300.044 ευρώ για δαπάνες που αφορούσαν στην αποκατάσταση. • και ποσά για ταξίδια, διαμονές και νοσηλείες στο εξωτερικό, καθώς μετέβησαν επανειλημμένα σε εξειδικευμένα κέντρα αποκατάστασης στη Γαλλία.
Το πρωτοβάθμιο δικαστήριο είχε ήδη απορρίψει την αγωγή με την απόφαση 32/2023.
Το Εφετείο, εξετάζοντας τα αποδεικτικά στοιχεία –μεταξύ των οποίων εκθέσεις πραγματογνωμοσύνης, καρδιοτοκογραφήματα, ιατρικές γνωμοδοτήσεις και ένορκες βεβαιώσεις– κατέληξε πως:
• Η πορεία της εγκυμοσύνης ήταν ομαλή • Ο τοκετός διήρκεσε φυσιολογικό χρονικό διάστημα για πρωτοτόκο γυναίκα • Η δυστοκία ώμων που εμφανίστηκε δεν ήταν προβλέψιμη • Και ότι οι χειρισμοί του ιατρού ήταν εντός των ορίων της ιατρικής πρακτικής.
Το Εφετείο απέρριψε και την παράλληλη επικουρική έφεση του ιατρού κατά της ασφαλιστικής εταιρείας, καθώς η κύρια αγωγή κρίθηκε αβάσιμη και δεν αναγνωρίστηκε υποχρέωση αποζημίωσης.
