Τρίτη 16 Δεκεμβρίου 2025

Προς παράταση το σίριαλ του “Brexit” με τον φόβο της άτακτης εξόδου

NEWSROOM icon
NEWSROOM
Προς παράταση το σίριαλ του “Brexit” με τον φόβο της άτακτης εξόδου

Προς… παράταση βαίνει το «σίριαλ» του Brexit, αφού απέναντι στην προοπτική του αδιεξόδου και του άτακτου διαζυγίου χωρίς συμφωνία ακόμη και η αμετακίνητη Ευρώπη δείχνει πια πρόθυμη να ρίξει νερό στο κρασί της. Χαρακτηριστικό παράδειγμα, ο πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Ντόναλντ Τουσκ, ο οποίος τάχθηκε υπέρ μιας παράτασης στην προθεσμία εξόδου της Βρετανίας από την Ε.Ε., χαρακτηρίζοντάς τη «λογική».

«Οσο λιγότερος χρόνος απομένει έως την 29η Μαρτίου τόσο μεγαλύτερη είναι η πιθανότητα μιας παράτασης. Και αυτό είναι ένα αντικειμενικό γεγονός, όχι το σχέδιό μας ή ο σκοπός μας, αλλά ένα αντικειμενικό γεγονός» πρόσθεσε ο πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου.

Από δύο μήνες μέχρι και δύο… χρόνια

Οσο για τον χρόνο της παράτασης, αυτός μπορεί να κυμαίνεται από δύο μήνες μέχρι και δύο… χρόνια! Σύμφωνα με τη συντηρητική εφημερίδα «Telegraph», η Τερέζα Μέι σκοπεύει να ζητήσει από την Ε.Ε. αναβολή του διαζυγίου για δύο μήνες, ενώ ο «Guardian» αναφέρει ότι ανώτεροι αξιωματούχοι της Ε.Ε. εξετάζουν πλέον την καθυστέρησή του έως το 2021, ώστε να μεσολαβήσει παρατεταμένη περίοδος διαπραγματεύσεων.

Αν και η Ευρωπαϊκή Επιτροπή ανακοίνωσε χθες ότι εργάζεται με βάση την υπόθεση ότι η Βρετανία θα αποχωρήσει από το μπλοκ στις 29 Μαρτίου, όπως είχε προγραμματιστεί, το γεγονός ότι το Brexit συζητήθηκε έντονα και στο περιθώριο της πρώτης συνόδου Ε.Ε. – Αραβικού Συνδέσμου στο Σαρμ-ελ-Σέιχ φέρνει την Ευρώπη πιο κοντά στο να συναινέσει στην παράταση του άρθρου 50.

Να εξευρεθεί μια διέξοδος

Και η Μέι από το αιγυπτιακό θέρετρο τόνισε ότι υπάρχει «πραγματική αποφασιστικότητα να εξευρεθεί μια διέξοδος, που θα επιτρέψει στο Ηνωμένο Βασίλειο να φύγει από την Ε.Ε. με έναν ομαλό και εύτακτο τρόπο, με μια συμφωνία», αν και διευκρίνισε ότι η καθυστέρηση δεν σημαίνει και άρση του αδιεξόδου.

Σύμφωνα με την εφημερίδα «δημοκρατία» από τη θετική διάθεση των εταίρων της για μια παράταση, που φάνηκε και κατά τη συνάντησή της με την καγκελάριο Μέρκελ στη διάρκεια της Ευρωαραβικής Συνόδου, η Μέι έμαθε και… μπιλιάρδο, με «δάσκαλο» τον Ιταλό πρωθυπουργό Τζουζέπε Κόντε. Η άτακτη έξοδος από την Ε.Ε. είναι κάτι που «τρέμουν» όλοι, μα πιο πολύ οι αγορές. Οπως δήλωνε χθες ο διοικητής της Τράπεζας της Αγγλίας, «ένα Brexit άνευ συμφωνίας είναι αυτό που ενέχει τους μεγαλύτερους κινδύνους για τη χρηματοπιστωτική σταθερότητα».

Ακολουθήστε το dikastiko.gr στο Google News και δείτε πρώτοι όλες τις ειδήσεις

Διαβάστε όλες τις τελευταίες ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο στο dikastiko.gr

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Εισαγγελέας στη δίκη της Χρυσής Αυγής: Η δολοφονία του Παύλου Φύσσα απασχόλησε εκ νέου το Πενταμελές Εφετείο Κακουργημάτων, στο πλαίσιο της δίκης της εγκληματικής οργάνωσης της Χρυσής Αυγής.  Η εισαγγελέας της έδρας Κυριακή Στεφανάτου, αφού προχώρησε σε μια σύντομη σκιαγράφηση της προσωπικότητας του 34χρονου μουσικού, της αντιφασιστικής του δράσης και των καλλιτεχνικών του ανησυχιών, η εισαγγελέας στάθηκε ιδιαίτερα στη στοχοποίησή του από τη Χρυσή Αυγή.  Όπως ανέφερε, τα «διόλου κολακευτικά» λόγια και οι στίχοι του Παύλου Φύσσα ήταν γνωστά στους κατηγορούμενους, γεγονός που, κατά την κρίση της, προκύπτει ξεκάθαρα από τις τηλεφωνικές συνομιλίες που περιλαμβάνονται στη δικογραφία. «Όταν κάποιος ακούει τραγούδια που δεν είναι της αρεσκείας τους, τότε θεωρούν ότι έχουν δικαίωμα να τον χτυπήσουν», σημείωσε χαρακτηριστικά.  Η εισαγγελική λειτουργός αναγνώρισε ότι μια τέτοια αιτιολόγηση μπορεί να ακούγεται υπερβολική ή παράλογη, ωστόσο τόνισε ότι δεν είναι. «Ο Νίκος Μιχαλολιάκος είναι μετρ της ψυχολογίας», υποστήριξε, «και στηρίζεται στην πεποίθηση ότι όταν η αλήθεια ακούγεται απίθανη, οι άλλοι θεωρούν πιο λογικό να λες ψέματα». Στο ίδιο πλαίσιο, η Κυριακή Στεφανάτου επισήμανε ότι η Χρυσή Αυγή απαιτούσε από τους πάντες όχι απλώς σεβασμό, αλλά απόλυτη υποταγή, φέρνοντας ως ενδεικτικό παράδειγμα την εντολή «εγέρθητο» του βουλευτή Γερμενή προς δημοσιογράφους μετά την ανακοίνωση των εκλογικών αποτελεσμάτων.  Αναφερόμενη στα γραφεία της Χρυσής Αυγής στη Νίκαια, η εισαγγελέας τα χαρακτήρισε ως «ορμητήριο των ταγμάτων εφόδου», υπογραμμίζοντας ότι από εκεί ξεκινούσαν και εκεί επέστρεφαν οι ομάδες που δρούσαν το 2013. Σύμφωνα με την αγόρευσή της, ο συγκεκριμένος χώρος δεν είχε καμία σχέση με πολιτικό γραφείο, αλλά λειτουργούσε ως επιχειρησιακή βάση οργανωμένης βίας.  Ιδιαίτερη έμφαση δόθηκε στην επιλογή του Παύλου Φύσσα ως θύματος. Όπως εξήγησε η εισαγγελέας, η δολοφονία εντάσσεται σε μια φάση κλιμάκωσης της βίας, με στόχο την πρόκληση αντίδρασης από την Αριστερά, ώστε να επέμβει το «παρακράτος». Μέσα σε διάστημα εννέα μηνών είχαν σημειωθεί πέντε μείζονες υποθέσεις, μεταξύ των οποίων η δολοφονία του Λουκμάν, τα γεγονότα στην Πάρο και, τελικά, η δολοφονία Φύσσα. «Πλέον δεν υποχωρούσαν», σημείωσε, τονίζοντας ότι το έγκλημα αυτό δεν ήταν ακατανόητο, αλλά είχε σαφή στόχο και νόημα.  Όπως υπογράμμισε, ο Παύλος Φύσσας δεν είχε προκαλέσει τους δράστες και η ιδιότητά του δεν δικαιολογούσε το μίσος που εκδηλώθηκε εναντίον του. Ωστόσο, η Χρυσή Αυγή, ως εγκληματική οργάνωση, στόχευε όχι σε εμβληματικά πρόσωπα, αλλά σε ανώνυμα μέλη του αντιπάλου χώρου, ενώ η εξόντωση του αντιπάλου δεν πραγματοποιούνταν από μεμονωμένους δράστες, αλλά από ολόκληρο το τάγμα εφόδου. «Ο Φύσσας δεν ήταν εμβληματικό πρόσωπο, ήταν ένας αντιφασίστας. Επελέγη ως κατάλληλος στόχος γιατί τους χλεύαζε με τα τραγούδια του και ήταν θέμα χρόνου η κινητοποίηση του τάγματος εφόδου», τόνισε.  Σύμφωνα με την εισήγηση της εισαγγελέως, η κινητοποίηση της Χρυσής Αυγής έγινε με πλήρη ιεραρχική δομή, όπως προκύπτει από την άρση του τηλεφωνικού απορρήτου. Ο Ιωάννης Λαγός, όπως ανέφερε, είχε διαρκή ενημέρωση για την εξέλιξη της επίθεσης και για όσα ακολούθησαν, ενώ «είναι δεδομένο ότι τίποτα δεν έκανε ο Γιώργος Πατέλης χωρίς την έγκριση του Ιω. Λαγού», ο οποίος, με τη σειρά του, ήταν υπόλογος στον Νίκο Μιχαλολιάκο.  Περιγράφοντας την επίθεση κατά της παρέας Φύσσα έξω από την καφετέρια «Κοράλι» μετά τη λήξη του ποδοσφαιρικού αγώνα, η εισαγγελέας σημείωσε ότι «το θύμα ήταν κατευναστικό μέχρι το τέλος», σε αντίθεση με τους χρυσαυγίτες, οι οποίοι εμφανίστηκαν αδιάλλακτοι, εφοδιασμένοι με στειλιάρια και ρόπαλα, επαναλαμβάνοντας απειλές σε βάρος της παρέας.  Όπως ανέφερε, χωρίς να έχει προηγηθεί οτιδήποτε και παρουσία αστυνομικών, περίπου 15 άτομα, κάποιοι με κράνη και κοκάλινα γάντια μηχανής, ξεκίνησαν συντεταγμένα να καταδιώκουν την παρέα Φύσσα, φωνάζοντας «νατος, εκεί είναι». Ο Παύλος Φύσσας φώναξε «τρέξτε» στους φίλους του για να σωθούν, ενώ ο ίδιος δεν έτρεξε, πιθανόν για να τους δώσει χρόνο να διαφύγουν.  Η επίθεση, σύμφωνα με την εισαγγελέα, είχε καταδρομικό χαρακτήρα, με εναλλασσόμενες κινήσεις και ενέδρα. Στόχος δεν ήταν η άμεση εξόντωση του Φύσσα, αλλά η αποδυνάμωσή του και η καθυστέρησή του έως την άφιξη του Γιώργου Ρουπακιά. Οι χρυσαυγίτες εμπόδιζαν την παρέα του να τον βοηθήσει, παρέχοντας στον Ρουπακιά τον απαραίτητο χρόνο για να επιφέρει τα θανατηφόρα πλήγματα.  Στη συνέχεια της αγόρευσης, η εισαγγελική λειτουργός εμφανώς συγκινημένη περιέγραψε τη δολοφονία. Ο Γιώργος Ρουπακιάς, ενεργώντας βάσει σχεδίου, κινήθηκε κυκλωτικά και αιφνιδίασε τον Παύλο Φύσσα, ο οποίος πιθανόν να πίστεψε αρχικά ότι θα επρόκειτο για παρέμβαση εκτόνωσης. Τη στιγμή που άνοιξε ο κύκλος των χρυσαυγιτών, ο Ρουπακιάς αγκάλιασε το θύμα και το μαχαίρωσε με επαγγελματικό τρόπο. «Δεν ήταν τα πολλαπλά χτυπήματα των διαπροσωπικών εγκλημάτων. Ήταν εκτέλεση, επιτέλεση ενός έργου», σημείωσε.  Οπως περιέγραψε, Γιώργος Ρουπακιας επιχείρησε ψύχραιμος να διαφύγει με το αυτοκίνητό του. Ο Παύλος Φύσσας, ωστόσο, παρέμενε ζωντανός και υπέδειξε ο ίδιος τον δολοφόνο του στους αστυνομικούς. Παρά το γεγονός ότι είχε δεχθεί θανάσιμο πλήγμα στην καρδιά, διατήρησε τις αισθήσεις του, σήκωσε τη μπλούζα του και έδειξε τα τραύματά του. «Την εξάρθρωση της δολοφονίας του την έκανε ο Παύλος Φύσσας μόνος του»
ΑΚΡΟΑΤΗΡΙΟ

Εισαγγελέας στη δίκη της Χρυσής Αυγής: Η δολοφονία του Παύλου Φύσσα απασχόλησε εκ νέου το Πενταμελές Εφετείο Κακουργημάτων, στο πλαίσιο της δίκης της εγκληματικής οργάνωσης της Χρυσής Αυγής. Η εισαγγελέας της έδρας Κυριακή Στεφανάτου, αφού προχώρησε σε μια σύντομη σκιαγράφηση της προσωπικότητας του 34χρονου μουσικού, της αντιφασιστικής του δράσης και των καλλιτεχνικών του ανησυχιών, η εισαγγελέας στάθηκε ιδιαίτερα στη στοχοποίησή του από τη Χρυσή Αυγή. Όπως ανέφερε, τα «διόλου κολακευτικά» λόγια και οι στίχοι του Παύλου Φύσσα ήταν γνωστά στους κατηγορούμενους, γεγονός που, κατά την κρίση της, προκύπτει ξεκάθαρα από τις τηλεφωνικές συνομιλίες που περιλαμβάνονται στη δικογραφία. «Όταν κάποιος ακούει τραγούδια που δεν είναι της αρεσκείας τους, τότε θεωρούν ότι έχουν δικαίωμα να τον χτυπήσουν», σημείωσε χαρακτηριστικά. Η εισαγγελική λειτουργός αναγνώρισε ότι μια τέτοια αιτιολόγηση μπορεί να ακούγεται υπερβολική ή παράλογη, ωστόσο τόνισε ότι δεν είναι. «Ο Νίκος Μιχαλολιάκος είναι μετρ της ψυχολογίας», υποστήριξε, «και στηρίζεται στην πεποίθηση ότι όταν η αλήθεια ακούγεται απίθανη, οι άλλοι θεωρούν πιο λογικό να λες ψέματα». Στο ίδιο πλαίσιο, η Κυριακή Στεφανάτου επισήμανε ότι η Χρυσή Αυγή απαιτούσε από τους πάντες όχι απλώς σεβασμό, αλλά απόλυτη υποταγή, φέρνοντας ως ενδεικτικό παράδειγμα την εντολή «εγέρθητο» του βουλευτή Γερμενή προς δημοσιογράφους μετά την ανακοίνωση των εκλογικών αποτελεσμάτων. Αναφερόμενη στα γραφεία της Χρυσής Αυγής στη Νίκαια, η εισαγγελέας τα χαρακτήρισε ως «ορμητήριο των ταγμάτων εφόδου», υπογραμμίζοντας ότι από εκεί ξεκινούσαν και εκεί επέστρεφαν οι ομάδες που δρούσαν το 2013. Σύμφωνα με την αγόρευσή της, ο συγκεκριμένος χώρος δεν είχε καμία σχέση με πολιτικό γραφείο, αλλά λειτουργούσε ως επιχειρησιακή βάση οργανωμένης βίας. Ιδιαίτερη έμφαση δόθηκε στην επιλογή του Παύλου Φύσσα ως θύματος. Όπως εξήγησε η εισαγγελέας, η δολοφονία εντάσσεται σε μια φάση κλιμάκωσης της βίας, με στόχο την πρόκληση αντίδρασης από την Αριστερά, ώστε να επέμβει το «παρακράτος». Μέσα σε διάστημα εννέα μηνών είχαν σημειωθεί πέντε μείζονες υποθέσεις, μεταξύ των οποίων η δολοφονία του Λουκμάν, τα γεγονότα στην Πάρο και, τελικά, η δολοφονία Φύσσα. «Πλέον δεν υποχωρούσαν», σημείωσε, τονίζοντας ότι το έγκλημα αυτό δεν ήταν ακατανόητο, αλλά είχε σαφή στόχο και νόημα. Όπως υπογράμμισε, ο Παύλος Φύσσας δεν είχε προκαλέσει τους δράστες και η ιδιότητά του δεν δικαιολογούσε το μίσος που εκδηλώθηκε εναντίον του. Ωστόσο, η Χρυσή Αυγή, ως εγκληματική οργάνωση, στόχευε όχι σε εμβληματικά πρόσωπα, αλλά σε ανώνυμα μέλη του αντιπάλου χώρου, ενώ η εξόντωση του αντιπάλου δεν πραγματοποιούνταν από μεμονωμένους δράστες, αλλά από ολόκληρο το τάγμα εφόδου. «Ο Φύσσας δεν ήταν εμβληματικό πρόσωπο, ήταν ένας αντιφασίστας. Επελέγη ως κατάλληλος στόχος γιατί τους χλεύαζε με τα τραγούδια του και ήταν θέμα χρόνου η κινητοποίηση του τάγματος εφόδου», τόνισε. Σύμφωνα με την εισήγηση της εισαγγελέως, η κινητοποίηση της Χρυσής Αυγής έγινε με πλήρη ιεραρχική δομή, όπως προκύπτει από την άρση του τηλεφωνικού απορρήτου. Ο Ιωάννης Λαγός, όπως ανέφερε, είχε διαρκή ενημέρωση για την εξέλιξη της επίθεσης και για όσα ακολούθησαν, ενώ «είναι δεδομένο ότι τίποτα δεν έκανε ο Γιώργος Πατέλης χωρίς την έγκριση του Ιω. Λαγού», ο οποίος, με τη σειρά του, ήταν υπόλογος στον Νίκο Μιχαλολιάκο. Περιγράφοντας την επίθεση κατά της παρέας Φύσσα έξω από την καφετέρια «Κοράλι» μετά τη λήξη του ποδοσφαιρικού αγώνα, η εισαγγελέας σημείωσε ότι «το θύμα ήταν κατευναστικό μέχρι το τέλος», σε αντίθεση με τους χρυσαυγίτες, οι οποίοι εμφανίστηκαν αδιάλλακτοι, εφοδιασμένοι με στειλιάρια και ρόπαλα, επαναλαμβάνοντας απειλές σε βάρος της παρέας. Όπως ανέφερε, χωρίς να έχει προηγηθεί οτιδήποτε και παρουσία αστυνομικών, περίπου 15 άτομα, κάποιοι με κράνη και κοκάλινα γάντια μηχανής, ξεκίνησαν συντεταγμένα να καταδιώκουν την παρέα Φύσσα, φωνάζοντας «νατος, εκεί είναι». Ο Παύλος Φύσσας φώναξε «τρέξτε» στους φίλους του για να σωθούν, ενώ ο ίδιος δεν έτρεξε, πιθανόν για να τους δώσει χρόνο να διαφύγουν. Η επίθεση, σύμφωνα με την εισαγγελέα, είχε καταδρομικό χαρακτήρα, με εναλλασσόμενες κινήσεις και ενέδρα. Στόχος δεν ήταν η άμεση εξόντωση του Φύσσα, αλλά η αποδυνάμωσή του και η καθυστέρησή του έως την άφιξη του Γιώργου Ρουπακιά. Οι χρυσαυγίτες εμπόδιζαν την παρέα του να τον βοηθήσει, παρέχοντας στον Ρουπακιά τον απαραίτητο χρόνο για να επιφέρει τα θανατηφόρα πλήγματα. Στη συνέχεια της αγόρευσης, η εισαγγελική λειτουργός εμφανώς συγκινημένη περιέγραψε τη δολοφονία. Ο Γιώργος Ρουπακιάς, ενεργώντας βάσει σχεδίου, κινήθηκε κυκλωτικά και αιφνιδίασε τον Παύλο Φύσσα, ο οποίος πιθανόν να πίστεψε αρχικά ότι θα επρόκειτο για παρέμβαση εκτόνωσης. Τη στιγμή που άνοιξε ο κύκλος των χρυσαυγιτών, ο Ρουπακιάς αγκάλιασε το θύμα και το μαχαίρωσε με επαγγελματικό τρόπο. «Δεν ήταν τα πολλαπλά χτυπήματα των διαπροσωπικών εγκλημάτων. Ήταν εκτέλεση, επιτέλεση ενός έργου», σημείωσε. Οπως περιέγραψε, Γιώργος Ρουπακιας επιχείρησε ψύχραιμος να διαφύγει με το αυτοκίνητό του. Ο Παύλος Φύσσας, ωστόσο, παρέμενε ζωντανός και υπέδειξε ο ίδιος τον δολοφόνο του στους αστυνομικούς. Παρά το γεγονός ότι είχε δεχθεί θανάσιμο πλήγμα στην καρδιά, διατήρησε τις αισθήσεις του, σήκωσε τη μπλούζα του και έδειξε τα τραύματά του. «Την εξάρθρωση της δολοφονίας του την έκανε ο Παύλος Φύσσας μόνος του»

ΔΗΜΟΦΙΛΗ

Εισαγγελέας στη δίκη της Χρυσής Αυγής: Η δολοφονία του Παύλου Φύσσα απασχόλησε εκ νέου το Πενταμελές Εφετείο Κακουργημάτων, στο πλαίσιο της δίκης της εγκληματικής οργάνωσης της Χρυσής Αυγής.  Η εισαγγελέας της έδρας Κυριακή Στεφανάτου, αφού προχώρησε σε μια σύντομη σκιαγράφηση της προσωπικότητας του 34χρονου μουσικού, της αντιφασιστικής του δράσης και των καλλιτεχνικών του ανησυχιών, η εισαγγελέας στάθηκε ιδιαίτερα στη στοχοποίησή του από τη Χρυσή Αυγή.  Όπως ανέφερε, τα «διόλου κολακευτικά» λόγια και οι στίχοι του Παύλου Φύσσα ήταν γνωστά στους κατηγορούμενους, γεγονός που, κατά την κρίση της, προκύπτει ξεκάθαρα από τις τηλεφωνικές συνομιλίες που περιλαμβάνονται στη δικογραφία. «Όταν κάποιος ακούει τραγούδια που δεν είναι της αρεσκείας τους, τότε θεωρούν ότι έχουν δικαίωμα να τον χτυπήσουν», σημείωσε χαρακτηριστικά.  Η εισαγγελική λειτουργός αναγνώρισε ότι μια τέτοια αιτιολόγηση μπορεί να ακούγεται υπερβολική ή παράλογη, ωστόσο τόνισε ότι δεν είναι. «Ο Νίκος Μιχαλολιάκος είναι μετρ της ψυχολογίας», υποστήριξε, «και στηρίζεται στην πεποίθηση ότι όταν η αλήθεια ακούγεται απίθανη, οι άλλοι θεωρούν πιο λογικό να λες ψέματα». Στο ίδιο πλαίσιο, η Κυριακή Στεφανάτου επισήμανε ότι η Χρυσή Αυγή απαιτούσε από τους πάντες όχι απλώς σεβασμό, αλλά απόλυτη υποταγή, φέρνοντας ως ενδεικτικό παράδειγμα την εντολή «εγέρθητο» του βουλευτή Γερμενή προς δημοσιογράφους μετά την ανακοίνωση των εκλογικών αποτελεσμάτων.  Αναφερόμενη στα γραφεία της Χρυσής Αυγής στη Νίκαια, η εισαγγελέας τα χαρακτήρισε ως «ορμητήριο των ταγμάτων εφόδου», υπογραμμίζοντας ότι από εκεί ξεκινούσαν και εκεί επέστρεφαν οι ομάδες που δρούσαν το 2013. Σύμφωνα με την αγόρευσή της, ο συγκεκριμένος χώρος δεν είχε καμία σχέση με πολιτικό γραφείο, αλλά λειτουργούσε ως επιχειρησιακή βάση οργανωμένης βίας.  Ιδιαίτερη έμφαση δόθηκε στην επιλογή του Παύλου Φύσσα ως θύματος. Όπως εξήγησε η εισαγγελέας, η δολοφονία εντάσσεται σε μια φάση κλιμάκωσης της βίας, με στόχο την πρόκληση αντίδρασης από την Αριστερά, ώστε να επέμβει το «παρακράτος». Μέσα σε διάστημα εννέα μηνών είχαν σημειωθεί πέντε μείζονες υποθέσεις, μεταξύ των οποίων η δολοφονία του Λουκμάν, τα γεγονότα στην Πάρο και, τελικά, η δολοφονία Φύσσα. «Πλέον δεν υποχωρούσαν», σημείωσε, τονίζοντας ότι το έγκλημα αυτό δεν ήταν ακατανόητο, αλλά είχε σαφή στόχο και νόημα.  Όπως υπογράμμισε, ο Παύλος Φύσσας δεν είχε προκαλέσει τους δράστες και η ιδιότητά του δεν δικαιολογούσε το μίσος που εκδηλώθηκε εναντίον του. Ωστόσο, η Χρυσή Αυγή, ως εγκληματική οργάνωση, στόχευε όχι σε εμβληματικά πρόσωπα, αλλά σε ανώνυμα μέλη του αντιπάλου χώρου, ενώ η εξόντωση του αντιπάλου δεν πραγματοποιούνταν από μεμονωμένους δράστες, αλλά από ολόκληρο το τάγμα εφόδου. «Ο Φύσσας δεν ήταν εμβληματικό πρόσωπο, ήταν ένας αντιφασίστας. Επελέγη ως κατάλληλος στόχος γιατί τους χλεύαζε με τα τραγούδια του και ήταν θέμα χρόνου η κινητοποίηση του τάγματος εφόδου», τόνισε.  Σύμφωνα με την εισήγηση της εισαγγελέως, η κινητοποίηση της Χρυσής Αυγής έγινε με πλήρη ιεραρχική δομή, όπως προκύπτει από την άρση του τηλεφωνικού απορρήτου. Ο Ιωάννης Λαγός, όπως ανέφερε, είχε διαρκή ενημέρωση για την εξέλιξη της επίθεσης και για όσα ακολούθησαν, ενώ «είναι δεδομένο ότι τίποτα δεν έκανε ο Γιώργος Πατέλης χωρίς την έγκριση του Ιω. Λαγού», ο οποίος, με τη σειρά του, ήταν υπόλογος στον Νίκο Μιχαλολιάκο.  Περιγράφοντας την επίθεση κατά της παρέας Φύσσα έξω από την καφετέρια «Κοράλι» μετά τη λήξη του ποδοσφαιρικού αγώνα, η εισαγγελέας σημείωσε ότι «το θύμα ήταν κατευναστικό μέχρι το τέλος», σε αντίθεση με τους χρυσαυγίτες, οι οποίοι εμφανίστηκαν αδιάλλακτοι, εφοδιασμένοι με στειλιάρια και ρόπαλα, επαναλαμβάνοντας απειλές σε βάρος της παρέας.  Όπως ανέφερε, χωρίς να έχει προηγηθεί οτιδήποτε και παρουσία αστυνομικών, περίπου 15 άτομα, κάποιοι με κράνη και κοκάλινα γάντια μηχανής, ξεκίνησαν συντεταγμένα να καταδιώκουν την παρέα Φύσσα, φωνάζοντας «νατος, εκεί είναι». Ο Παύλος Φύσσας φώναξε «τρέξτε» στους φίλους του για να σωθούν, ενώ ο ίδιος δεν έτρεξε, πιθανόν για να τους δώσει χρόνο να διαφύγουν.  Η επίθεση, σύμφωνα με την εισαγγελέα, είχε καταδρομικό χαρακτήρα, με εναλλασσόμενες κινήσεις και ενέδρα. Στόχος δεν ήταν η άμεση εξόντωση του Φύσσα, αλλά η αποδυνάμωσή του και η καθυστέρησή του έως την άφιξη του Γιώργου Ρουπακιά. Οι χρυσαυγίτες εμπόδιζαν την παρέα του να τον βοηθήσει, παρέχοντας στον Ρουπακιά τον απαραίτητο χρόνο για να επιφέρει τα θανατηφόρα πλήγματα.  Στη συνέχεια της αγόρευσης, η εισαγγελική λειτουργός εμφανώς συγκινημένη περιέγραψε τη δολοφονία. Ο Γιώργος Ρουπακιάς, ενεργώντας βάσει σχεδίου, κινήθηκε κυκλωτικά και αιφνιδίασε τον Παύλο Φύσσα, ο οποίος πιθανόν να πίστεψε αρχικά ότι θα επρόκειτο για παρέμβαση εκτόνωσης. Τη στιγμή που άνοιξε ο κύκλος των χρυσαυγιτών, ο Ρουπακιάς αγκάλιασε το θύμα και το μαχαίρωσε με επαγγελματικό τρόπο. «Δεν ήταν τα πολλαπλά χτυπήματα των διαπροσωπικών εγκλημάτων. Ήταν εκτέλεση, επιτέλεση ενός έργου», σημείωσε.  Οπως περιέγραψε, Γιώργος Ρουπακιας επιχείρησε ψύχραιμος να διαφύγει με το αυτοκίνητό του. Ο Παύλος Φύσσας, ωστόσο, παρέμενε ζωντανός και υπέδειξε ο ίδιος τον δολοφόνο του στους αστυνομικούς. Παρά το γεγονός ότι είχε δεχθεί θανάσιμο πλήγμα στην καρδιά, διατήρησε τις αισθήσεις του, σήκωσε τη μπλούζα του και έδειξε τα τραύματά του. «Την εξάρθρωση της δολοφονίας του την έκανε ο Παύλος Φύσσας μόνος του»
1

Εισαγγελέας στη δίκη της Χρυσής Αυγής: Η δολοφονία του Παύλου Φύσσα απασχόλησε εκ νέου το Πενταμελές Εφετείο Κακουργημάτων, στο πλαίσιο της δίκης της εγκληματικής οργάνωσης της Χρυσής Αυγής. Η εισαγγελέας της έδρας Κυριακή Στεφανάτου, αφού προχώρησε σε μια σύντομη σκιαγράφηση της προσωπικότητας του 34χρονου μουσικού, της αντιφασιστικής του δράσης και των καλλιτεχνικών του ανησυχιών, η εισαγγελέας στάθηκε ιδιαίτερα στη στοχοποίησή του από τη Χρυσή Αυγή. Όπως ανέφερε, τα «διόλου κολακευτικά» λόγια και οι στίχοι του Παύλου Φύσσα ήταν γνωστά στους κατηγορούμενους, γεγονός που, κατά την κρίση της, προκύπτει ξεκάθαρα από τις τηλεφωνικές συνομιλίες που περιλαμβάνονται στη δικογραφία. «Όταν κάποιος ακούει τραγούδια που δεν είναι της αρεσκείας τους, τότε θεωρούν ότι έχουν δικαίωμα να τον χτυπήσουν», σημείωσε χαρακτηριστικά. Η εισαγγελική λειτουργός αναγνώρισε ότι μια τέτοια αιτιολόγηση μπορεί να ακούγεται υπερβολική ή παράλογη, ωστόσο τόνισε ότι δεν είναι. «Ο Νίκος Μιχαλολιάκος είναι μετρ της ψυχολογίας», υποστήριξε, «και στηρίζεται στην πεποίθηση ότι όταν η αλήθεια ακούγεται απίθανη, οι άλλοι θεωρούν πιο λογικό να λες ψέματα». Στο ίδιο πλαίσιο, η Κυριακή Στεφανάτου επισήμανε ότι η Χρυσή Αυγή απαιτούσε από τους πάντες όχι απλώς σεβασμό, αλλά απόλυτη υποταγή, φέρνοντας ως ενδεικτικό παράδειγμα την εντολή «εγέρθητο» του βουλευτή Γερμενή προς δημοσιογράφους μετά την ανακοίνωση των εκλογικών αποτελεσμάτων. Αναφερόμενη στα γραφεία της Χρυσής Αυγής στη Νίκαια, η εισαγγελέας τα χαρακτήρισε ως «ορμητήριο των ταγμάτων εφόδου», υπογραμμίζοντας ότι από εκεί ξεκινούσαν και εκεί επέστρεφαν οι ομάδες που δρούσαν το 2013. Σύμφωνα με την αγόρευσή της, ο συγκεκριμένος χώρος δεν είχε καμία σχέση με πολιτικό γραφείο, αλλά λειτουργούσε ως επιχειρησιακή βάση οργανωμένης βίας. Ιδιαίτερη έμφαση δόθηκε στην επιλογή του Παύλου Φύσσα ως θύματος. Όπως εξήγησε η εισαγγελέας, η δολοφονία εντάσσεται σε μια φάση κλιμάκωσης της βίας, με στόχο την πρόκληση αντίδρασης από την Αριστερά, ώστε να επέμβει το «παρακράτος». Μέσα σε διάστημα εννέα μηνών είχαν σημειωθεί πέντε μείζονες υποθέσεις, μεταξύ των οποίων η δολοφονία του Λουκμάν, τα γεγονότα στην Πάρο και, τελικά, η δολοφονία Φύσσα. «Πλέον δεν υποχωρούσαν», σημείωσε, τονίζοντας ότι το έγκλημα αυτό δεν ήταν ακατανόητο, αλλά είχε σαφή στόχο και νόημα. Όπως υπογράμμισε, ο Παύλος Φύσσας δεν είχε προκαλέσει τους δράστες και η ιδιότητά του δεν δικαιολογούσε το μίσος που εκδηλώθηκε εναντίον του. Ωστόσο, η Χρυσή Αυγή, ως εγκληματική οργάνωση, στόχευε όχι σε εμβληματικά πρόσωπα, αλλά σε ανώνυμα μέλη του αντιπάλου χώρου, ενώ η εξόντωση του αντιπάλου δεν πραγματοποιούνταν από μεμονωμένους δράστες, αλλά από ολόκληρο το τάγμα εφόδου. «Ο Φύσσας δεν ήταν εμβληματικό πρόσωπο, ήταν ένας αντιφασίστας. Επελέγη ως κατάλληλος στόχος γιατί τους χλεύαζε με τα τραγούδια του και ήταν θέμα χρόνου η κινητοποίηση του τάγματος εφόδου», τόνισε. Σύμφωνα με την εισήγηση της εισαγγελέως, η κινητοποίηση της Χρυσής Αυγής έγινε με πλήρη ιεραρχική δομή, όπως προκύπτει από την άρση του τηλεφωνικού απορρήτου. Ο Ιωάννης Λαγός, όπως ανέφερε, είχε διαρκή ενημέρωση για την εξέλιξη της επίθεσης και για όσα ακολούθησαν, ενώ «είναι δεδομένο ότι τίποτα δεν έκανε ο Γιώργος Πατέλης χωρίς την έγκριση του Ιω. Λαγού», ο οποίος, με τη σειρά του, ήταν υπόλογος στον Νίκο Μιχαλολιάκο. Περιγράφοντας την επίθεση κατά της παρέας Φύσσα έξω από την καφετέρια «Κοράλι» μετά τη λήξη του ποδοσφαιρικού αγώνα, η εισαγγελέας σημείωσε ότι «το θύμα ήταν κατευναστικό μέχρι το τέλος», σε αντίθεση με τους χρυσαυγίτες, οι οποίοι εμφανίστηκαν αδιάλλακτοι, εφοδιασμένοι με στειλιάρια και ρόπαλα, επαναλαμβάνοντας απειλές σε βάρος της παρέας. Όπως ανέφερε, χωρίς να έχει προηγηθεί οτιδήποτε και παρουσία αστυνομικών, περίπου 15 άτομα, κάποιοι με κράνη και κοκάλινα γάντια μηχανής, ξεκίνησαν συντεταγμένα να καταδιώκουν την παρέα Φύσσα, φωνάζοντας «νατος, εκεί είναι». Ο Παύλος Φύσσας φώναξε «τρέξτε» στους φίλους του για να σωθούν, ενώ ο ίδιος δεν έτρεξε, πιθανόν για να τους δώσει χρόνο να διαφύγουν. Η επίθεση, σύμφωνα με την εισαγγελέα, είχε καταδρομικό χαρακτήρα, με εναλλασσόμενες κινήσεις και ενέδρα. Στόχος δεν ήταν η άμεση εξόντωση του Φύσσα, αλλά η αποδυνάμωσή του και η καθυστέρησή του έως την άφιξη του Γιώργου Ρουπακιά. Οι χρυσαυγίτες εμπόδιζαν την παρέα του να τον βοηθήσει, παρέχοντας στον Ρουπακιά τον απαραίτητο χρόνο για να επιφέρει τα θανατηφόρα πλήγματα. Στη συνέχεια της αγόρευσης, η εισαγγελική λειτουργός εμφανώς συγκινημένη περιέγραψε τη δολοφονία. Ο Γιώργος Ρουπακιάς, ενεργώντας βάσει σχεδίου, κινήθηκε κυκλωτικά και αιφνιδίασε τον Παύλο Φύσσα, ο οποίος πιθανόν να πίστεψε αρχικά ότι θα επρόκειτο για παρέμβαση εκτόνωσης. Τη στιγμή που άνοιξε ο κύκλος των χρυσαυγιτών, ο Ρουπακιάς αγκάλιασε το θύμα και το μαχαίρωσε με επαγγελματικό τρόπο. «Δεν ήταν τα πολλαπλά χτυπήματα των διαπροσωπικών εγκλημάτων. Ήταν εκτέλεση, επιτέλεση ενός έργου», σημείωσε. Οπως περιέγραψε, Γιώργος Ρουπακιας επιχείρησε ψύχραιμος να διαφύγει με το αυτοκίνητό του. Ο Παύλος Φύσσας, ωστόσο, παρέμενε ζωντανός και υπέδειξε ο ίδιος τον δολοφόνο του στους αστυνομικούς. Παρά το γεγονός ότι είχε δεχθεί θανάσιμο πλήγμα στην καρδιά, διατήρησε τις αισθήσεις του, σήκωσε τη μπλούζα του και έδειξε τα τραύματά του. «Την εξάρθρωση της δολοφονίας του την έκανε ο Παύλος Φύσσας μόνος του»

ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΝΕΑ

Εισαγγελέας στη δίκη της Χρυσής Αυγής: Η δολοφονία του Παύλου Φύσσα απασχόλησε εκ νέου το Πενταμελές Εφετείο Κακουργημάτων, στο πλαίσιο της δίκης της εγκληματικής οργάνωσης της Χρυσής Αυγής.  Η εισαγγελέας της έδρας Κυριακή Στεφανάτου, αφού προχώρησε σε μια σύντομη σκιαγράφηση της προσωπικότητας του 34χρονου μουσικού, της αντιφασιστικής του δράσης και των καλλιτεχνικών του ανησυχιών, η εισαγγελέας στάθηκε ιδιαίτερα στη στοχοποίησή του από τη Χρυσή Αυγή.  Όπως ανέφερε, τα «διόλου κολακευτικά» λόγια και οι στίχοι του Παύλου Φύσσα ήταν γνωστά στους κατηγορούμενους, γεγονός που, κατά την κρίση της, προκύπτει ξεκάθαρα από τις τηλεφωνικές συνομιλίες που περιλαμβάνονται στη δικογραφία. «Όταν κάποιος ακούει τραγούδια που δεν είναι της αρεσκείας τους, τότε θεωρούν ότι έχουν δικαίωμα να τον χτυπήσουν», σημείωσε χαρακτηριστικά.  Η εισαγγελική λειτουργός αναγνώρισε ότι μια τέτοια αιτιολόγηση μπορεί να ακούγεται υπερβολική ή παράλογη, ωστόσο τόνισε ότι δεν είναι. «Ο Νίκος Μιχαλολιάκος είναι μετρ της ψυχολογίας», υποστήριξε, «και στηρίζεται στην πεποίθηση ότι όταν η αλήθεια ακούγεται απίθανη, οι άλλοι θεωρούν πιο λογικό να λες ψέματα». Στο ίδιο πλαίσιο, η Κυριακή Στεφανάτου επισήμανε ότι η Χρυσή Αυγή απαιτούσε από τους πάντες όχι απλώς σεβασμό, αλλά απόλυτη υποταγή, φέρνοντας ως ενδεικτικό παράδειγμα την εντολή «εγέρθητο» του βουλευτή Γερμενή προς δημοσιογράφους μετά την ανακοίνωση των εκλογικών αποτελεσμάτων.  Αναφερόμενη στα γραφεία της Χρυσής Αυγής στη Νίκαια, η εισαγγελέας τα χαρακτήρισε ως «ορμητήριο των ταγμάτων εφόδου», υπογραμμίζοντας ότι από εκεί ξεκινούσαν και εκεί επέστρεφαν οι ομάδες που δρούσαν το 2013. Σύμφωνα με την αγόρευσή της, ο συγκεκριμένος χώρος δεν είχε καμία σχέση με πολιτικό γραφείο, αλλά λειτουργούσε ως επιχειρησιακή βάση οργανωμένης βίας.  Ιδιαίτερη έμφαση δόθηκε στην επιλογή του Παύλου Φύσσα ως θύματος. Όπως εξήγησε η εισαγγελέας, η δολοφονία εντάσσεται σε μια φάση κλιμάκωσης της βίας, με στόχο την πρόκληση αντίδρασης από την Αριστερά, ώστε να επέμβει το «παρακράτος». Μέσα σε διάστημα εννέα μηνών είχαν σημειωθεί πέντε μείζονες υποθέσεις, μεταξύ των οποίων η δολοφονία του Λουκμάν, τα γεγονότα στην Πάρο και, τελικά, η δολοφονία Φύσσα. «Πλέον δεν υποχωρούσαν», σημείωσε, τονίζοντας ότι το έγκλημα αυτό δεν ήταν ακατανόητο, αλλά είχε σαφή στόχο και νόημα.  Όπως υπογράμμισε, ο Παύλος Φύσσας δεν είχε προκαλέσει τους δράστες και η ιδιότητά του δεν δικαιολογούσε το μίσος που εκδηλώθηκε εναντίον του. Ωστόσο, η Χρυσή Αυγή, ως εγκληματική οργάνωση, στόχευε όχι σε εμβληματικά πρόσωπα, αλλά σε ανώνυμα μέλη του αντιπάλου χώρου, ενώ η εξόντωση του αντιπάλου δεν πραγματοποιούνταν από μεμονωμένους δράστες, αλλά από ολόκληρο το τάγμα εφόδου. «Ο Φύσσας δεν ήταν εμβληματικό πρόσωπο, ήταν ένας αντιφασίστας. Επελέγη ως κατάλληλος στόχος γιατί τους χλεύαζε με τα τραγούδια του και ήταν θέμα χρόνου η κινητοποίηση του τάγματος εφόδου», τόνισε.  Σύμφωνα με την εισήγηση της εισαγγελέως, η κινητοποίηση της Χρυσής Αυγής έγινε με πλήρη ιεραρχική δομή, όπως προκύπτει από την άρση του τηλεφωνικού απορρήτου. Ο Ιωάννης Λαγός, όπως ανέφερε, είχε διαρκή ενημέρωση για την εξέλιξη της επίθεσης και για όσα ακολούθησαν, ενώ «είναι δεδομένο ότι τίποτα δεν έκανε ο Γιώργος Πατέλης χωρίς την έγκριση του Ιω. Λαγού», ο οποίος, με τη σειρά του, ήταν υπόλογος στον Νίκο Μιχαλολιάκο.  Περιγράφοντας την επίθεση κατά της παρέας Φύσσα έξω από την καφετέρια «Κοράλι» μετά τη λήξη του ποδοσφαιρικού αγώνα, η εισαγγελέας σημείωσε ότι «το θύμα ήταν κατευναστικό μέχρι το τέλος», σε αντίθεση με τους χρυσαυγίτες, οι οποίοι εμφανίστηκαν αδιάλλακτοι, εφοδιασμένοι με στειλιάρια και ρόπαλα, επαναλαμβάνοντας απειλές σε βάρος της παρέας.  Όπως ανέφερε, χωρίς να έχει προηγηθεί οτιδήποτε και παρουσία αστυνομικών, περίπου 15 άτομα, κάποιοι με κράνη και κοκάλινα γάντια μηχανής, ξεκίνησαν συντεταγμένα να καταδιώκουν την παρέα Φύσσα, φωνάζοντας «νατος, εκεί είναι». Ο Παύλος Φύσσας φώναξε «τρέξτε» στους φίλους του για να σωθούν, ενώ ο ίδιος δεν έτρεξε, πιθανόν για να τους δώσει χρόνο να διαφύγουν.  Η επίθεση, σύμφωνα με την εισαγγελέα, είχε καταδρομικό χαρακτήρα, με εναλλασσόμενες κινήσεις και ενέδρα. Στόχος δεν ήταν η άμεση εξόντωση του Φύσσα, αλλά η αποδυνάμωσή του και η καθυστέρησή του έως την άφιξη του Γιώργου Ρουπακιά. Οι χρυσαυγίτες εμπόδιζαν την παρέα του να τον βοηθήσει, παρέχοντας στον Ρουπακιά τον απαραίτητο χρόνο για να επιφέρει τα θανατηφόρα πλήγματα.  Στη συνέχεια της αγόρευσης, η εισαγγελική λειτουργός εμφανώς συγκινημένη περιέγραψε τη δολοφονία. Ο Γιώργος Ρουπακιάς, ενεργώντας βάσει σχεδίου, κινήθηκε κυκλωτικά και αιφνιδίασε τον Παύλο Φύσσα, ο οποίος πιθανόν να πίστεψε αρχικά ότι θα επρόκειτο για παρέμβαση εκτόνωσης. Τη στιγμή που άνοιξε ο κύκλος των χρυσαυγιτών, ο Ρουπακιάς αγκάλιασε το θύμα και το μαχαίρωσε με επαγγελματικό τρόπο. «Δεν ήταν τα πολλαπλά χτυπήματα των διαπροσωπικών εγκλημάτων. Ήταν εκτέλεση, επιτέλεση ενός έργου», σημείωσε.  Οπως περιέγραψε, Γιώργος Ρουπακιας επιχείρησε ψύχραιμος να διαφύγει με το αυτοκίνητό του. Ο Παύλος Φύσσας, ωστόσο, παρέμενε ζωντανός και υπέδειξε ο ίδιος τον δολοφόνο του στους αστυνομικούς. Παρά το γεγονός ότι είχε δεχθεί θανάσιμο πλήγμα στην καρδιά, διατήρησε τις αισθήσεις του, σήκωσε τη μπλούζα του και έδειξε τα τραύματά του. «Την εξάρθρωση της δολοφονίας του την έκανε ο Παύλος Φύσσας μόνος του»

Εισαγγελέας στη δίκη της Χρυσής Αυγής: Η δολοφονία του Παύλου Φύσσα απασχόλησε εκ νέου το Πενταμελές Εφετείο Κακουργημάτων, στο πλαίσιο της δίκης της εγκληματικής οργάνωσης της Χρυσής Αυγής. Η εισαγγελέας της έδρας Κυριακή Στεφανάτου, αφού προχώρησε σε μια σύντομη σκιαγράφηση της προσωπικότητας του 34χρονου μουσικού, της αντιφασιστικής του δράσης και των καλλιτεχνικών του ανησυχιών, η εισαγγελέας στάθηκε ιδιαίτερα στη στοχοποίησή του από τη Χρυσή Αυγή. Όπως ανέφερε, τα «διόλου κολακευτικά» λόγια και οι στίχοι του Παύλου Φύσσα ήταν γνωστά στους κατηγορούμενους, γεγονός που, κατά την κρίση της, προκύπτει ξεκάθαρα από τις τηλεφωνικές συνομιλίες που περιλαμβάνονται στη δικογραφία. «Όταν κάποιος ακούει τραγούδια που δεν είναι της αρεσκείας τους, τότε θεωρούν ότι έχουν δικαίωμα να τον χτυπήσουν», σημείωσε χαρακτηριστικά. Η εισαγγελική λειτουργός αναγνώρισε ότι μια τέτοια αιτιολόγηση μπορεί να ακούγεται υπερβολική ή παράλογη, ωστόσο τόνισε ότι δεν είναι. «Ο Νίκος Μιχαλολιάκος είναι μετρ της ψυχολογίας», υποστήριξε, «και στηρίζεται στην πεποίθηση ότι όταν η αλήθεια ακούγεται απίθανη, οι άλλοι θεωρούν πιο λογικό να λες ψέματα». Στο ίδιο πλαίσιο, η Κυριακή Στεφανάτου επισήμανε ότι η Χρυσή Αυγή απαιτούσε από τους πάντες όχι απλώς σεβασμό, αλλά απόλυτη υποταγή, φέρνοντας ως ενδεικτικό παράδειγμα την εντολή «εγέρθητο» του βουλευτή Γερμενή προς δημοσιογράφους μετά την ανακοίνωση των εκλογικών αποτελεσμάτων. Αναφερόμενη στα γραφεία της Χρυσής Αυγής στη Νίκαια, η εισαγγελέας τα χαρακτήρισε ως «ορμητήριο των ταγμάτων εφόδου», υπογραμμίζοντας ότι από εκεί ξεκινούσαν και εκεί επέστρεφαν οι ομάδες που δρούσαν το 2013. Σύμφωνα με την αγόρευσή της, ο συγκεκριμένος χώρος δεν είχε καμία σχέση με πολιτικό γραφείο, αλλά λειτουργούσε ως επιχειρησιακή βάση οργανωμένης βίας. Ιδιαίτερη έμφαση δόθηκε στην επιλογή του Παύλου Φύσσα ως θύματος. Όπως εξήγησε η εισαγγελέας, η δολοφονία εντάσσεται σε μια φάση κλιμάκωσης της βίας, με στόχο την πρόκληση αντίδρασης από την Αριστερά, ώστε να επέμβει το «παρακράτος». Μέσα σε διάστημα εννέα μηνών είχαν σημειωθεί πέντε μείζονες υποθέσεις, μεταξύ των οποίων η δολοφονία του Λουκμάν, τα γεγονότα στην Πάρο και, τελικά, η δολοφονία Φύσσα. «Πλέον δεν υποχωρούσαν», σημείωσε, τονίζοντας ότι το έγκλημα αυτό δεν ήταν ακατανόητο, αλλά είχε σαφή στόχο και νόημα. Όπως υπογράμμισε, ο Παύλος Φύσσας δεν είχε προκαλέσει τους δράστες και η ιδιότητά του δεν δικαιολογούσε το μίσος που εκδηλώθηκε εναντίον του. Ωστόσο, η Χρυσή Αυγή, ως εγκληματική οργάνωση, στόχευε όχι σε εμβληματικά πρόσωπα, αλλά σε ανώνυμα μέλη του αντιπάλου χώρου, ενώ η εξόντωση του αντιπάλου δεν πραγματοποιούνταν από μεμονωμένους δράστες, αλλά από ολόκληρο το τάγμα εφόδου. «Ο Φύσσας δεν ήταν εμβληματικό πρόσωπο, ήταν ένας αντιφασίστας. Επελέγη ως κατάλληλος στόχος γιατί τους χλεύαζε με τα τραγούδια του και ήταν θέμα χρόνου η κινητοποίηση του τάγματος εφόδου», τόνισε. Σύμφωνα με την εισήγηση της εισαγγελέως, η κινητοποίηση της Χρυσής Αυγής έγινε με πλήρη ιεραρχική δομή, όπως προκύπτει από την άρση του τηλεφωνικού απορρήτου. Ο Ιωάννης Λαγός, όπως ανέφερε, είχε διαρκή ενημέρωση για την εξέλιξη της επίθεσης και για όσα ακολούθησαν, ενώ «είναι δεδομένο ότι τίποτα δεν έκανε ο Γιώργος Πατέλης χωρίς την έγκριση του Ιω. Λαγού», ο οποίος, με τη σειρά του, ήταν υπόλογος στον Νίκο Μιχαλολιάκο. Περιγράφοντας την επίθεση κατά της παρέας Φύσσα έξω από την καφετέρια «Κοράλι» μετά τη λήξη του ποδοσφαιρικού αγώνα, η εισαγγελέας σημείωσε ότι «το θύμα ήταν κατευναστικό μέχρι το τέλος», σε αντίθεση με τους χρυσαυγίτες, οι οποίοι εμφανίστηκαν αδιάλλακτοι, εφοδιασμένοι με στειλιάρια και ρόπαλα, επαναλαμβάνοντας απειλές σε βάρος της παρέας. Όπως ανέφερε, χωρίς να έχει προηγηθεί οτιδήποτε και παρουσία αστυνομικών, περίπου 15 άτομα, κάποιοι με κράνη και κοκάλινα γάντια μηχανής, ξεκίνησαν συντεταγμένα να καταδιώκουν την παρέα Φύσσα, φωνάζοντας «νατος, εκεί είναι». Ο Παύλος Φύσσας φώναξε «τρέξτε» στους φίλους του για να σωθούν, ενώ ο ίδιος δεν έτρεξε, πιθανόν για να τους δώσει χρόνο να διαφύγουν. Η επίθεση, σύμφωνα με την εισαγγελέα, είχε καταδρομικό χαρακτήρα, με εναλλασσόμενες κινήσεις και ενέδρα. Στόχος δεν ήταν η άμεση εξόντωση του Φύσσα, αλλά η αποδυνάμωσή του και η καθυστέρησή του έως την άφιξη του Γιώργου Ρουπακιά. Οι χρυσαυγίτες εμπόδιζαν την παρέα του να τον βοηθήσει, παρέχοντας στον Ρουπακιά τον απαραίτητο χρόνο για να επιφέρει τα θανατηφόρα πλήγματα. Στη συνέχεια της αγόρευσης, η εισαγγελική λειτουργός εμφανώς συγκινημένη περιέγραψε τη δολοφονία. Ο Γιώργος Ρουπακιάς, ενεργώντας βάσει σχεδίου, κινήθηκε κυκλωτικά και αιφνιδίασε τον Παύλο Φύσσα, ο οποίος πιθανόν να πίστεψε αρχικά ότι θα επρόκειτο για παρέμβαση εκτόνωσης. Τη στιγμή που άνοιξε ο κύκλος των χρυσαυγιτών, ο Ρουπακιάς αγκάλιασε το θύμα και το μαχαίρωσε με επαγγελματικό τρόπο. «Δεν ήταν τα πολλαπλά χτυπήματα των διαπροσωπικών εγκλημάτων. Ήταν εκτέλεση, επιτέλεση ενός έργου», σημείωσε. Οπως περιέγραψε, Γιώργος Ρουπακιας επιχείρησε ψύχραιμος να διαφύγει με το αυτοκίνητό του. Ο Παύλος Φύσσας, ωστόσο, παρέμενε ζωντανός και υπέδειξε ο ίδιος τον δολοφόνο του στους αστυνομικούς. Παρά το γεγονός ότι είχε δεχθεί θανάσιμο πλήγμα στην καρδιά, διατήρησε τις αισθήσεις του, σήκωσε τη μπλούζα του και έδειξε τα τραύματά του. «Την εξάρθρωση της δολοφονίας του την έκανε ο Παύλος Φύσσας μόνος του»