Δημήτρης Χ. Παξινός: Καζάς Θόδωρος – Το μεγαλείο του ανθρώπου

Ο Θοδωρής είχε ένα ξεχωριστό, μοναδικό ήθος που ταίριαζε σε ανθρώπους σπάνιας καλλιέργειας και κουλτούρας. Κι αποφασιστικός, τίμιος, καθαρός, με γνώμονα το κοινό καλό. Το συλλογικό συμφέρον.

NEWSROOM
Δημήτρης Χ. Παξινός: Καζάς Θόδωρος – Το μεγαλείο του ανθρώπου

Ο Θοδωρής δεν ήταν απλώς ένας συνάδελφος. Ένας φίλος. Ήταν η οικογένειά μου. Το ίδιο ίσχυε κι αντιστρόφως. Πάντα με το γλυκό χαμόγελο κι ας είχε περάσει κάποια δοκιμασία της ζωής. Πάντα με τον καλό λόγο. Και πάντα ν’ ανησυχεί για την οικογένεια. Για την Ασημίνα, τον Σπύρο και το στερνοπούλι του, τη Μαριαλένα. Όλη μέρα στο γραφείο ή στα δικαστήρια, με μια μικρή ανάπαυλα για ξεκούραση. Και γύρω στις 2.30 η Φωτούλα είχε το τραπέζι έτοιμο για φαγητό. Ιερή στιγμή για όλη την οικογένεια και εδώ ο Θοδωρής με άκρα σοβαρότητα περνούσε τα μηνύματά του, γεμάτα ευλάβεια και τάξη για όσα συνέβαιναν στον στενότερο κι ευρύτερο περίγυρο. Και πάντα έκανε το σταυρό του πριν το φαγητό.

Είμαστε  παρόντες, με τη σύζυγό μου, σ’ αυτές τις οικογενειακές στιγμές και θαυμάζαμε κι αναπολούσαμε. Αυτή περίπου ήταν η ζωή του. Χωρίς διακοπές. Καλοκαιρινές ή άλλες. Από χρόνο σε χρόνο τις μετέθετε. Κι όλο υποσχόταν. “Του χρόνου θα ‘μαστε μαζί,  τώρα μου έτυχε ένα συμβόλαιο”. Όλο κάτι έβρισκε. Μια ζωή μεγαλειώδης για τον ίδιο και τις αξίες που αντιπροσώπευε. Αυτές τις πανανθρώπινες που ταιριάζουν μόνο στους μεγάλους ηγέτες και που σπανίζουν. Γιατί ο Θοδωρής είχε τα προσόντα ενός ηγέτη. Όπως έπρεπε να είναι οι ηγέτες μιας χώρας αλλά και του κόσμου.

Ιδιαίτερα στις μέρες μας με τη γύμνια ανθρώπων, που κουβαλούν τις τύχες του κόσμου. Χωρίς ήθος, χωρίς βαθειά σκέψη, χωρίς καλλιέργεια, χωρίς σεμνότητα, οδηγούν στον γκρεμό. Επιφανειακοί και λίγοι, περνούν στην επιφάνεια και τη δημοσιότητα, από την οποία τρέφονται και κομπορρημονούν και ψεύδονται ασυστόλως. Ναι, ο Θοδωρής είχε τα προσόντα ενός ηγέτη. Διέθετε όλα αυτά που προσδίδουν αξία κι εκτίμηση και κυρίως αξιοπρέπεια. Είχε σε περίσσιο βαθμό αυτά που οι σημερινοί ηγέτες στερούνται. Είχε ένα ξεχωριστό, μοναδικό ήθος που ταίριαζε σε ανθρώπους σπάνιας καλλιέργειας και κουλτούρας. Κι αποφασιστικός, τίμιος, καθαρός, με γνώμονα το κοινό καλό. Το συλλογικό συμφέρον. Λέξη άγνωστη στους πολλούς.

Οι συνάδελφοί του τα γνώριζαν πολύ καλά και τον τίμησαν με την εμπιστοσύνη τους στο αξίωμα του προέδρου επί τρεις θητείες. Κι όταν αποχώρησε, συνέχισε να νοιάζεται, να προσπαθεί, να αγωνιά για το καλύτερο για τον Σύλλογο, για τον τόπο του, για τη χώρα, για τον κόσμο. Πάντα προσηνής και δίκαιος, συζητούσε για την κατάσταση που διαμορφωνόταν. Ο ήπιος και βαθυστόχαστος λόγος του ήταν μια έμπνευση. Ατελείωτες συζητήσεις κάναμε και πάντα προσφερόταν να συνδράμει κάθε καταφρονεμένο συνάνθρωπο, κάθε αδικημένο,  χωρίς να περιμένει κάποιου είδους ανταπόδοση. Πίστευε στον κυρίως, λειτουργηματικό ρόλο του δικηγόρου και ενεργούσε αναλόγως. Γι’ αυτό παρέμεινε φτωχός στα χρήματα και πολύ πλούσιος σε συναισθήματα. Ξεχείλιζε αισθημάτων.

Ένας καλός και πραγματικός χριστιανός, που τηρούσε τις διδαχές του Χριστού, χωρίς προκαταλήψεις, χωρίς διακρίσεις σε καλούς και κακούς, αναλόγως θρησκείας ή φυλής ή άλλου διαχωριστικού που απειλεί την παγκόσμια κοινωνία, τη διαιρεί, την κατατρώγει και την οδηγεί σε πιθανό αφανισμό. Για τις ορέξεις ανθρώπων, διαταραγμένων, που έτυχε να ηγούνται της παγκόσμιας τάξης και κονιορτοποιούν κάθε αντίθετη γνώμη. Ο Θοδωρής είχε ξεπεράσει όλες αυτές τις καθυστερημένες αντιλήψεις και παραδοχές. Είχε υπερβεί τα ανθρώπινα πάθη και τους δογματισμούς που στερούν την ανθρωπιά και την καλοσύνη και καθιστούν τον άνθρωπο κενό περιεχομένου. Επίκεντρό του είχε τον άνθρωπο. Μόνο αυτόν. Κι η οικογένειά του, που πάντα είχε την έννοια της, φρόντιζε, μεριμνούσε κι ανησυχούσε, προόδευε, πρόκοβε και προχωρούσε πιστή στα ιδανικά που τους εμφύσησε αυτός ο αξεπέραστος Πατέρας.

Ο Θοδωρής θα ζει πάντα στις καρδιές μας, μέρος της ψυχής μας, κι όσο τον μνημονεύουμε θα ζει και θ’ αγκαλιάζει τους ανθρώπους στοργικά και πατρικά, όλους εμάς που τον γνωρίσαμε και είδαμε την Ανθρωπιά του σε όλο της το μεγαλείο. Κι ήταν τόσο δυνατός, τόσο δυνατή ψυχή, που θα δίνει κουράγιο κι ελπίδα από κει ψηλά σε όλους όσοι τον έχουν ανάγκη. Κυρίως στην αγαπημένη του οικογένεια που λάτρεψε. Αλλά και στους φίλους του που αγάπησαν αυτόν τον υπερασπιστή του δικαίου. Τον υπερασπιστή των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Τον εξαιρετο οικογενειάρχη. Τον ΑΝΘΡΩΠΟ ΘΟΔΩΡΗ.

Ακολουθήστε το dikastiko.gr στο Google News και δείτε πρώτοι όλες τις ειδήσεις

Διαβάστε όλες τις τελευταίες ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο στο dikastiko.gr