Ηλίας Π. Τσακίρης: Επιχειρησιακή συνήθεια – Δεσμευτική ή οικειοθελής παροχή;

Ο όρος «επιχειρησιακή συνήθεια» αναφέρεται στην πρακτική που έχει διαμορφωθεί εντός της επιχείρησης μετά από μακροχρόνιο και ομοιόμορφο χειρισμό ορισμένων ζητημάτων τα οποία ανάγονται στις σχέσεις εργοδότη – μισθωτού.

Η συνήθεια αυτή μπορεί να αναφέρεται και στο ύψος των καταβαλλόμενων αποδοχών. Σε κάθε περίπτωση, δεν αποτελεί από μόνη της πηγή γένεσης αξιώσεων. Μπορεί να αποτελέσει όμως τη βάση σιωπηρής συμφωνίας (ΑΠ 768/2024).

Πότε επιτυγχάνεται το ανωτέρω; Όταν ο εργοδότης, ρητά ή σιωπηρά, χορηγεί συνεχώς ορισμένες παροχές στους εργαζόμενους, οι οποίοι, αφού τις αποδέχονται, αφαιρούν από την πράξη της χορήγησης τον μονομερή και ελευθέρως ανακλητό της χαρακτήρα (ΑΠ 1238/2023, ΑΠ 563/2023). 

Προκειμένου η «επιχειρησιακή συνήθεια» να θεμελιωθεί, η συμπεριφορά του εργοδότη απαιτείται να είναι γενική και απρόσωπη, να αντιμετωπίζει δηλαδή το ίδιο θέμα κατά τρόπο γενικό, μακροχρόνιο και ομοιόμορφο (ΑΠ 1238/2020, 648/2020, 869/2019), καθώς και να μην έχει επιφυλάξει για τον εαυτό του την καθ’ οιονδήποτε τρόπο ανάκλησή της (ΑΠ 2/2024, 1395/2023, 1566/2021).

Εφόσον πληρούνται τα ανωτέρω, ανακύπτει η σιωπηρή συμφωνία βάσει της οποίας ο εργοδότης υποχρεούται να συνεχίσει να χορηγεί τη συγκεκριμένη παροχή, η οποία παύει πλέον να είναι οικειοθελής και παρέχει τη βάση συμβατικής δέσμευσης (άρθρο 361 ΑΚ ).

Επομένως, σε περίπτωση παράβασης της ανωτέρω δέσμευσης από τον εργοδότη, γεννιέται, βάσει του άρθρου 648 ΑΚ, ευθεία αξίωση για απόληψή της από την εργασιακή σύμβαση και όχι από άλλη αιτία (ΑΠ 52/1994).

* Γράφει ο δικηγόρος Άμφισσας Ηλίας Π. Τσακίρης, Μ.Δ.Ε. Εργατικού Δικαίου Νομικής Αθηνών

Ακολουθήστε το dikastiko.gr στο Google News και δείτε πρώτοι όλες τις ειδήσεις

Διαβάστε όλες τις τελευταίες ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο στο dikastiko.gr