Λένα Παπαληγούρα: «Θα ήθελα πολύ να είχα συναντήσει τον Φιντέλ Κάστρο …»

Συνέντευξη: Κέλλυ Σταμούλη*

Φωτογραφίες: Πάνος Γιαννακόπουλος

Μίλησα με την Λένα Παπαληγούρα, την  εκρηκτική ηθοποιό, για τον Καθηγητή κ. Τσιόδρα, τον Τράμπ, το χειροκρότημα και άλλα ενδιαφέροντα.

– Ποια είναι η πιο ριζοσπαστική πράξη στην οποία έχεις ποτέ προβεί;

Δίνομαι απόλυτα στις σχέσεις και στον έρωτα. Δε μπορώ να κάνω αλλιώς. Στις μέρες μας αυτό, από μόνο του μάλλον, έχει καταντήσει αρκετά …ριζοσπαστικό!

– Με ποια προσωπικότητα του διεθνούς πολιτικού στίβου θα ήθελες να δειπνήσεις;

Συνειδητοποιώ ότι όλοι αυτοί που θα ήθελα μάλλον έχουν πεθάνει…

Θα ήθελα ας πούμε πολύ να είχα συναντήσει τον Φιντέλ Κάστρο …

– Πώς κρίνεις την απόφαση του Τραμπ να αναστείλει τη χρηματοδότηση του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας;

Τρομακτική και απαράδεκτη .

Αλλά τι να πεις εδώ ο άνθρωπος μας είπε να πίνουμε …χλωρίνη!!!!

– Κάθε απόγευμα, στις 6 ακριβώς, η Ελλάδα συντονίζεται με την κραυγή αγωνίας και συνάμα ελπίδας, του Καθηγητή κ. Τσιόδρα. Ποιόν πίνακα ζωγραφικής θα τοποθετούσες στον τηλεοπτικό χώρο του και γιατί;

Νομίζω θα έβαζα την «επιμονή της μνήμης» του Νταλί. Ρολόγια που μετρούν χρόνο, είτε που έχουν σταματήσει, είτε που τρέχουν με ιλιγγιώδη ταχύτητα. Τοπίο ξερό, δίχως ανθρώπους. Τοπίο, θα έλεγε κανείς, σε αναμονή.

– Θεωρείς ότι η επέλαση της πανδημίας θα ιάσει τις φιλοεμφυλιακές τάσεις του Έλληνα;

Εύχομαι όταν περάσει ο καιρός, όλο αυτό που τώρα βιώνουμε, να φαντάζει σαν ένα μακρινό εφιαλτικά περίεργο όνειρο.  Να έχουμε γίνει λίγο σοφότεροι  λίγο λιγότερο εγωιστές, λίγο περισσότερο άνθρωποι… Τις τελευταίες μέρες έχω κάπως απογοητευτεί γιατί διαβάζω πάλι αρκετά σχόλια ανθρώπων, που τσακώνονται μεταξύ τους. Από την άλλη όμως βλέπω μια κινητοποίηση των καλλιτεχνών, ομαδική και συγκινητική, που με κάνει να αισθάνομαι αισιόδοξη.

– Ο φόβος στην ανωτέρα βία της πανδημίας πως δρα στην ψυχή του καλλιτέχνη;

Νομίζω ότι θα διαπιστώσουμε πόσο αλλάξαμε όταν όλο αυτό… τελειώσει. Μάλλον τίποτα δε θα είναι ίδιο.  Θα μας πάρει όμως καιρό να το επεξεργαστούμε, να το συνειδητοποιήσουμε. Φοβάμαι πολύ και κυρίως αδυνατώ να συλλάβω, ακριβώς αυτό που ζούμε. Πιστεύω ότι η πανδημία θα επηρεάσει πολύ την τέχνη μας. Βαθιά και ουσιαστικά. Μένει να δούμε το πότε και το πως.

– Δώσε μας τον ορισμό του ταλέντου.

Νομίζω είναι το πάθος, η αγάπη, η ανεξήγητη κλίση ενός ανθρώπου προς κάτι. Κατά τα αλλά πολλή δουλειά .

– Ο πατέρας σου και οι παππούδες σου είχαν έντονη πολιτική δράση. Θεωρείς ότι υπάρχουν κοινά σημεία μεταξύ των δυο λειτουργημάτων, πολιτικού και ηθοποιού;

Σ’ ένα κόσμο ιδεατό, θα μπορούσα να πω ότι και τα δυο απαιτούν την ύπαρξη οράματος. Δυστυχώς πια, στην πολιτική, δεν ξέρω αν υπάρχει χώρος για όραμα. Η τέχνη αντίθετα προϋποθέτει το όραμα, τη φαντασία, την αθωότητα.

Η έκθεση επίσης θα μπορούσε να είναι ένα κοινό χαρακτηριστικό των δυο, παρ’όλα αυτά ο τρόπος έκθεσης είναι πολύ διαφορετικός.

– Ως κατ΄εξοχήν ταλαντούχος ηθοποιός έχεις βιώσει πολλές φορές το ηχηρό χειροκρότημα. Πώς είναι αυτά τα λίγα λεπτά νιρβάνας που σας χαρίζει ο όμορφος αυτός κρότος των χεριών μας;

Είναι μια πολύ όμορφη στιγμή επιβράβευσης. Ένα χτύπημα στη πλάτη που σου δίνει δύναμη. Επίσης νομίζω ότι βοηθά τον ηθοποιό να «βγει» απ την παράσταση και να προσγειωθεί στην πραγματικότητα. Παλαιότερα ντρεπόμουν πολύ στο χειροκρότημα. Τώρα συγκινούμαι βαθιά. Δεν το θεωρώ κάτι αυτονόητο αλλά το αντιλαμβάνομαι σαν μια όμορφη κίνηση γενναιοδωρίας του κοινού.  Σαν να λέει ευχαριστώ, αναγνωρίζοντας τα κομμάτια της ψυχής  που έδωσε ο ηθοποιός.

– Στο Φεστιβάλ Επιδαύρου (όταν αυτό διεξαχθεί) θα ενσαρκώσεις την Ιφιγένεια στην τραγωδία Ιφιγένεια εν Ταύροις. Το μήνυμα της εν λόγω τραγωδίας  αποκτάει ad hoc νόημα στην παρούσα κατάσταση που βιώνουμε;

Εύχομαι ολόψυχα να βρεθεί τρόπος να γίνει το φεστιβάλ. Η τέχνη σε τέτοιους καιρούς είναι τρόπος διάσωσης από τους φόβους και τα δεινά της διαταραγμένης πραγματικότητας. Είναι διέξοδος και διαφυγή. Είναι καταφύγιο, παρηγοριά και βάλσαμο.

Επίσης είναι απαραίτητο να βρεθεί τρόπος να μη χάσουν τη δουλειά τους όλοι αυτοί οι άνθρωποι που εμπλέκονται στο φεστιβάλ.  Εάν βεβαίως ελλοχεύει οποιοσδήποτε  κίνδυνος για την υγεία μας στη διεξαγωγή του φεστιβάλ, έστω και με περιορισμούς, θα πρέπει να βρεθεί ένας τρόπος να υποστηριχθούν αυτοί οι άνθρωποι. Γενικότερα,  καθώς είναι πολύ πιθανό να μην μπορέσουμε για καιρό να επιστρέψουμε σε μια «κανονικότητα», στη δουλειά μας, ελπίζω η πολιτεία να μεριμνήσει ώστε να βρεθεί τρόπος στήριξης των ανθρώπων της τέχνης. Εάν δεν συμβεί αυτό, η πλειοψηφία των καλλιτεχνών θα οδηγηθεί στην ανέχεια και την απόγνωση.

Η Ιφιγένεια εν Ταύροις είναι ένα υπέροχο κείμενο. Και νιώθω μεγάλη τιμή, χαρά και ευγνωμοσύνη που ίσως μας δοθεί η ευκαιρία να το ανακαλύψουμε φέτος. Αν μπορούσα να συνοψίσω κάποιο μήνυμα θα έλεγα ότι μιλά για την σημασία της προσωπικής ελευθερίας και τη δύναμη του «μαζί».  Βέβαια αυτά τα έργα είναι ανεξάντλητα, οπότε σε κάθε κρίσιμη στιγμή της ανθρωπότητας ανατρέχοντας σε αυτά, μπορείς να βρεις τρόπους να έρθεις σε επαφή με τον εαυτό σου και να αποτιμήσεις τα όσα ζεις.

*Η Κέλλυ Σταμούλη είναι Δικηγόρος. Σπούδασε Νομικά και Θέατρο στην Αθήνα, τις Βρυξέλλες και το Λονδίνο.

Ακολουθήστε το dikastiko.gr στο Google News και δείτε πρώτοι όλες τις ειδήσεις

Διαβάστε όλες τις τελευταίες ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο στο dikastiko.gr