Δημήτρης Παξινός: Μάθετε την επιστήμην και αρετήν χωρίς να υπερηφανεύησθε και ουδέποτε θα υπερηφανευθήτε αν αληθώς μάθητε την επιστήμην και αρετήν
Η ζωή θέλει τον δικηγόρο στρατιώτη άγρυπνο και υπέρμαχο των ξένων συμφερόντων. Είτε δίκιο, είτε άδικο έχει ο εντολέας του, απαιτεί από το νομικό παραστάτη του να πράξει τα δέοντα για να του φανεί χρήσιμος.
eurokinissi Τα σοφά αυτά Λόγια του Εθνικού μας ποιητή Διονυσίου Σολωμού ας οδηγούν την συνείδησή μας στην επιστημονική μας προσπάθεια για τον ορθό νομικό μας λόγο που θα εξυπηρετεί την Δικαιοσύνη, την κοινή πηγή όλων των αρετών, κατά τον Αριστοτέλη. Ιδιαίτερα σήμερα που τα πάντα συνθλίβονται στις μυλόπετρες ενός πρωτοφανούς αυταρχισμού που διατρέχει την παγκόσμια κοινότητα και κατακρεουργεί ανθρώπινα δικαιώματα, ανθρώπινα δίκαια και κάθε θεσμό σχετικό μ αυτά και την Δικαιοσύνη που είναι και το ζητούμενο και αναζητούμενο εν τέλει. Όλοι όσοι επιλέγουν την δικηγορία για να γίνουν διάκονοι της Δικαιοσύνης και συμπράττοντες λειτουργοί της στρατεύονται στον αγώνα για τη Δικαιοσύνη, που είναι η κοινή πηγή όλων των αρετών, κατά τον Σταγειρίτη φιλόσοφο.
Η Δικηγορία δεν είναι επάγγελμα με τη στενή έννοια της λέξεως, αφού σκοπός του δεν είναι η αποκλειστική επιδίωξη του κέρδους. Είναι δημόσιο λειτούργημα που έχει αποστολή την καλλίτερη απονομή της Δικαιοσύνης. Τα παραπάνω είχε επισημάνει στο πρώτο Νομικό Βήμα του 1953 ο τότε Αντιπρόεδρος του Συλλόγου μας Θεοδόσιος Λιβαθινός. Από τότε πέρασαν πολλά χρόνια και δεν έχει ασφαλώς την ίδια αίγλη και κύρος. Έχει όμως, πάντοτε, την τάση να ηγείται των λοιπών επαγγελμάτων ως ο πρώτος Επιστημονικός Σύλλογος κι αυτός που διαμορφώνει, στη συνείδηση των πολιτών, το ισχύον Δίκαιο.
Θεμιστοπόλος και σωστός επαγγελματίας της ζωής ασκεί και προσπαθεί ν ασκεί με συνείδησή το λειτούργημα του Δικηγόρου, αυτού που η μοίρα τον τάσσει να προμαχεί, να θυσιάζεται και να πέφτει από το χρέος μη κινών. Δέκτης των καημών, του πόνου και της δυστυχίας των συνανθρώπων του οφείλει να κλείσει μέσα του την επιταγή της σταθερής διακονίας υπέρ του άλλου.
Η ζωή θέλει τον δικηγόρο στρατιώτη άγρυπνο και υπέρμαχο των ξένων συμφερόντων. Είτε δίκιο, είτε άδικο έχει ο εντολέας του, απαιτεί από το νομικό παραστάτη του να πράξει τα δέοντα για να του φανεί χρήσιμος. Κι ο πληρεξούσιος αυτός για να σταθεί μέσα στη φοβερή, στην καταλυτική, πολλές φορές, σκληρότητα των συνθηκών της ολοένα πιο απαιτητικής κοινωνίας, είναι υποχρεωμένος να φορέσει την μάσκα της αδιαλλαξίας, να κρατήσει στα χέρια του το σπαθί της μαχητικότητας, να επιδιώξει το απόλυτο για να πετύχει το σχετικό.
Πόση ένταση δυνάμεων, πόση οδύνη ψυχής, πόση εξάντληση νεύρων για την ανταπόκριση στο βαρύ και μοχθώδες έργο….και παράλληλα πόση προσπάθεια να μάθει τα πάντα, να χρησιμοποιήσει κάθε γνώση του επιστητού, κάθε προϊόν της ανθρώπινης ιστορίας και πείρας για να είναι έτοιμος πάντα, επαρκής ν αντισταθεί στον αιφνιδιασμό, να μην κάνει το λάθος. Κι ο κόσμος που ζητάει από τον δικηγόρο το απόλυτο δεν γνωρίζει την ψυχική του κατάσταση, την φθορά που έχει υποστεί για να μην προδώσει τις ελπίδες του εντολέα του και να πάρει στο τέλος σαν υπέρτατη ηθική αμοιβή το ευχαριστώ, που τόσο φειδωλά και στενόψυχα
στέκεται απέναντί του.
Αυτή είναι η δικηγορία και ασκείται, πρέπει να ασκείται με πλήρη συναίσθηση της αποστολής του κι η πείρα που συσσωρεύεται μέσα του είναι μια φλόγα που δεν φωτίζει πάρα μόνο αυτούς που καίει. Ιεροφάντες του νομικού λόγου, της σωφροσύνης, του μέτρου, της αξιοπρέπειας συλλειτουργοί της Δικαιοσύνης, σας έλαχε να υπηρετείτε τον ισχυρότερο θεσμό, απ’ τον οποίο έλκουν την καταγωγή όλες οι επιστήμες που διακονούν την κοινωνία.
Πολύ δύσκολες οι συνθήκες σήμερα για την δικηγορία που μοιάζει ασθμαίνουσα κι ανήμπορη να εκπληρώσει το χρέος που της αναλογεί. Είναι σε κρίση, όπως όλο το πολιτικό και κοινωνικό σύστημα. Μέσα όμως από τις πολλές και ποικίλες δυσκολίες όχι όμως ανυπέρβλητες, δοκιμάζεται το δικηγορικό σώμα κι ο αδύναμος δικηγόρος. Μεγάλη η ευθύνη, σ ένα κόσμο που μοιάζει χαώδης και ο καθείς ρίχνει την δική του ζαριά, να ορθοτομήσει τον λόγο, να θέσει τα όρια με σύνεση κι αποφασιστικότητα, για ένα καλλίτερο κόσμο, δικαιότερο κι αποδοτικότερο. Πολλές και πλούσιες οι δυνατότητες του νομικού κόσμου. Ανεξάντλητες οι δυνάμεις του. Ταγός στην χειμαζόμενη κοινωνία.
Ιερός ο αγώνας για μια δίκαιη κοινωνία κι ο δικηγόρος είναι ταυτισμένος με τα ανθρώπινα δικαιώματα. Δικηγορικός Σύλλογος δεν υπάρχει χωρίς την υπεράσπιση των ιερών κι οσίων του Λαού μας, όπως κάθε ανθρώπου στη Γη, κάθε ομάδας, κάθε λαού που βάλλεται και καταδιώκεται και σφαγιάζεται στο όνομα κάποιας ιδεοληψίας, παραβιάζοντας το διεθνές δίκαιο και διαπράττοντας τα ειδεχθέστερα εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας. Καταπατώντας κάθε έννοια ανθρωπιστικού Δικαίου.
Ο δικηγόρος είναι εκ της φύσεως και της αποστολής του μαχόμενος και ταγμένος στην προάσπιση αυτών των δικαιωμάτων και ήταν η φωνή του κάθε κατατρεγμένου κι αδύναμου πολίτη. Κι αυτή ήταν η δύναμή του. Κι έτσι καταξιώθηκε στη συνείδηση της κοινωνίας, την οποία λάμπρυνε με την αέναη, ζωντανή παρουσία του.
*Δημήτρης Χ. Παξινός, Πρώην πρόεδρος του Δικηγορικού Συλλόγου Αθηνών
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Λέανδρος Τ. Ρακιντζής: Οφειλόμενη απάντηση στο από 25-09-2025 άρθρο του κ. Μ. Καλαντζοπούλου Ανδρέας Αναγνωστάκης: Πενήντα (50) χρόνια από τη δίκη της Χούντας – Ιστορικές αναλήθειες και αλήθειες Έλια Κυφωνίδου – Σταμάτης Λιαδάκης: Οι δικαστικοί υπάλληλοι της Αθήνας και του Πειραιά μπροστά στη νέα δικαστική χρονιά Γιώργος Χ. Σωτηρέλης: Ιδιωτικά και κερδοσκοπικά (μη) Πανεπιστήμια – Οι θλιβερές επιπτώσεις μιας διάτρητης δικαστικής απόφασης Κωνσταντίνος Παπακωνσταντίνου: Τα χρέη της κληρονομίας ως θρυαλλίδα αλλαγών υπό το πρίσμα του νέου κληρονομικού δικαίου-Προβληματισμοί και προτάσειςΑκολουθήστε το dikastiko.gr στο Google News και δείτε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Διαβάστε όλες τις τελευταίες ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο στο dikastiko.gr
