Οι πολιτικοί, όταν δέχονται κριτική (πολλές φορές και άδικη) από τα ΜΜΕ συνηθίζουν να λένε πως στοχοποιούνται. Και μπορεί σε κάποιες περιπτώσεις να έχουν και δίκιο. Φταίνε προφανώς και οι ίδιοι αλλά και πολλοί άλλοι παράγοντες, (μεταξύ των οποίων και τα ΜΜΕ) που απαξιώθηκε τόσο η πολιτική. Μαζί με την πολιτική απαξιώθηκαν και άλλοι θεσμοί στην Ελλάδα της κρίσης, θεσμοί οι οποίοι όλα αυτά τα χρόνια δεν στάθηκαν στο ύψος των περιστάσεων.
Γράφει
ο Παναγιώτης
Στάθης
Τα μακροχρόνια λάθη, ιδιοκτητών αλλά και ημών των δημοσιογράφων, οδήγησε στην απαξίωση και των ΜΜΕ. Στην εμπιστοσύνη του κοινού, στην αξιοπιστία μας.
Όμως άλλο πράγμα η επιβεβλημένη κριτική ή, η «τιμωρία» μέσω της μη τηλεθέασης ή μη ανάγνωσης από το κοινό, και άλλο οι ενορχηστρωμένες επιθέσεις σε ΜΜΕ ως πολιτικό εργαλείο. Γινόταν και παλαιότερα, αλλά είναι πλέον εξαιρετικά σύνηθες.
Είναι αντιληπτό λοιπόν πως όταν τα ΜΜΕ -που ο θεσμικός τους ρόλος είναι να κάνουν κριτική-, δέχονται αλλεπάλληλες επιθέσεις για τον (στρεβλό πολλές φορές) τρόπο με τον οποίο παρουσιάζουν ή σχολιάζουν τα γεγονότα, στο στρεβλωμένο νου κάποιων «ανεγκέφαλων» παρέχεται η έμμεση νομιμοποίηση μιας επίθεσης.
Προφανώς και δεν υπάρχει καμία άμεση σύνδεση ούτε είναι αυτός ο στόχος. Το κλίμα όμως της πολιτικής έντασης και της πόλωσης, με τη δημιουργία διαρκώς ενός «εχθρού» που επιβουλεύεται τις πολιτικές δυνάμεις, είναι το υπόστρωμα που τελικά βοηθά αυτούς που επιβουλεύονται την δημοκρατία και την ελευθερία του λόγου.
Η δουλειά των πολιτικών δυνάμεων δεν είναι να βάζουν εμπάργκο στα ΜΜΕ , είτε αυτός είναι ο ΣΚΑΙ, είτε αυτή είναι η ΕΡΤ. Δουλειές τους είναι να αφοπλίσουν, να βάλουν εμπάργκο στην τρομοκρατία, να δέχονται και να κάνουν κριτική. Ανεμπόδιστα, σκληρά (πολλές φορές δυστυχώς άδικα) αλλά πάντα ελεύθερα.
