“Πινγκ πονγκ” μεταξύ διοικητικών και δικαστικών αρχών: Καθυστερήσεις 15 ετών για μία άδεια παραμονής

Αδικαιολόγητες καθυστερήσεις και παραβίαση ευρωπαϊκών συμβάσεων καταγράφονται στην περίπτωση αλλοδαπού, ο οποίος υπέβαλε πολυάριθμες προσφυγές στις αρμόδιες αρχές για την έκδοση άδειας παραμονής για ιατρικούς λόγους.

Ωστόσο, βρέθηκε αντιμέτωπος σε ένα ιδιότυπο «πινγκ πονγκ» μεταξύ διοικητικών και δικαστικών αρχών, με αποτέλεσμα 15 χρόνια μετά το αρχικό αίτημά του να μην έχει εκδοθεί οριστική απόφαση για τη χορήγηση της άδειας.

Το στοιχείο αυτό οδήγησε το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (ΕΔΔΑ) να κάνει λόγο για ασύμβατη με την αρχή της ασφάλειας δικαίου, θεμελιώδες συστατικό του κράτους δικαίου, διαδικασία από τις βελγικές αρχές.

Ειδικότερα, ο προσφεύγων, υπήκοος Κοσσυφοπεδίου, υπέβαλε το 2010 αίτηση χορήγησης άδειας παραμονής άνω των τριών μηνών βάσει του νόμου περί αλλοδαπών λόγω σοβαρών προβλημάτων υγείας.

Το αρμόδιο Γραφείο Μετανάστευσης (Office des étrangers – OE) αρχικώς έκρινε παραδεκτή την αίτηση και μάλιστα χορήγησε στον προσφεύγοντα πιστοποιητικό εγγραφής  που του παρείχε πρόσβαση σε κοινωνική αρωγή. Ωστόσο, από το 2012 έως το 2024, το OE εξέδωσε εννέα αποφάσεις απόρριψης της αίτησης επί της ουσίας.

Όπως σημειώνεται, από αυτές οι 6 ακυρώθηκαν από το Δικαστικό Συμβούλιο για τις Διαφορές Αλλοδαπών (Conseil du contentieux des étrangers – CCE). Το ΕΔΔΑ «διαπίστωσε με ανησυχία ότι το OE συνέχισε να εκδίδει αποφάσεις με ουσιαστικά πανομοιότυπη αιτιολογία παρά τις επανειλημμένες ακυρώσεις, παραβιάζοντας το δεδικασμένο των δικαστικών αποφάσεων».

Και σύμφωνα με την απόφασή του «η δεκαπενταετής καθυστέρηση στην έκδοση οριστικής απόφασης, σε συνδυασμό με τη συστηματική αδιαφορία του OE για το δεδικασμένο των δικαστικών αποφάσεων, δημιούργησε κατάσταση επισφάλειας και αβεβαιότητας ασύμβατη με την αρχή της ασφάλειας δικαίου, θεμελιώδες συστατικό του κράτους δικαίου. Η παρατεταμένη διοικητική αδράνεια και η επαναλαμβανόμενη έκδοση πανομοιότυπων αποφάσεων παρά τις δικαστικές ακυρώσεις συνιστούν παραβίαση του διαδικαστικού σκέλους του άρθρου 8 ΕΣΔΑ».

Προσθέτει δε πως «όταν ένα κράτος προβλέπει στο εσωτερικό δίκαιο τη δυνατότητα υποβολής αίτησης παραμονής για ιατρικούς λόγους, οι θετικές υποχρεώσεις που απορρέουν από το άρθρο 8 επιβάλλουν την εξέταση τέτοιων αιτήσεων εντός ευλόγου χρόνου για να περιοριστεί η κατάσταση επισφάλειας και αβεβαιότητας».

Σύμφωνα εξάλλου με το ΕΔΔΑ, κατά τη δεκαπενταετή περίοδο 2010-2025, ο προσφεύγων παρέμεινε χωρίς πιστοποιητικό εγγραφής για συνολικά 36 μήνες, χάνοντας το δικαίωμα κοινωνικής αρωγής πέραν της επείγουσας ιατρικής βοήθειας που δεν κάλυπτε τις ψυχιατρικές του ανάγκες, τη στέγαση ή τη διατροφή.

Το γεγονός αυτό τον ανάγκασε να προσφύγει επανειλημμένα στα εργατικά δικαστήρια για αποκατάσταση της κοινωνικής αρωγής. Στις 12 Μαΐου 2020, το εργατοδικείο της Λιέγης έκρινε «εξαιρετικά λυπηρή» την κατάσταση, διαπιστώνοντας σοβαρή ασθένεια με κίνδυνο αυτοκτονίας και απόλυτη ιατρική αδυναμία επιστροφής στο Κοσσυφοπέδιο.

Πηγή: echrcaselaw.com

Ακολουθήστε το dikastiko.gr στο Google News και δείτε πρώτοι όλες τις ειδήσεις

Διαβάστε όλες τις τελευταίες ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο στο dikastiko.gr