Μιχάλης Δημητρακόπουλος: Διαφωνία ΕνΔΕ με τον πρόσφατο τρόπο επιλογής νέων αντιπροέδρων του Αρείου Πάγου

Με τον νόμο 5123/24 για πρώτη φορά προβλέφθηκε να συγκαλούνται οι Ολομέλειες του Συμβουλίου της Επικρατείας, του Αρείου Πάγου, του Ελεγκτικού Συνεδρίου και κατόπιν μυστικής ψηφοφορίας των μελών τους να διατυπώνουν γνώμη για τους καταλληλότερους για την πλήρωση των θέσεων των Προέδρων και των Αντιπροέδρων των άνω Δικαστηρίων, καθώς επίσης και της θέσης του Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου και του Γενικού Επιτρόπου της Επικρατείας στο Ελεγκτικό Συνέδριο.

Κατόπιν ακολουθεί η διατύπωση γνώμης για το ίδιο θέμα από τη Διάσκεψη των Προέδρων της Βουλής και τέλος το Υπουργικό Συμβούλιο αποφασίζει κυρίαρχα σύμφωνα με το άρθρο 90 παρ. 5 του Συντάγματος για τις ηγεσίες των τριών Ανωτάτων Δικαστηρίων της χώρας.

Από συστάσεως Ελληνικού Κράτους είναι η πρώτη φορά που θεσμοποιείται η συμμετοχή των Δικαστών και Εισαγγελέων στην επιλογή των ηγεσιών τους, αίτημα πάγιο και διαχρονικό.

Μελετώντας συγκριτικά τον τρόπο επιλογής της ηγεσίας των Δικαστηρίων, ιστορικά , διαπιστώνουμε ότι σε καμία χώρα του κόσμου η ηγεσία της Δικαιοσύνης δεν επιλέγεται από τους Δικαστές. Η νομοθετική, η εκτελεστική, η δικαστική εξουσία είναι ανεξάρτητες μεταξύ τους, μήπως διακυβεύεται η ανεξαρτησία της δικαστικής, όταν η ηγεσία της επιλέγεται από την εκτελεστική; Διαχρονικό ερώτημα. Η κρατούσα απάντηση είναι ότι η νομοθετική και εκτελεστική εξουσία έχουν άμεση νομιμοποίηση από το Λαό, ενώ η δικαστική στερείται αυτής της νομιμοποίησης. Επειδή όλες οι εξουσίες εκπορεύονται από τον Λαό, ασκούνται από και για τον Λαό, η επιλογή της ηγεσίας Δικαιοσύνης από την εκτελεστική εξουσία συνιστά τον ομφάλιο λώρο, την έμμεση νομιμοποίηση της Δικαιοσύνης από το ΛΑΟ.

Κουβαλώντας 3 δεκαετίες και πλέον στα αστικά και ποινικά ακροατήρια της χώρας, διατηρώ το δικαίωμα να ισχυριστώ ότι ορθά συνταγματικά επιλέγει το Υπουργικό Συμβούλιο τις ηγεσίες της Δικαιοσύνης, αλλά έχει δίκαιο η Ένωση Δικαστών και Εισαγγελέων, που αριθμεί χιλιάδες δικαστικούς και εισαγγελικούς λειτουργούς, όταν με το από 23/7/25 Δελτίο Τύπου ομιλεί «για το τέλος των Ψευδαισθήσεων ή μαθήματα για το πώς ακυρώνεται ένας νόμος στην πράξη».

Βεβαίως οι Έλληνες Δικαστές δεν αξιώνουν να υποκαταστήσουν το Σύνταγμα και να επιλέξουν αυτοί την ηγεσία τους στον Άρειο Πάγο. Ούτε έχουν πολιτικές σκοπιμότητες ή φιλοδοξίες. Η δε Ένωση Δικαστών και Εισαγγελέων δέον να αντιμετωπίζεται με θεσμικό σεβασμό.

Όταν όμως ο άνω πολυδιαφημισμένος νόμος 5123/24 ουσιαστικά συγκαλεί το κορυφαίο θεσμικό όργανο της Πολιτικής και Ποινικής Δικαιοσύνης να γνωμοδοτήσει για τους αρίστους, που θα επωμισθούν τις ευθύνες της ηγεσίας του Αρείου Πάγου, τότε η εκτελεστική εξουσία, ως ελάχιστη ένδειξη σεβασμού στο δικό της νομοθέτημα και στην Ολομέλεια των Αρεοπαγιτών, οφείλει κάποιους από τους πρωτεύσαντες στη μυστική ψηφοφορία, να τους εμπιστευθεί για τις θέσεις των Αντιπροέδρων (επιλέγησαν 8 νέοι Αντιπρόεδροι) και ΔΕΝ ΤΟ ΕΠΡΑΞΕ.

Δυστυχώς η πλήρης περιφρόνηση της εκτελεστικής εξουσίας στην «ετυμηγορία» της μυστικής ψηφοφορίας συνιστά πράγματι ακύρωση του νόμου στην πράξη.

Οι μαθητευόμενοι μάγοι στον χώρο της Δικαιοσύνης δεν πρέπει να λησμονούν ότι η Ολομέλεια του Αρείου Πάγου διαπλάθει νομολογία υποχρεωτική για τα δικαστήρια της χώρας, ρυθμίζοντας έννομες σχέσεις πολύτιμες για την ειρηνική κοινωνική συμβίωση. Οι επιλογές της πολιτείας, σε συνδυασμό με τη «μυστική» ψηφοφορία, προκάλεσαν διχασμό στον Άρειο Πάγο, γεγονός όχι θετικό για την πατρίδα μας. Όσο είναι καιρός η πολιτεία πρέπει να επανέλθει στο παλαιό καθεστώς, δηλαδή γνώμη της Διάσκεψης των Προέδρων, μετά από ουσιαστική ακρόαση των υποψηφίων, που θα προέρχονται από την αντικειμενική επετηρίδα. Θα είναι θεσμικό Βατερλώ για την πολιτεία, αν στη μυστική ψηφοφορία του 2026 δεν υπάρξει απαρτία στην Ολομέλεια του Αρείου Πάγου.

* Αναδημοσίευση άρθρου από την ιστοσελίδα protothema

Ακολουθήστε το dikastiko.gr στο Google News και δείτε πρώτοι όλες τις ειδήσεις

Διαβάστε όλες τις τελευταίες ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο στο dikastiko.gr