Χριστίνα Γλυκού: Προκαταβολές, πλειστηριασμοί και λοιπά δαιμόνια

Με το καλοκαίρι να βρίσκεται ήδη στα μισά του και παρά το γεγονός ότι οι αιτήσεις του εξωδικαστικού καταγράφουν ιστορικό υψηλό, οι δανειολήπτες βρίσκονται επί ξύλου κρεμάμενοι, καθώς δεν προλαβαίνουν να παραλαμβάνουν διαταγές πληρωμής και κατασχετήριες εκθέσεις.

Είναι δε χαρακτηριστικό και άκρως ανησυχητικό, ότι ενώ τρέχει το 15νθημερο των εργασίμων ημερών για την κατάθεση ανακοπής και αίτησης αναστολής κατά της Διαταγής πληρωμής, παραλαμβάνουν – σε μεγάλο ποσοστό – και εκθέσεις αναγκαστικής κατάσχεσης, με αποτέλεσμα να μπλέκουν σε κυκεώνα δικαστικών ενεργειών, χάνοντας κυριολεκτικά τον ύπνο τους.

Παράλληλα, σε όποια προσπάθεια ρύθμισης των οφειλών τους διμερώς, οι εταιρείες διαχείρισης ζητούν υποχρεωτικά προκαταβολή (ακόμα και στο στάδιο μετά την καταγγελία), τα δε ποσά που ζητούνται κυριολεκτικά ..ζαλίζουν.

Είναι δε ενδεικτικό ότι ενώ ο νόμος αναφέρει ότι δύναται ο πιστωτής να ζητήσει το 10% ως προκαταβολή για αναστολή πλειστηριασμού, αυτό το ποσοστό συνήθως ζητείται στο στάδιο μετά την καταγγελία για ρύθμιση και εκτοξεύεται στο 30-40% στο στάδιο διαπραγμάτευσης για ρύθμιση με ενεργό πλειστηριασμό, αναφέροντας χαρακτηριστικά οι servicersότι αυτή είναι η πολιτική του εκάστοτε αλλοδαπού επενδυτή.

Συνακόλουθα και στα πλαίσια του εξωδικαστικού, ακόμα και οι επιλέξιμοι οφειλέτες (αυτοί δηλαδή που πληρούν τα διευρυμένα εισοδηματικά και οικονομικά κριτήρια του άρθρου 178 του ν. 5193/2025), επειδή δεν εξισώνονται με τους ευάλωτους, καλούνται εφόσον υπάρχει ενεργός πλειστηριασμός, να καταβάλουν προκαταβολή στον πιστωτή τους 10%, με αποτέλεσμα οι προτάσεις του αλγορίθμου να απορρίπτονται από τους δανειολήπτες λόγω οικονομικής αδυναμίας και αυτοί να μένουν κυριολεκτικά στον αέρα και να χάνουν τα ακίνητά τους.

Είναι αδήριτη ανάγκη νομοθετικής παρέμβασης για να μπει πλαφόν στο ύψος των προκαταβολών που μπορούν να ζητούν οι εταιρείες διαχείρισης.

Ακόμα, πρέπει να προστατευτούν οι δανειολήπτες  (που αποδεδειγμένα υπήρξαν θύματα της οικονομικής κρίσης, του covid19 κλπ), καθώς και να τους δοθεί η δυνατότητα  βιώσιμης ρύθμισης των οφειλών τους σύμφωνα με τις δυνατότητες τους, την αξία της περιουσίας τους και την εν γένει οικονομική τους κατάσταση.

Είναι θλιβερό και άδικο οι ανωτέρω να γίνονται βορά στα χέρια των εισπρακτικών εταιρειών και να χάνουν τα ακίνητα τους, ενώ δεν ευθύνονται για τις αλλαγές των συνθηκών της ζωής τους που τους οδήγησαν σε μη εξυπηρέτηση των δανειακών τους υποχρεώσεων.

Είναι πλέον καιρός να προστατευτούν εν τοις πράγμασι και να μπει ένα φρένο στις παράλογες απαιτήσεις του εκάστοτε πιστωτή.

*Χριστίνα Β. Γλυκού, Δικηγόρος Παρ΄Αρείω Πάγω – Διαπ. Διαμεσολαβήτρια Υ.Δ.Δ.Α, Διαπραγματευτής ΚΕΚ ΟΠΑ, Εκπαιδεύτρια Διαμεσολαβητών ADR Hellenic Center, Εκπαιδευόμενη Διαιτητής Ciarb, Γενική Γραμματέας Ένωσης Διαπραγματευτών Ελλάδος 

Ακολουθήστε το dikastiko.gr στο Google News και δείτε πρώτοι όλες τις ειδήσεις

Διαβάστε όλες τις τελευταίες ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο στο dikastiko.gr