Αντιδρά η ΕΔΕ στην υποχρεωτική διαμεσολάβηση

Διχάζει τους δικαστές το θέμα της υποχρεωτικότητας της διαμεσολάβησης καθώς στους κόλπους της Ένωσης Δικαστών και Εισαγγελέων υπάρχουν αντικρουόμενες απόψεις. Ατό προκύπτει από τα συμπεράσματα της τελευταίας συνεδρίασης του Διοικητικού Συμβουλίου της ΕΔΕ στη διάρκεια της οποίας συζητήθηκε διεξοδικά η θέση της Ένωσης επί ενδεχόμενης νομοθετικής πρωτοβουλίας για την διαμεσολάβηση και αποφασίσθηκε ομόφωνα η έκτακτη […]

NEWSROOM
Αντιδρά η ΕΔΕ στην υποχρεωτική διαμεσολάβηση

Διχάζει τους δικαστές το θέμα της υποχρεωτικότητας της διαμεσολάβησης καθώς στους κόλπους της Ένωσης Δικαστών και Εισαγγελέων υπάρχουν αντικρουόμενες απόψεις. Ατό προκύπτει από τα συμπεράσματα της τελευταίας συνεδρίασης του Διοικητικού Συμβουλίου της ΕΔΕ στη διάρκεια της οποίας συζητήθηκε διεξοδικά η θέση της Ένωσης επί ενδεχόμενης νομοθετικής πρωτοβουλίας για την διαμεσολάβηση και αποφασίσθηκε ομόφωνα η έκτακτη σύγκληση νέου ΔΣ όταν κατατεθεί προς διαβούλευση το σχετικό νομοσχέδιο.

Πιο συγκεκριμένα, κατά την άποψη της πλειοψηφίας του ΔΣ η επικείμενη νομοθέτηση για τον θεσμό της Διαμεσολάβησης θα πρέπει να στηρίζεται στις αρχές που δεσμευτικά έθεσε η υπ αρ. 34/28.06.2018 απόφαση της Διοικητικής Ολομέλειας του Αρείου Πάγου όταν εξέτασε τη συνταγματικότητα και τη συμμόρφωση του ν.4512/2018 (υποχρεωτική διαμεσολάβηση σε αστικές και εμπορικές υποθέσεις) με το ενωσιακό δίκαιο και ότι θα πρέπει ο θεσμός της Δικαστικής Μεσολάβησης που παρέχει υψηλά εχέγγυα λειτουργίας και αποτελεσματικότητας να εξεταστεί συνδυαστικά με τη Διαμεσολάβηση, προκειμένου περισσότεροι και σύγχρονοι εναλλακτικοί τρόποι επίλυσης των διαφορών να συμβάλλουν στην ταχύτερη απονομή της Δικαιοσύνης. Αντίθετα, η μειοψηφία του ΔΣ δήλωσε τάχθηκε κατά της υποχρεωτικότητας της ιδιωτικής Διαμεσολάβησης με οποιαδήποτε μορφή, με το σκεπτικό ότι αυτή αντιστρατεύεται στον εκούσιο χαρακτήρα της. Παράλληλα, θεώρησε ότι η γενική αναφορά και επίκληση της πλειοψηφίας του ΔΣ στην απόφαση της Διοικητικής Ολομέλειας του ΑΠ δεν αποτελεί συγκεκριμένη θέση επί του εξαγγελθέντος νομοσχεδίου και πρότεινε μορφές αντίδρασης σε περίπτωση που έρθει προς ψήφιση τέτοιο νομοσχέδιο, συντονίζοντας την δράση της Ένωσης με την δράση της Ολομέλειας των Δικηγορικών Συλλόγων. Αποφασίστηκε δε ομόφωνα η έκτακτη . σημειώνεται ότι στην πλειοψηφία ανήκουν τα μέλη του ΔΣ Π. Λυμπερόπουλος, Ν. Σαλάτας, Ε. Βεργώνης, Δ. Φούκας, Χ. Μαυρίδης, Σ. Γκαρά, Μ. Στενιώτη, Κ. Βουλγαρίδης. Την μειοψηφία μαζί με τον πρόεδρο της Ένωσης Χρ. Σεβαστίδη αποτελούν οι Χαρ. Σεβαστίδης, Α. Ερμίδου, Π. Μποροδήμος, Β. Πάπαρη, Χ. Νάστας, Γ. Κομπολίτης.

Η απόφαση της Διοικητικής ολομέλειας

Υπενθυμίζεται ότι η Διοικητική Ολομέλεια του Αρείου Πάγου έκρινε αντισυνταγματικές,τις  διατάξεις του Νόμου 4512/2018 για την υποχρεωτική διαμεσολάβηση. Ειδικότερα η Διοικητική Ολομέλεια κατά πλειοψηφία (21-17) έχει κρίνει ότι οι διατάξεις του Νόμου 4512/2018 για την υποχρεωτική διαμεσολάβηση σε αστικές και εμπορικές υποθέσεις αντιβαίνουν στις διατάξεις των άρθρο 20 παρ. 1 του Συντάγματος, 6 παρ. 1, 13 της ΕΣΔΑ και 47 του Χάρτη Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της ΕΕ. Μεταξύ άλλων, στην πλειοψηφούσα εισήγηση αναφέρεται:«Έτσι η απάντηση στο ερώτημα που τίθεται στο πεδίο της ελληνικής έννομης τάξης, αλλά και της ΕΣΔΑ, αν δηλαδή η υποχρεωτικότητα της Διαμεσολαβήσεως, όπως αυτή θεσπίζεται με το Ν. 4512/2018 , είναι συμβατή με τα άρθρο 20 Συντάγματος και τα άρθρα 6 και 13 της ΕΣΔΑ σε συνδυασμό με τα άρθρο 47 του Χάρτη Θεμελιωδών Δικαιωμάτων, δεν μπορεί παρά να είναι αρνητική, με την έννοια ότι από το σύνολο των προαναφερόμενων δικονομικών και οικονομικών συνεπειών θίγεται ο πυρήνας και η ουσία του δικαιώματος πρόσβασης στο Δικαστήριο, αφού όπως εξηγήθηκε προκαλούνται σοβαρά επίπλέον δαπανήματα και έμμεσα ο διάδικος οδηγείται στην υποχρεωτική αποδοχή της λύσης του Διαμεσολαβητή, ιδίως δε ο οικονομικά ασθενέστερος, με αποτέλεσμα τελικά να στερηθεί χωρίς τη θέλησή του το φυσικό δικαστή που του εγγυάται το Σύνταγμά και η ΕΣΔΑ. Στο επίπεδο της τελευταίας, οι ίδιοι όροι διαμεσολάβησης αποτελούν, ενόψει του επιδιωκομένου σκοπού, υπέρμετρη και επαχθή επέμβαση που τελικά προσβάλλει την ίδια την ουσία του δικαιώματος για πρόσβαση στη Δικαιοσύνη.Επί πλέον η με τους όρους αυτούς διαμορφωμένη υποχρεωτικότητα της Διαμεσολαβήσεως είναι αντίθετη και με την εγγύηση της ελεύθερης ανάπτυξης της προσωπικότητας.Τέλος, στο βαθμό που ο νόμος 4512/2018 επιβάλλει για τη συμμετοχή στην διαδικασία της υποχρεωτικής Διαμεσολάβησης α) τα μέρη να επικουροϋνται υποχρεωτικά με δικηγόρο και β) υποβάλλονται σε δαπανήματα αμοιβής του Διαμεσολαβητή κ.λπ., τα οποία σε καμία περίπτωση δεν μπορούν να χαρακτηρισθούν στα πλαίσια της ελληνικής κοινωνικής και οικονομικής πραγματικότητας ως ασήμαντα και αμελητέα, οι διατάξεις των άρθρων 181  παρ. 1 περ. δ, 182, 183 παρ. 1, 194 του νόμου αυτού είναι ασύμβατες και με την ενωσιακή έννομη τάξη, στα πλαίσια της οποίας, για τη συμβατότητα εθνικής νομοθεσίας για υποχρεωτική Διαμεσολάβηση, όροι sine qua non είναι, πλην άλλων, ότι η διαδικασία α) είναι αδάπανη (με ανοχή τα ελάχιστα έξοδα) και β) δεν επιβάλλεται υποχρεωτική παράσταση των μερών με δικηγόρο».

Ακολουθήστε το dikastiko.gr στο Google News και δείτε πρώτοι όλες τις ειδήσεις

Διαβάστε όλες τις τελευταίες ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο στο dikastiko.gr

ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΝΕΑ