Απίστευτη δικαστική δικαίωση για οφειλέτες: Όχι μόνον ακυρώθηκε διαταγή πληρωμής, αλλά η Τράπεζα καλείται να καταβάλλει 33.700 ευρώ για έξοδα

Σε μια απίστευτη δικαστική απόφαση προχώρησε το Πολυμελές Πρωτοδικείο Αθηνών, κρίνοντας άκυρη διαταγή πληρωμής Τραπέζης εξ ομολογιακού δανείου 10.000.000 ευρώ καθώς και την καταγγελία της δανειακής σύμβασης ως παράνομη λόγω καταχρηστικότητας, αλλά επιβάλλοντας παράλληλα και δικαστικά έξοδα στην Τράπεζα ύψους 33.700 ευρώ!!

Όπως σημειώνεται επί 15 χρόνια η εταιρεία και οι οφειλέτες που είχαν λάβει το δάνειο εξοφλούσαν τις δόσεις τους σύμφωνα με τη συμφωνία που είχαν συνάψει. Ειδικότερα, η δανειολήπτρια εταιρία καθώς και τρία φυσικά πρόσωπα εγγυητές έλαβαν το 2008 ομολογιακό δάνειο 10 εκατομμυρίων ευρώ από συστημική τράπεζα.

Για την διασφάλιση του εν λόγω δανείου οι δανειολήπτες καλόπιστα φερόμενοι επέτρεψαν την εγγραφή βάρους στο εταιρικό εμπορικό τους ακίνητο σε κεντρικό εμπορικό σημείο αντίστοιχου ύψους του δανείου και επιπλέον εκχώρησαν το μίσθωμα του εν λόγω εμπορικού ακινήτου στην τράπεζα.

Κατ’ αυτό τον τρόπο η Τράπεζα ελάμβανε το μίσθωμα του ακινήτου κάθε μήνα και έτσι εξοφλούνταν οι δόσεις του δανείου των δανειοληπτών με ομαλό τρόπο από το 2008 έως το 2023 δηλαδή για διάστημα 15 ετών. Επιπλέον, όποτε υπήρχε ασυμφωνία για τον οιοδήποτε λόγο μεταξύ μισθώματος και δόσης δανείου , τα μέρη επικοινωνούσαν και οι δανειολήπτες επιμελώς φερόμενοι την κάλυπταν αφού ελάμβαν τις σχετικές διευκρινήσεις και πληροφορίες.

Τέλλος Ν. Αγαπηνός: «Παράνομη η πρακτική της Τράπεζας»

Παρά ταύτα σύμφωνα με τους συνηγόρους των οφειλέτων «την 14-03-2023 η Τράπεζα επέλεξε να καταγγείλει το δάνειο προς έκπληξη των δανειοληπτών και να το μεταβιβάσει σε fund – εταιρία διαχείρισης. Αυτό συνέβη για οφειλή (ασυμφωνία εκχωρηθέντος μισθώματος και δόσης δανείου) αναλογικά μικρή (130.000) σε σχέση με το ύψος του δανείου (10.000.000), την απόλυτη διασφάλιση αυτού, και τα πολλά έτη (από το 2008) ομαλής εξέλιξής του.  Κατόπιν το fund εξέδωσε διαταγή πληρωμής και εντός 10 (!) ημερών επέβαλε αναγκαστική κατάσχεση στο (μοναδικό) εταιρικό ακίνητο των δανειοληπτών το οποίο μάλιστα δρομολόγησε προς άμεση εκπλειστηρίαση».

Όπως αναφέρει ο Τέλλος Ν. Αγαπηνός, δικηγόρος Αθηνών, ο οποίος ανέλαβε την νομική εκπροσώπηση των οφειλετών, κατατέθηκε άμεσα ανακοπή κατά της Διαταγής Πληρωμής ενώπιον του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Αθηνών, το οποίο ακύρωσε ολικώς την Διαταγή καθώς και την καταγγελία του δανείου ως παράνομη πρακτική της Τράπεζας και του fund ως καταχρηστική

Οι ισχυρισμοί των οφειλετών

Όπως αναφέρεται στην απόφαση του Πρωτοδικείου «οι ανακόπτοντες ισχυρίζονται μεταξύ άλλων ότι η προσβαλλόμενη διαταγή πληρωμής τυγχάνει ακυρωτέα, διότι η καταγγελία της ένδικης σύμβασης δανείου εκ μέρους της καθ’ ης η ανακοπή έγινε κατά κατάχρηση δικαιώματος, ήτοι κατά προφανή υπέρβαση των ορίων που επιβάλλουν η καλή πίστη ή τα χρηστά ήθη ή ο κοινωνικός ή οικονομικός σκοπός του δικαιώματος.

Ότι ειδικότερα η καθ’ ης η ανακοπή προέβη στην καταγγελία της ένδικης σύμβασης χωρίς να έχει ίδιον συμφέρον από την καταγγελία αυτή, καθόσον οι απαιτήσεις της ήταν πλήρως εξασφαλισμένες τόσο με την εκχώρηση σε αυτήν των μισθωμάτων ενός ακινήτου στην Κηφισιά, … μισθωμένου στην … εταιρεία με την επωνυμία … με ελάχιστο εγγυημένο μίσθωμα ύψους 17.170 ευρώ όσο και με την αξία του ως άνω ακινήτου, επί του οποίου υφίσταται υπέρ της καθ’ ης η ανακοπή εμπράγματη, ασφάλεια.

Ότι η ένδικη καταγγελία επιφέρει πολύ επαχθείς συνέπειες στους ανακόπτοντες, διότι τους οδηγεί σε πλήρη οικονομική καταστροφή. Ότι, αντίθετα με την προηγούμενη συμπεριφορά, που είχε επιδείξει η καθ’ ης η ανακοπή σε περίπτωση ύπαρξης ληξιπρόθεσμων οφειλών, στην προκείμενη περίπτωση δεν ενημέρωσε τους ανακόπτοντες για το ύψος των ληξιπρόθεσμων οφειλών ούτε τους κάλεσε να τις εξοφλήσουν, παρά προέβη άμεσα στο κλείσιμο του λογαριασμού που εξυπηρετούσε το δάνειο και στην καταγγελία της ένδικης σύμβασης.

Ότι, περαιτέρω, η πρώτη ανακόπτουσα – εκδότρια υπήρξε από το έτος 2008 διαχρονικά επιμελής στην καταβολή των δόσεων του ομολογιακού δανείου, ενώ δεν έχει άλλες οφειλές προς το Δημόσιο ή προς τρίτους. Ότι, τέλος, η καθ’ ης η ανακοπή κατήγγειλε τη σύμβαση ομολογιακού δανείου για ληξιπρόθεσμο υπόλοιπο ομολογίας ποσού 129.194,00 ευρώ παρότι είχε στη διάθεση της τα μισθώματα που είχαν ήδη καταβληθεί κατά τον χρόνο της καταγγελίας της ένδικης σύμβασης για το ως άνω ακίνητο και τα οποία αφενός μόνο η ίδια θα μπορούσε αναλάβει και αφετέρου θα μείωναν την ληξιπρόθεσμη απαίτηση κατά το ίδιο ποσό».

Και το Δικαστήριο καταλήγει πως «ο λόγος αυτός της ανακοπής, είναι νόμιμος, στηριζόμενος στη διάταξη του άρθρου 281 ΑΚ και πρέπει να ερευνηθεί περαιτέρω ως προς την ουσιαστική βασιμότητά του».

Η κρίση του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Αθηνών

Όπως αναφέρεται από τους συνηγόρους των δανειοληπτών, η θετική απόφαση εκδόθηκε καθώς το Δικαστήριο «κατόπιν αναλυτικής ακροαματικής διαδικασίας διέγνωσε ότι: 1) από τον χρόνο κλεισίματος του λογαριασμού της σύμβασης (06-12-2022) έως τον χρόνο της καταγγελίας της σύμβασης του ομολογιακού δανείου (14-03-2023), η δανειολήπτρια είχε καταβάλει δόσεις/μισθώματα σημαντικού ύψους, τα οποία ωστόσο δεν αναλήφθηκαν παρανόμως (*ίσως και δολίως κατά την άποψή μας) από την Τράπεζα με υπαιτιότητά της προς αποπληρωμή του ομολογιακού δανείου και κατά συνέπεια δεν αφαιρέθηκαν από το ληξιπρόθεσμο ποσό στο οποίο στήριξε την καταγγελία της σύμβασης δανείου. Επιπλέον, προέκυψε ότι υπέρ της Τράπεζας είχε εγγραφεί επί του ιδίου ως άνω ακινήτου προσημείωση υποθήκης α’ τάξης εγγραφής προς εξασφάλιση των απαιτήσεων εκ του ομολογιακού δανείου, ποσού 7.500.000,00 ευρώ και άρα το δάνειο ήταν πολλαπλώς διασφαλισμένο λαμβανομένου υπόψιν ότι το υπόλοιπο του κατά το χρόνο της καταγγελίας ήτο μικρότερο της υποθήκης.

Τελικώς δηλαδή κρίθηκε από το Δικαστήριο ότι παράνομα η Τράπεζα και το fund αποφάσισε την καταγγελία του Ομολογιακού Δανείου, κήρυξε όλο του ποσό του δανείου ποσού ληξιπρόθεσμο και απαιτητό και ενέκρινε το κλείσιμο των δανειακών λογαριασμών και τη μεταφορά της συνολικής οφειλής της δανειολήπτριας σε λογαριασμό οριστικής καθυστέρησης από την καταγγελία αυτή και εντεύθεν. Επιπλέον παράνομα η Τράπεζα κατέθεσε αίτηση σε Δικαστή του Μονομελούς Πρωτοδικείου Αθηνών και πέτυχε παρανόμως την έκδοση Διαταγής Πληρωμής 4.500.000,00 ευρώ, εντόκως από την επομένη της καταγγελίας της σύμβασης, πλέον τόκων υπερημερίας επί των καθυστερούμενων τόκων, οι οποίοι θα ανατοκίζονταν ανά εξάμηνο κατά τα συνομολογηθέντα και σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 12 του ν. 2601/1998, καθώς και το ποσό των 81.000,00 ευρώ για δικαστικά έξοδα!

Πλην όμως η καταγγελία της ένδικης σύμβασης ομολογιακού δανείου ασκήθηκε καταχρηστικά  διότι, η δανειολήπτρια  ήταν συνεπής στην πληρωμή του δανείου της από το έτος 2008 και, όποτε κατά το παρελθόν είχε προκόψει ληξιπρόθεσμη οφειλή, έσπευδε σε εξόφληση αυτής, κατόπιν ενημέρωσης εκ μέρους της Τράπεζας».

Ακολουθήστε το dikastiko.gr στο Google News και δείτε πρώτοι όλες τις ειδήσεις

Διαβάστε όλες τις τελευταίες ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο στο dikastiko.gr