Σταυρούλα Δημητρίου: Η προστασία της δημόσιας υγείας έχει ταξικό χαρακτήρα…
Της Σταυρούλας Δημητρίου*
Κάτι που φοβάμαι θα βιώνουμε με την σταδιακή άρση των μέτρων…
Η είδηση προκαλεί πικρία:
Με πρωτοβουλία της Εισαγγελίας Πρωτοδικών Αθήνας για την απρόσκοπτη λειτουργία της κάθε δίκης, αλλά πρωτίστως για την ασφάλεια των διαδίκων, των δικηγόρων και των δικαστικών λειτουργών(προφανώς όπως ατύπως ισχυρίσθηκαν), τοποθετήθηκαν φύλλα τύπου πλέξιγκλας τα οποία καταλαμβάνουν το μεγαλύτερο μέρος της έδρας των δικαστών,έμπροσθεν αυτών.
Οι δύο αυτές κατασκευές πλέξιγκλας σε δικαστικές αίθουσες,οι οποίες είναι πρώτες στην Ευρώπη, στο πλαίσιο των μέτρων πρόληψης και αντιμετώπισης της διασποράς της νόσου Covid-19 στη χώρα μας, τοποθετήθηκαν στις έδρες των δικαστών στις δύο αίθουσες του Aυτόφωρου Πλημμελειοδικείου Αθήνας.
Είναι προφανές,ως εκ του τρόπου κατασκευής και τοποθέτησης,ότι τα μέτρα αυτά ουδόλως ελήφθησαν για την προστασία των δικηγόρων και των διαδίκων. Αντιθέτως καταδεικνύει την επιμέλεια της Εισαγγελίας να προστατέψει τον”Οίκο” της.
Παραλείπουν οι δικαστές και οι εισαγγελείς,σαν να ξεχνούν, την βασική υποχρέωσή τους ότι ”κατά την άσκηση των καθηκόντων τους υπόκεινται μόνον στο Σύνταγμα και τους νόμους”.Και ότι το Σύνταγμα επιβάλλει κατά προτεραιότητα την προστασία της προσωπικότητας του ατόμου,εκδήλωση της οποίας είναι η προστασία της ζωής και της υγείας των πολιτών.Και ότι οι ίδιοι,ως άμεσα κρατικά όργανα,είναι Κράτος,Κράτος Δικαίου, και επομένως έχουν άμεση από το Σύνταγμα υποχρέωση και οι ίδιοι να προστατεύουν τη ζωή και την υγεία των πολιτών κατά την άσκηση των καθηκόντων τους.Η ενέργειά τους αυτή,δηλαδή να λάβουν ατομικά μέτρα προστασίας μόνον για τους ίδιους και όχι για όλους τους παράγοντες της δίκης,προσβάλλει το κύρος τους, είναι καταχρηστική,είναι εναντίον του Συντάγματος και ευλόγως τίθενται οι ίδιοι σε κριτική και δημιουργεί εύλογα ερωτήματα,όπως:
Με ποια αξιακή προτεραιότητα μπροστά στην αξία της ζωής,προστάτεψαν τον εαυτό τους και έθεσαν εκτός προστασίας τους νομικούς επιστήμονες και συλλειτουργούς τους, τους δικηγόρους, καθώς και τους διαδίκους,τους μάρτυρες και τους αστυνομικούς; Με ποια αξιακή προτεραιότητα τους εκθέτουν κατά την διάρκεια της δίκης στον, εξ αιτίας του συνωστισμού και του συγχνωτισμού, άμεσο κίνδυνο μετάδοσης του ιού; Αφού ,και κατά την ποιν. δικονομία όλοι είναι ίσοι παράγοντες της δίκης,αλλά κυρίως κατά την αρχή της ισότητας του Συντάγματος,να δικαιούνται και αυτοί προστασίας. Και το θλιβερό είναι ότι γνωρίζουν, δικαστές και εισαγγελείς,ως ενδεχόμενο τον κίνδυνο προσβολής της υγείας του καθενός στο ακροατήριο και εν τέλει τον κίνδυνο ζωής τους.Αν αυτό δεν είναι περιφρόνηση και απαξία της προσωπικότητας,της ζωής του ατόμου.. Ό,τι αφορά την απρόσκοπτη διεξαγωγή της δίκης και την ασφάλεια των πολιτών μέσα στο ακροατήριο, αυτό ανήκει στα interna corporis οργάνωσης του Δικαστηρίου που έχει και την ευθύνη και όχι του Δικηγορικού Συλλόγου. Όφειλαν να διχοτομήσουν την ”ατομική”ευθύνη έναντι του εαυτού τους και έναντι των συνανθρώπων τους.
Και εάν κάπου στο ενδιάμεσο μεταξύ πολίτη και δικαστή μεσολαβούν οι Προιστάμενοι και εκείνοι δεν μεριμνούν,οφείλουν οι ίδιοι,δικαστές και εισαγγελείς,να διαμαρτυρηθούν και να απαιτήσουν να ληφθούν μέτρα προστασίας για όλους τους παράγοντες της δίκης,αφού όταν διορίζονται δικαστές δεν αφήνουν τα συνταγματικά τους δικαιώματα στην είσοδο της αίθουσας ορκωμοσίας.Και δεν θα πράξουν contra legem ούτε extra legem,αφού lex εδώ είναι το Σύνταγμα,το οποίο οφείλουν να υπηρετούν. Μόνον έτσι θα πραγματώσουν και τον σκοπό τους ως δικαστές.Όταν πρώτοι αυτοί προασπίζουν το υπερδικαίωμα των συνανθρώπων τους,αυτό της προστασίας της ζωής τους.
*Δικαστής Εφέτης ε.τ
(Από την προσωπική της σελίδα στο Facebook)
Ακολουθήστε το dikastiko.gr στο Google News και δείτε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Διαβάστε όλες τις τελευταίες ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο στο dikastiko.gr
