Δημήτρης Παξινός: Ο αναμάρτητος πρώτος τον λίθον βαλέτω

Δικηγορικές εκλογές πριν κάποια χρόνια. Τα κόμματα ήθελαν τον δικό τους άνθρωπο. Κι αυτόν υποστήριζαν αμέσως η εμμέσως. Στον β’ γύρο προστέθηκε κι ο υποψήφιος του ΠΑΣΟΚ στους υποστηρικτές με δήλωση. Μαζί και κάποιο άλλοι. Έτσι όλοι θεώρησαν ότι θα επικρατούσε το φαβορί που ήταν αδιαφιλονίκητο. Κι όμως τα αποτελέσματα ήταν αντίστροφα απ’ ό,τι προέβλεπαν οι Κασσάνδρες της πολιτικής.

Η διαφορά ήταν πολύ μικρή. Συνωμότησε ακόμη και το Σύμπαν στην εκλογή κι όχι στην επανεκλογή του ήδη υπάρχοντος και βέβαιου νικητή. Το Σύμπαν ήταν οι δικηγόροι που ανέτρεψαν τα δεδομένα. Κι αυτό γιατί η συσπείρωση προκαλεί αντισυσπείρωση. Πέραν των κομματικών οδηγιών, πέραν της κομματικής βούλησης. Για μια ακόμη φορά. Τη νίκη τη δίνουν οι δικηγόροι. Παρά τις προσπάθειες τις αδόκιμες, όπως αποδείχθηκε, να ελέγξουν το αποτέλεσμα. Δεν κέρδισε τις εκλογές ο εκλεκτός των κομμάτων. Την κέρδισε ο εκλεκτός των δικηγόρων. Όσες φορές προσπάθησε να παρέμβει ένα κόμμα έχασε τις εκλογές και μαζί κι ο υποψήφιος.

Πάντα πίστευα ότι το χρίσμα το δίνουν οι δικηγόροι κι αυτό έκανα. Με το ανάλογο τίμημα γιατί ήθελα να είμαι ανεξάρτητος και ελεύθερος να κινούμαι. Χωρίς εξαρτήσεις, χωρίς δεσμεύσεις, χωρίς υποχρεώσεις στα κόμματα, πάρα μόνο στους συναδέλφους μου, στους οποίους αναφέρομαι και υπηρετώ με λόγο καθαρό, μακρυά από κάθε σκοπιμότητα και υστεροβουλία. Και αισθάνομαι ευγνώμων απέναντί τους. Ήθελα να τους κοιτώ κατάματα και να απολογούμαι. Δεν θεώρησα ότι έγινα κάτι διαφορετικό απ’ αυτούς. Ήμουν ένας απ’ αυτούς. Έτσι ένοιωσα κι έτσι νοιώθω ακόμα. Χωρίς φιοριτούρες και περιττά λόγια. Μακρυά από κάθε επίδειξη γιατί έκανα απλά το χρέος μου. Συνειδητό κι υπεύθυνο. Ανθρώπινο. Και να λέω την αλήθεια και μόνο. Χωρίς να επιδιώξω κάτι πέραν αυτού που οι συνάδελφοί μου μου χάρισαν. Ούτε χρήμα, ούτε  πολιτικά αξιώματα κάθε λογής και παραλλαγής. Δεν μου ταίριαζαν και δεν μ’ αφορούσαν. Ήταν μεγάλη τιμή για μένα και αυτό φρόντισα να ανταποκριθώ.

Ο καθένας βάζει τη σφραγίδα του κι αφήνει το αποτύπωμά του στον χώρο και κατ’ επέκταση στην κοινωνία, στην οποία όλοι αναφερόμαστε εν τέλει. Σαν περαστικοί απ’ τη ζωή και τον μικρόκοσμό μας. Που νομίζουμε ότι είναι το Σύμπαν κι εμείς το κέντρο των εξελίξεων. Ας χαμηλώνουμε λίγο κι ας έρθουμε με υπευθυνότητα στην πραγματικότητα. Κι ας αφήσουμε τα κόμματα και τις παραταξιακές κατευθύνσεις.

Προσωπικά έκανα τις επιλογές μου. Καθαρά προσωπικές μια κι είμαι συνταξιούχος. Έχω όμως την ίδια αγωνία με όλους. Κι αυτό επιτρέπεται κι επιβάλλεται να λέω και να εκφράζω τις απόψεις μου. Χωρίς εξαρτήσεις. Και πιστεύω ότι δεν θα τολμήσει οποιοσδήποτε Πρόεδρος να είναι εκλεκτός κόμματος και να πάει κόντρα στα συμφέροντα των δικηγόρων. Θα ήταν αυτοκτονία κι αναξιοπρεπής συμπεριφορά αναρμόζουσα στο ήθος. Ιδιαίτερα όταν δεν υπάρχουν βλέψεις για την πολιτική και όλη η καταξίωση είναι η προσφορά στον δικηγόρο.

Δεν υπήρξε πρόεδρος που καταχράστηκε της εμπιστοσύνης των δικηγόρων. Κι ούτε θα υπάρξει. Τα κόμματα στα κόμματα κι οι υποψήφιοι Πρόεδροι στα συμφέροντα των δικηγόρων κι ασφαλώς της κοινωνίας. Στο τέλος της ημέρας νικητές θα ‘ναι οι δικηγόροι και μόνο. Χωρίς βερμπαλισμούς κι οδηγίες πώς να ψηφίσουν. Δεν ταιριάζει σε υπεύθυνους και συνειδητούς πολίτες. Όπως είναι οι δικηγόροι.

Καλή επιτυχία.

* Δημήτρης Χ. Παξινός, Πρώην πρόεδρος του Δικηγορικού Συλλόγου Αθηνών