Λέανδρος Τ. Ρακιντζής: Οφειλόμενη απάντηση στο από 25-09-2025 άρθρο του κ. Μ. Καλαντζοπούλου

Μόλις μου τέθηκε υπόψη το από 25-09-2025 άρθρο του κ. Μ. Καλαντζοπούλου με προσωπική επίθεση εναντίον μου για το από 17-09-2024 άρθρο μου με τίτλο «Πόσο νόμιμη είναι η αποχή των δικηγόρων από τα καθήκοντα τους», που δημοσιεύθηκε στο www.skai.gr και στο οποίο οφείλω να ανταπαντήσω.

Τον κ. Καλαντζόπουλο δεν τον γνωρίζω και φαίνεται, ότι δεν με γνωρίζει και αυτός, γιατί στην αρχή του άρθρου με αποκαλεί Λεονάρδο αντί Λέανδρο παρά τo ότι έχω πολλές εμφανίσεις στη τηλεόραση και έχω δημοσιεύσει άρθρα με το όνομα μου σε εφημερίδες, στο διαδίκτυο, ακόμα και στο www.dikastiko.gr που δημοσιεύτηκε το δικό του, με άνω των 200 άρθρων που αφορούν τη Δικαιοσύνη.

Ο αρθρογράφος αναφέρεται μεν στο άρθρο μου με τον τίτλο του, αλλά δεν αναφέρει που δημοσιεύτηκε, ώστε να μπορεί ο αναγνώστης να αντιπαραβάλλει τους ισχυρισμούς του με το κείμενο του άρθρου μου( www.skai.gr 17-9-2024). Αρχίζει το άρθρο του ως εξής: «Ο πρώην δικαστικός λειτουργός στοχοποιεί συλλήβδην το δικηγορικό σώμα για τις καθυστερήσεις στην απονομή της Δικαιοσύνης, επικαλούμενος μονομερώς το «δημόσιο συμφέρον». Ωστόσο, η ρητορική του εξυπηρετεί, περισσότερο από κάθε τι άλλο, πολιτικές σκοπιμότητες και υπονομεύει την ουσιαστική συζήτηση για την αποδοτικότητα του δικαστικού συστήματος.» Τα παραπάνω όμως συνιστούν ένα αυθαίρετο συμπέρασμα του αρθρογράφου για το άρθρο μου, που δεν προκύπτει από την απλή ανάγνωσή του.

Το ζήτημα πότε η αποχή των δικηγόρων είναι νόμιμη το έλυσε κυριαρχικά η ΟΛΣΤΕ 1266/2016, που έθεσε συγκεκριμένες προϋποθέσεις για τη νομιμότητα της απόφασης των δικηγορικών συλλόγων για αποχή από τα καθήκοντα των δικηγόρων με λήψη υπόψη των αιτημάτων των δικηγόρων σε σχέση με το δημόσιο συμφέρον και τη συνταγματική αρχή της αναλογικότητας. Σε κάθε όμως περίπτωση η αποχή των δικηγόρων από τα καθήκοντά τους με αίτημα να μη εφαρμοστεί η με εγκύκλιο του Αντ/ρου ΑΠ απαγόρευση κατοχής από τους δικηγόρους των κινητών τους τηλεφώνων κατά τη διάρκεια της κυρίας ανακρίσεως, που είναι μυστική, δεν είναι νόμιμη γιατί δεν εξυπηρετεί το δημόσιο συμφέρον και προσκρούει στη συνταγματική αρχή της αναλογικότητας, άλλωστε δεν νοείται να παραλύει η λειτουργία της δικαιοσύνης με την αποχή των δικηγόρων για να μπορούν οι δικηγόροι να κατέχουν τα κινητά τους τηλέφωνα κατά τη διάρκεια της κυρίας ανάκρισης. Η αποχή επιφέρει τεράστια ταλαιπωρία των διαδίκων και μαρτύρων και καθυστέρηση απονομής της δικαιοσύνης, που αποδεικνύεται ipsum factum παρά την αντίθετη επιχειρηματολογία του αρθρογράφου.

Στη συνέχεια ο αρθρογράφος αναφέρει «Η δημόσια τοποθέτηση του κ. Ρακιντζή συμπίπτει χρονικά με την κυβερνητική προώθηση νομοθετικών σχεδίων για τη Δικαιοσύνη τα οποία έχουν προκαλέσει έντονες αντιδράσεις. Δεν είναι δύσκολο να αντιληφθεί κανείς ότι αυτού του είδους οι «παρεμβάσεις» αποπροσανατολίζουν την κοινή γνώμη και υπονομεύσουν τις θεσμικές αντιδράσεις.» Δεν αντιλαμβάνομαι τον υπαινιγμό του αρθρογράφου, γιατί στο άρθρο μου δεν αναφέρομαι ούτε έμμεσα στο κυβερνητικό νομοθετικό σχέδιο για τη δικαιοσύνη, αλλά χαίρομαι όταν αποδίδουν στα άρθρα μου τέτοια επίδραση στη κοινή γνώμη.

Συνεχίζει ο αρθρογράφος : «Άλλωστε η στοχοποίηση του δικηγορικού σώματος από ορισμένους πρώην δικαστές δεν είναι τυχαία· συχνά εξυπηρετεί προσωπικές φιλοδοξίες για θέσεις σε ανεξάρτητες αρχές ή άλλες κρατικές θέσεις, μέσα από την προβολή ενός ψευδεπίγραφου προφίλ «αυστηρού και δήθεν αμερόληπτου θεματοφύλακα». Είναι βέβαιο, όμως, ότι τέτοιες επιλεκτικές τοποθετήσεις ουδόλως εξυπηρετούν το δημόσιο συμφέρον, αλλά, (και μετά το αλλά έρχεται η αλήθεια) προσωπικές και πολιτικές σκοπιμότητες.» Ασφαλώς οι υπαινιγμοί του αρθρογράφου αφορούν άλλους συνταξιούχους δικαστές, γιατί δεν έχω καμιά φιλοδοξία για κατάληψης θέσης ανεξάρτητης αρχής ή κυβερνητική, αφού είμαι 87 ετών, έχω τερματίσει πριν αρκετά χρόνια με μεγάλη επιτυχία το δικαστικό και πολιτικό κύκλο της ζωής μου μετά την επί 11 ½ χρόνια ως Γενικός Επιθεωρητής Δημόσιας Διοίκησης, μονομελές ανεξάρτητο όργανο διοίκησης με αναγνώριση από τη Πολιτεία, που με τίμησε με το ανώτατο παράσημο του Ανώτατου Ταξιάρχη του Τάγματος της Τιμής και από τη κοινή γνώμη ( Καθημερινή 06-02-2016 –«Ένας δημόσιος λειτουργός κοινής αποδοχής»).

Φαίνεται όμως ότι η εναντίον μου επίθεση του αρθρογράφου αποτελεί argumentum ad hominem δηλαδή όταν δεν μπορείς να ανατρέψεις με επιχειρήματα ένα κείμενο επιτίθεσαι προσωπικά στο συγγραφέα και του αποδίδεις σκοπιμότητες και φιλοδοξίες, που εξ αντικειμένου δεν υπάρχουν.

*Λέανδρος Τ.Ρακιντζής, Αρεοπαγίτης ε.τ.

Ακολουθήστε το dikastiko.gr στο Google News και δείτε πρώτοι όλες τις ειδήσεις

Διαβάστε όλες τις τελευταίες ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο στο dikastiko.gr