Άννα Κανδύλη: Η δικαιοσύνη πρέπει να είναι «τυφλή». Όχι όμως και η ηγεσία της απέναντι σε μεροληπτικούς δικαστικούς λειτουργούς

Κάθε δικαστής και εισαγγελέας όταν ανεβαίνει στην έδρα για να δικάσει μία υπόθεση οφείλει να το κάνει έχοντας μπροστά του ένα «πέπλο άγνοιας», για να θυμηθούμε και τον κορυφαίο πολιτικό φιλόσοφο Τζον Ρώλς.

Να εφαρμόζει δηλαδή τους νόμους εντός ενός αυστηρού πλαισίου ισότητας για όλους. Τούτο σημαίνει ότι δεν μπορεί να βγάζει απόφαση πριν ολοκληρωθεί η ακροαματική διαδικασία, πριν καταθέσουν οι μάρτυρες, πριν ακούσει τον ή τους κατηγορούμενους, πριν αξιολογήσει όσα στοιχεία προσκομιστούν στο δικαστήριο.

Γιατί βάση του νομικού μας συστήματος, και ο χειρότερος εγκληματίας, έχει δικαίωμα σε μία δίκαιη δίκη ενώ για όλους ισχύει το τεκμήριο της αθωότητας.

Οι εκ των προτέρων αποφάσεις δικαστηρίων συναντώνται σε ανελεύθερα, ολοκληρωτικά καθεστώτα κι όχι σε ευνομούμενες χώρες όπως θεωρούμε την Ελλάδα. Ούτε φυσικά το «κοινό περί δικαίου αίσθημα» μπορεί να δικαιολογήσει τέτοιες πρακτικές γιατί αν αφεθεί ο λαός να αποφασίζει για τις ποινές που πρέπει να επιβληθούν όλοι αντιλαμβανόμαστε τι κινδύνους εγκυμονεί κάτι τέτοιο.

Για αυτό, καλό θα είναι η ηγεσία της δικαιοσύνης να ανοίξει αυτιά και μάτια και όπου διαπιστώνει τέτοιες περιπτώσεις να μην τις αφήνει να εξελίσσονται, ούτε να επιτρέπει σε δικαστικούς λειτουργούς που καταφανώς μεροληπτούν, ξεχνώντας τη βασική αρχή του λειτουργήματός τους, να συνεχίζουν να το κάνουν.

Ακολουθήστε το dikastiko.gr στο Google News και δείτε πρώτοι όλες τις ειδήσεις

Διαβάστε όλες τις τελευταίες ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο στο dikastiko.gr