Δ. Βερβεσός: «Γελιούνται όποιοι νομίζουν ότι θα με στείλουν σπίτι μου» – Οι στιγμές που σημάδεψαν τη θητεία του
Σε μια εφ’ όλης της ύλης συνέντευξη ο απερχόμενος πρόεδρος Δημήτρης Βερβεσός μιλάει για το έργο της τελευταίας τετραετίας και τις συγκρούσεις που διαμόρφωσαν τη θητεία του.
EUROKINISSI Λίγες ημέρες πριν από τις εκλογές του Δικηγορικού Συλλόγου Αθηνών, ο απερχόμενος πρόεδρος Δημήτρης Βερβεσός μιλάει για το έργο της τελευταίας τετραετίας, τις προκλήσεις του δικηγορικού σώματος, αλλά και για τις πολιτικές και θεσμικές συγκρούσεις που διαμόρφωσαν τη θητεία του.
Σε μια εφ’ όλης της ύλης συνέντευξη στο NB Daily, ο κ. Βερβεσός τοποθετείται για τις σχέσεις του ΔΣΑ με την Πολιτεία, την ανεξαρτησία του δικηγορικού λειτουργήματος, τις παρεμβάσεις της Ένωσης Δικαστών και Εισαγγελέων και την κριτική που δέχεται ενόψει των εκλογών.
«Θα παραμείνω ενεργός στον δικηγορικό συνδικαλισμό, με όποιον τρόπο και αν μπορέσω. Δεν πρόκειται να μείνω εκτός. Όποιοι νομίζουν ότι θα με στείλουν σπίτι μου, γελιούνται. Θα είμαι εδώ, κοντά στους συναδέλφους, στα προβλήματα και στις λύσεις που πρέπει να βρεθούν», αναφέρει χαρακτηριστικά.
Μιλά με αιχμές για όσους, όπως λέει, «θέλουν να καταστήσουν τον Σύλλογο σιωπηλό θεατή», υπερασπίζεται την ανάγκη θεσμικού λόγου και παρεμβατικότητας του ΔΣΑ, και απευθύνει κάλεσμα ενότητας και συνέχειας προς τους συναδέλφους του.
– Κοιτώντας πίσω στις δύο θητείες σας, ποιες θεωρείτε ότι ήταν οι μεγαλύτερες επιτυχίες σας;
Θεωρώ πως μία από τις σημαντικότερες επιτυχίες της θητείας μου ήταν η μεταφορά δικαστηριακής ύλης και η ενεργός συμμετοχή των δικηγόρων σε θεσμικές επιτροπές της Πολιτείας, όπως το Μητρώο Ασύλου και το Μητρώο Εισηγητών Κτηματολογίου. Με αυτόν τον τρόπο αναβαθμίστηκε ουσιαστικά το κύρος του δικηγορικού επαγγέλματος. Ο δικηγόρος δεν είναι μόνο υπερασπιστής· είναι συλλειτουργός της Δικαιοσύνης. Μέσα από αυτές τις αλλαγές συμμετέχει πλέον πιο ενεργά και στην απονομή της δικαιοσύνης, ενώ παράλληλα ενισχύθηκε και οικονομικά ο κλάδος, σε μια περίοδο ιδιαίτερα δύσκολη για όλους μας.
Το δεύτερο σημείο που θεωρώ εξίσου καθοριστικό είναι η ψηφιοποίηση. Όταν ανέλαβα, μόλις 4.000 δικόγραφα κατατίθεντο ηλεκτρονικά. Σήμερα έχουμε φτάσει περίπου στις 54.000, ενώ σε μηνιαία βάση περισσότεροι από 75.000 δικηγόροι χρησιμοποιούν το ηλεκτρονικό μας σύστημα για διάφορες υπηρεσίες – από την κατάθεση ενός δικογράφου, την ηλεκτρονική πορεία μιας μήνυσης και την παρακολούθηση του Κτηματολογίου, έως τις διαλειτουργικότητες με το Δημόσιο. Πρόκειται για μια τεράστια πρόοδο, γιατί ο χρόνος που κερδίζεται είναι πολύτιμος· και αυτός ο χρόνος κερδίζεται κυρίως από τους μικρούς και μεσαίους δικηγόρους. Τα μεγάλα γραφεία έχουν προσωπικό και υποδομές. Για τον δικηγόρο που εργάζεται μόνος του, όμως, αυτή η εξοικονόμηση χρόνου σημαίνει περισσότερη ενασχόληση με τον πελάτη, μελέτη της υπόθεσης, επιμόρφωση και, τελικά, επαγγελματική εξέλιξη.
– Καμία πορεία δεν είναι χωρίς λάθη ή απογοητεύσεις. Ποιες ήταν για εσάς οι πιο δύσκολες στιγμές, οι αστοχίες ή τα σχέδια που δεν ευοδώθηκαν, παρότι τα πιστεύατε;
Οι πιο δύσκολες στιγμές, χωρίς αμφιβολία, ήταν την περίοδο της πανδημίας. Ήμασταν όλοι κλεισμένοι στα σπίτια μας, μπροστά σε έναν υπολογιστή, ανήμποροι να εργαστούμε ουσιαστικά. Τα δικαστήρια ήταν κλειστά, η δικηγορία είχε παραλύσει και οι συνάδελφοι δοκιμάζονταν σκληρά. Όπως θυμάστε, δεν υπήρξε καμία ουσιαστική οικονομική ενίσχυση από την κυβέρνηση για τον κλάδο. Οι άνθρωποι αυτοί βρέθηκαν σε τραγική κατάσταση, χωρίς δυνατότητα στήριξης από την Πολιτεία.
Ο Covid-19 σημάδεψε τη θητεία μου. Ήταν μια περίοδος που έφερε τα πάνω κάτω, τόσο λειτουργικά όσο και οικονομικά, για τον Σύλλογο αλλά και για τους ίδιους τους δικηγόρους. Δεν υπήρχε κανένα μέσο ανακούφισης και η πίεση ήταν τεράστια.
Το δεύτερο σημείο που, θα έλεγα, μας απογοήτευσε βαθιά, ήταν η απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας για το φορολογικό. Ενώ στην υπόθεση του ασφαλιστικού το ΣτΕ είχε σταθεί στη θέση ότι οι ελεύθεροι επαγγελματίες τελούν σε πλήρως διαφορετική κατάσταση σε σχέση με τους μισθωτούς, στο φορολογικό ζήτημα ακολούθησε αντίθετη κατεύθυνση. Ήταν μια στιγμή απογοήτευσης για όλους μας, γιατί βλέπεις πως κάποιες φορές η ίδια Δικαιοσύνη μπορεί να μην τηρεί με συνέπεια την ίδια νομική θέση, αλλάζοντας στάση σε λίγα χρόνια.
– Έχετε δεχτεί πολιτικές ή εξωθεσμικές πιέσεις;
Ναι, προφανώς. Όταν με κατηγορούν για πράγματα που δεν έχω κάνει, όταν ισχυρίζονται ότι όσα κάνω τα κάνω για να ταυτιστώ με κάποιο κόμμα με το οποίο δεν έχω καμία σχέση, αυτό είναι μέρος της πίεσης.
Οι πιέσεις υπάρχουν, γιατί έχουμε δυσαρεστήσει όλες τις κυβερνήσεις, και τη σημερινή και την προηγούμενη. Θυμίζω τον νόμο Κατρούγκαλου, αλλά και τις παρεμβάσεις για το φορολογικό με τον Χατζηδάκη, τα θέματα του κράτους δικαίου, και τις αλλαγές στους ποινικούς κώδικες. Προφανώς, όταν ενοχλείς μία κυβέρνηση ή κάποιους, θα υπάρξει αντίθεση, ακόμα και από άτομα εντός των παρατάξεων. Ξέρετε, όμως, είμαι συνηθισμένος σε αυτά. Ακόμα και την προηγούμενη φορά που διεκδίκησα την προεδρία, δέχτηκα άδικες κριτικές. Η κριτική είναι θεμιτή, αρκεί να γίνεται καλοπροαίρετα και να μην ξεπερνά τα όρια, φτάνοντας σε προσωπικές αιχμές. Δυστυχώς, πολλές φορές αυτό δεν αποφεύχθηκε.
– Χαρακτηριστική ήταν η σύγκρουσή σας με την κυβέρνηση στην υπόθεση των Τεμπών. Όταν κατηγορηθήκατε ότι «θάψατε» την πραγματογνωμοσύνη του ΔΣΑ για την τραγωδία, αντιδράσατε έντονα. Τελικά, τι συνέβη με εκείνη την επίμαχη έκθεση; Αποκρύψατε πράγματι στοιχεία ή δεσμευόσασταν από τη μυστικότητα της ανάκρισης; Και τι απαντάτε σε όσους λένε ότι εργαλειοποιήσατε πολιτικά μια τραγωδία;
Δεν έχω καμία σχέση με την πολιτική εκμετάλλευση του θέματος. Δεν είμαι πολιτικός, ούτε έχω τέτοιες προθέσεις. Όταν προσκομίζεις μια έκθεση πραγματογνώμονα και τη βάζεις στη δικογραφία, και την επόμενη μέρα βρίσκεται παντού στο διαδίκτυο, τι να την κρύψεις; Εγώ κατέθεσα στη δικογραφία μια έκθεση που δεν ταυτιζόταν πορισματικά με άλλες.
Άρα, πώς γίνεται να μας κατηγορούν, όταν έχουμε προσκομίσει αυτή τη συγκεκριμένη πραγματογνωμοσύνη και δεν έχουμε λάβει δημόσια θέση κατά το στάδιο μυστικότητας της προδικασίας;
Εδώ είναι το θέμα: βρήκαν μια αφορμή να επιτεθούν σε εμάς, γιατί πήραμε σαφή θέση υπέρ των θυμάτων.
Όλα αυτά τα είπαμε στο πλαίσιο του θεσμικού μας ρόλου ως διάδικοι στη δίκη αυτή. Και, φυσικά, ενόχλησαν. Αυτή η υπόθεση ενοχλεί γιατί δεν έγιναν σωστοί χειρισμοί ούτε από την Πολιτεία ούτε από την Ελληνική Δικαιοσύνη.
Όταν λοιπόν ενοχλείς, στην Ελλάδα είναι εύκολο να στοχοποιηθείς.
– Σε πρόσφατη εκδήλωση αφήσατε αιχμές κατά συγκεκριμένης παράταξης. Αποκωδικοποιήστε μας λίγο το μήνυμα που θέλατε να στείλετε.
Υπάρχουν απόψεις και πολιτικές που ισχυρίζονται ότι πρέπει να αλλάξει η πορεία του Δικηγορικού Συλλόγου και να οδηγηθεί σε μια κατεύθυνση διαφορετική από αυτή που έχουμε χαράξει μέχρι σήμερα. Η πολιτική που ακολουθήθηκε τα τελευταία χρόνια θεωρείται από τους δικηγόρους των Αθηνών θετική και, όπως φαίνεται από την απολογιστική διαδικασία, η συντριπτική πλειοψηφία των συναδέλφων την υποστηρίζει.
Αν λοιπόν κάποιοι θέλουν να οδηγήσουν τον Σύλλογο σε άλλη κατεύθυνση, εμείς διαφοροποιούμαστε. Θέλουμε να συνεχίσουμε αυτό που με κόπο έχει χτιστεί όλα αυτά τα χρόνια. Ακούω να λέγεται ότι ο Σύλλογος πρέπει να αλλάξει πορεία, να αλλάξει ρότα. Είμαστε αντίθετοι σε αυτές τις απόψεις και στα πρόσωπα που τις υποστηρίζουν.
Ο Σύλλογος τα τελευταία 12 χρόνια έχει πορευτεί με αυτή την πολιτική, και νομίζω ότι η συντριπτική πλειοψηφία των συναδέλφων αναγνωρίζει τα θετικά αποτελέσματα της πορείας αυτής. Όλοι ξέρουν ότι έγιναν πράγματα. Δεν μπορεί κανείς να πει το αντίθετο.
Και όταν κάποιοι άλλοι δεν θέλουν να γίνουν πράγματα ή απαξιώνουν το έργο μας, ή αντιτίθενται στις κινητοποιήσεις και τις αποχές, ή προτιμούν τις δημόσιες σχέσεις από τις πραγματικές δημόσιες δράσεις, εμείς είμαστε αντίθετοι με αυτές τις πολιτικές.
– Και τώρα που αποχωρείτε, ποιον βλέπετε ως διάδοχό σας; Υπάρχει κάποιο πρόσωπο ή κάποια παράταξη που στηρίζετε στις επερχόμενες εκλογές;
Όπως ξέρετε πολύ καλά, η παράταξη που με στήριξε στο Συμβούλιο είναι μια παράταξη που κατεβαίνει με ένα διευρυμένο σχήμα. Είναι μια παράταξη δίπλα στην οποία αισθάνομαι την υποχρέωση να παραμείνω. Και το λέω αυτό γιατί θεωρώ ότι η κατεύθυνσή της, οι άνθρωποι που με στήριξαν και με βοήθησαν όλα αυτά τα χρόνια, αξίζουν τη στήριξή μου. Θέλω να σταθώ δίπλα τους, αρωγός, και να τους βοηθήσω να συνεχίσουν να κρατούν ζωντανή την αντίληψη που χτίσαμε μαζί όλα αυτά τα χρόνια στο Συμβούλιο. Δεν πρόκειται για μια θεωρητική θέση, αλλά για μια εφαρμοσμένη πολιτική στην πράξη, την οποία οφείλουμε να στηρίξουμε.
Σε επίπεδο προεδρίας, είναι προφανές ότι οι άνθρωποι που έχουν κινηθεί στην κατεύθυνση που είχε χαράξει μέχρι τώρα ο Σύλλογος βρίσκονται πιο κοντά στη δική μου συνδικαλιστική λογική. Προφανώς, είμαι πιο κοντά σε αυτούς. Όλοι οι συνάδελφοι είναι εξαιρετικοί και δεν έχω κανένα πρόβλημα με κανέναν προσωπικά. Το πρόβλημά μου είναι με τις πολιτικές.
Εγώ θέλω να στηρίξω τις πολιτικές που θέλουν να συνεχίσουν την πορεία και το έργο του Δικηγορικού Συλλόγου, όπως τον ξέρουμε σήμερα. Αυτές οι πολιτικές εκπροσωπούνται από συγκεκριμένα πρόσωπα, από ανθρώπους που έχουν εκφράσει τη θέση τους και έχουν στηρίξει αυτή την πορεία τα τελευταία χρόνια.
– Ποια είναι η επόμενη μέρα για εσάς;
Όταν γνώρισα τον Βαγγέλη Γιαννόπουλο στα πρώτα χρόνια της δικηγορικής και συνδικαλιστικής μου πορείας, μου είπε κάτι που με σημάδεψε: «Υπουργοί σαν κι εμένα περνούν πολλοί, αλλά η μεγαλύτερη τιμή είναι ότι έγινα Πρόεδρος του Συλλόγου και ακόμη μεγαλύτερη ότι έγινα δικηγόρος». Υιοθετώ απόλυτα αυτή την άποψη.
Μου λείπει η δικηγορία. Έχω χάσει χρόνο από την οικογένειά μου, έχω στερηθεί πολλά πράγματα, αλλά και από τη δικηγορία, κάτι που αγαπώ να κάνω και θα το ξανακάνω με πολύ μεγάλη άνεση.
Όποιοι λένε ότι το κεντρικό μου θέμα είναι η πολιτική, προσπαθούν να υποτιμήσουν τη δική μου πορεία και να δώσουν μια διάσταση ότι κάνω ό,τι κάνω για την επόμενη μέρα. Αν ήθελα να γίνω βουλευτής ή να επιδιώξω κάτι άλλο, θα το είχα κάνει παλιότερα, όταν τα πράγματα ήταν καλύτερα, τόσο στην πολιτική όσο και στον χώρο που κινούμαι. Δεν το επέλεξα. Τότε επέλεξα να μείνω στο τιμόνι του κλάδου και να υπηρετήσω τον κλάδο.
Το ίδιο θα κάνω και σήμερα. Θα παραμείνω ενεργός στον δικηγορικό συνδικαλισμό, με όποιον τρόπο και αν μπορέσω. Δεν πρόκειται να μείνω εκτός. Όποιοι νομίζουν ότι θα με στείλουν σπίτι μου, γελιούνται. Θα είμαι εδώ, κοντά στους συναδέλφους, στα προβλήματα και στις λύσεις που πρέπει να βρεθούν.
– Ποιο είναι το τελευταίο μήνυμα που θέλετε να στείλετε στους Αθηναίους δικηγόρους, λίγο πριν παραδώσετε το «τιμόνι» του Συλλόγου;
Να ξέρουν ότι όλα αυτά τα χρόνια, πολλές φορές, τους έβαλα πάνω από την οικογένειά μου και το γραφείο μου. Το έκανα με όλη μου την καρδιά. Τους αγάπησα και συνεχίζω να τους αγαπάω. Είναι κάτι που βγαίνει από μέσα μου. Δεν με ενόχλησε ποτέ το προσωπικό κόστος. Ήθελα να τους προσφέρω και, αν έχω την ευκαιρία, θα το κάνω ξανά χωρίς δεύτερη σκέψη. Θα είμαι πάντα δίπλα τους, όπως ήμουν πάντοτε. Τους έχω μέσα στην καρδιά μου.
ΟΛΟΚΛΗΡΗ Η ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΕΔΩ
Ακολουθήστε το dikastiko.gr στο Google News και δείτε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Διαβάστε όλες τις τελευταίες ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο στο dikastiko.gr

