Παναγιώτης Τσιμπούκης: Ερωτηματικά για την εισαγωγή στο ΣτΕ των συντάξεων και δώρων
Του Παναγιώτη Τσιμπούκη
Πολλαπλά ερωτηματικά έχει προκαλέσει η ενέργεια του ΕΦΚΑ να ζητήσει από το Συμβούλιο της Επικρατείας να σηκώσει το βάρος (πολιτικό- οικονομικό- κοινωνικό) για τα «καυτά» προβλήματα των κύριων και επικουρικών συντάξεων και για τα τρία επιδόματα-δώρα Χριστουγέννων, Πάσχα και θερινής άδειας των δημοσίων υπαλλήλων (13ος και 14ος μισθός) που κόπηκαν.
Και έχουν προκληθεί τα ερωτηματικά λόγω των στενών σχέσεων που έχουν αναπτυχθεί μεταξύ του συγκεκριμένου δικαστηρίου και του Μαξίμου, αλλά και του περίγυρου του κυβερνητικού κτιρίου.
Είναι απολύτως εύλογο όταν η δικαστική εξουσία γίνεται παρακοιμώμενη της κυβερνητικής εξουσίας (και το αντίθετο) και όταν κυβερνητικό στέλεχος που χειρίστηκε 58 υποθέσεις από το 2013 έως τώρα στο ΣτΕ, προτείνει για Πρόεδρο της Δημοκρατίας-λόγω των καλών σχέσεων που έχει με τα πολιτικά κόμματα, πρόσωπο που ηγείται ανωτάτου δικαστηρίου- τότε ο πλέον αδαής περί τα πολιτικά δρώμενα απλώς πολίτης θα υποψιαστεί και πάλι ότι κάποιο πολιτικό παιχνίδι παίζεται μεταξύ των δύο εξουσιών.
Και πάντα το παιχνίδι φυσικά είναι σε βάρος των πολιτών, των εργαζομένων, ενώ αντίθετα το Μισθοδικείο μεριμνά για τα δέοντα των δικαστών και εισαγγελέων.
Η απόφαση της αρμόδιας επιτροπής του ΣτΕ έχει το επιχείρημα που της παρέχει ο νόμος 3900/2010 προκειμένου να εισάγει 6.000 εκκρεμείς υποθέσεις στα Διοικητικά Δικαστήρια (μερικές εκ των οποίων είναι και ομαδικές, όπως αναφέρεται), έτσι ώστε να εκδοθεί πιλοτική απόφαση για όλες τις εκκρεμείς υποθέσεις.
Όταν το 2010 ψηφίστηκε ο νόμος 3900, ο νομοθέτης όσο και καλό ή κακό -προαίρετος και εάν ήταν, δεν μπορούσε να δει, την πιθανότητα ο νόμος να χρησιμοποιηθεί για πολιτικό-δικαστική εκμετάλλευση. Τότε, το πνεύμα του νομοθέτη ήταν η αποσυμφόρηση των δικαστηρίων και μέχρι ενός σημείου ο νόμος λειτούργησε, αν και κάποιοι θέτουν ζήτημα αντισυνταγματικότητάς του ως προς ορισμένες διατάξεις του.
Έτσι, η Ολομέλεια του ΣτΕ καλείται να επιληφθεί για τα επίμαχα θέματα των επικουρικών και κύριων συντάξεων από το 2015 έως και το σήμερα και ειδικά μετά τις πρόσφατες δημοσιεύσεις των αποφάσεων του «νόμου Κατρούγκαλου» και των δώρων των Δημοσίων υπαλλήλων.
Οι δικαστές λένε ότι όλο αυτό το «πακέτο» οφείλεται στους δικηγόρους που αναζητούν ύλη προς βιοπορισμό.
Και εάν ακόμη άποψη αυτή έχει βάσει (που προσωπικά είναι αβάσιμη), δεν παρέχει αυτό τη δυνατότητα συμφωνίας κάτω από το τραπέζι μεταξύ κυβέρνησης και Δικαιοσύνης. Γιατί οποιαδήποτε συμφωνία εμπεριέχει αντάλλαγμα και το αντάλλαγμα δεν είναι μόνο σε είδος, είναι σε τοποθέτηση, σε προαγωγή, σε διευκόλυνση-τοποθέτηση κάποιων φίλων και ότι άλλη φιλοδοξία έχει ο κάθε ένας ή κάθε μια που συμμετέχει στην συναλλαγή.
Δεν πρέπει να λησμονείται ότι για την απόφαση της Ολομέλειας του ΣτΕ, ως προς τα επιδόματα των δημοσίων υπαλλήλων, στο νομικό κόσμο έχουν προκληθεί κάποια αναπάντητα ερωτηματικά, λόγω των αλλαγών των εισηγητών και ορισμένων μελών της που έγιναν, κ.ά., στην υπόθεση αυτή. Τα ερωτηματικά αυτά αυξάνονται, όταν μάλιστα η επταμελής σύνθεσης του ΣΤ΄ Τμήματος –που παράπεμψε το όλο ζήτημα στην Ολομέλεια- είχε κρίνει αντισυνταγματικές τις περικοπές των τριών επιδομάτων.
Φυσικά, η ενέργεια του ΕΦΚΑ για υπαγωγή των επίμαχων υποθέσεων στην πιλοτική διαδικασία του 3900/2010, δεν έγινε για να διευκολυνθούν οι εργαζόμενοι και οι συνταξιούχοι, αλλά ο ίδιος ο ασφαλιστικός φορέας και κατά προέκταση το Δημόσιο.
Πάντως, σε καμία περίπτωση δεν φταίει ο πολίτης που έχει την υποψία ότι «κάτι τρέχει» με τις συντάξεις και τα επιδόματα, γιατί το δικαίωμα αυτό το δίνουν όσοι συναλλάσσονται στο παρασκήνιο με κυβερνητικά στελέχη.
Ακολουθήστε το dikastiko.gr στο Google News και δείτε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Διαβάστε όλες τις τελευταίες ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο στο dikastiko.gr
