Παναγιώτης Στάθης: Δικαστές πολιτικοί ή πολιτική δια των δικαστών;

Τα τελευταία χρόνια μάλιστα (όχι ότι δεν γινόταν στο παρελθόν) η πολιτικοποίηση της Δικαιοσύνης είναι τόση έντονη που μάθαμε, δικαίως ή αδίκως να κατατάσσουμε τους δικαστές με βάση «ποιος λοξοκοιτάει προς τα δεξιά , ποιος αριστερά και ποιος κοιτάζει κέντρο».

NEWSROOM

Το φαινόμενο οι δικαστές να ανέρχονται σε αξιώματα της κεντρικής πολιτικής σκηνής δεν είναι σημερινό, ούτε θα σταματήσει να υφίσταται.

Στον δημόσιο διάλογο όλοι ομονοούν πως δεν πρέπει οι ρόλοι να εμπλέκονται (μην γράψω διαπλέκονται και παρεξηγηθώ) αλλά όταν έρθει η πρόταση υπουργοποίησης τότε η αποδοχή είναι άμεση. Την ευθύνη για αυτό έχει τόσο αυτός που υποβάλλει την πρόταση όσο βέβαια και αυτός που την αποδέχεται.

Τα τελευταία χρόνια μάλιστα (όχι ότι δεν γινόταν στο παρελθόν) η πολιτικοποίηση της Δικαιοσύνης είναι τόση έντονη που μάθαμε, δικαίως ή αδίκως να κατατάσσουμε τους δικαστές με βάση «ποιος λοξοκοιτάει προς τα δεξιά,  ποιος αριστερά και ποιος κοιτάζει κέντρο».

Η αλήθεια είναι ότι σε αυτό έχουν μεγάλη ευθύνη τα πολιτικά κόμματα που έχουν μάθει να επικροτούν ή να αποδοκιμάζουν τις δικαστικές αποφάσεις με βάση τις δικές τους απόψεις ή τα δικά τους «θέλω» αλλά μεγαλύτερη και πιο δύσκολη αλήθεια είναι πως οι ίδιοι οι δικαστές έδωσαν αφορμές για να γίνει αυτό. Πολλές μάλιστα. Και με τις, μετά την αποχώρησή τους από το σώμα, επιλογές πολιτικής σταδιοδρομίας αλλά και με επιμέρους αποφάσεις τους όταν ήταν εν ενεργεία.

Η πρωτοβουλία λοιπόν του προεδρείου της Ένωσης Δικαστών Εισαγγελέων να εκφράσει γνώμη για το θέμα της απαγόρευσης συναθροίσεων καταγγέλθηκε από τη μειοψηφία του ΔΣ ως εργαλειοποίηση της Δικαιοσύνης και προσπάθεια λήψης πολιτικής θέσης για την οποία , όπως λένε, δεν ρωτήθηκε το ΔΣ.

Αναρωτιέμαι όμως: Δεν εχει δικαίωμα η συνδικαλιστική οργάνωση των δικαστών να εκφράζει γνώμη για ζητήματα που άπτονται του δημόσιου βίου;

Ανεξάρτητα αν συμφωνεί κάποιος με την άποψη που εξέφρασε (η οποία ήταν βέβαιο ότι θα τύχει πολιτικής εκμετάλλευσης γιατί έγινε πάνω στο αχό των γεγονότων) δεν έχουν δικαίωμα τα συνδικαλιστικά όργανα να εκφράζονται;

Δεν θέλουμε –προφανώς- άφωνους δικαστές, ακόμα κι αν διαφωνούμε με την άποψή τους.

Δεν θέλουμε βέβαια και πολιτικά κατευθυνόμενους δικαστές που εκφράζουν άποψη κατά το δοκούν «πολιτικά κατευθυνόμενη ή προς εξυπηρέτηση πολιτικού σκοπού».

Αλλωστε όλα κρίνονται από τον φυσικό δικαστή από έδρας κι όχι από τα συνδικαλιστικά σωματεία.

Ο φυσικός δικαστής (ΣτΕ) μίλησε. Αυτό δεν σημαίνει πως όλοι οι άλλοι έπρεπε να σιωπήσουν.

Ακολουθήστε το dikastiko.gr στο Google News και δείτε πρώτοι όλες τις ειδήσεις

Διαβάστε όλες τις τελευταίες ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο στο dikastiko.gr

ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΝΕΑ