Παναγιώτης Τσιμπούκης: Το κλείσιμο των δικαστηρίων είναι ευκαιρία για επαναχάραξη του χάρτη της Δικαιοσύνης

Τώρα που θα κλείσουν τα δικαστήρια, όπως μου λένε, λόγω του Κορωνοϊού είναι ευκαιρία να αρχίσουν να ωριμάζουν πλέον οι σκέψεις για ριζικές αλλαγές στην Δικαιοσύνη.

Παράλληλα, πρέπει να ξεκαθαριστεί ότι πρέπει υλοποιηθεί αύξηση των κονδυλίων επιβίωσής της από τον προϋπολογισμό, έτσι ώστε οι συνθήκες λειτουργίας της να είναι μέσα σε αξιοπρεπείς κτιριακούς χώρους οι οποίοι να προσιδιάζουν στο κύρος της Θέμιδος και να υπάρχει το αναγκαίο προσωπικό στήριξης του έργου των δικαστών, ανεξάρτητα εάν πάντα θα υπάρχουν κάποιοι δικαστές που δεν θα τηρούν τον όρκο τους.

Πέρα όμως από τον Κορωνοϊό που μας πλήττει σε διεθνές επίπεδο, είναι μια πολύ καλή ευκαιρία να επανασχεδιαστεί μέσα στα ισχύοντα συνταγματικά πλαίσια, ο χάρτης της Δικαιοσύνης. Μάλιστα, η αρχή της δικαστικής ανάπλασης πρέπει να ξεκινήσει από την Εθνική Σχολή Δικαστικών Λειτουργών και να καταλήξει στο μετά την συνταξιοδότηση των δικαστών στάδιο.

Το βασικότερο όμως όλων είναι να περάσει στην συνείδηση όσων αποφασίσουν να υπηρετήσουν την Δικαιοσύνη –όχι σαν τρόπο επαγγελματικής και οικονομικής αποκατάστασης- ότι εντάσσονται στο χώρο αυτό επειδή αγαπούν το λειτούργημα-επάγγελμα που πρόκειται να ασκήσουν.

Όσοι εισέρχονται στην Εθνική Σχολή Δικαστικών Λειτουργών πρέπει να διαγράψουν ορισμένα πράγματα από το μυαλό τους. Διαφορετικά ας δοκιμαστούν στην μαχόμενη δικηγορία ή ας δημιουργήσουν δικηγορική εταιρεία και στην συνέχεια να την μετατρέψουν σε εισπρακτική-δικηγορική εταιρεία, όπως είναι η τελευταία τάση μετεξέλιξης του δικηγορικού επαγγέλματος.

Όπως λέει και ένα παλαιό μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου του Δικηγορικού Συλλόγου Αθηνών, ο οποίος εδώ και χρόνια λειτουργεί έχει εισπρακτική εταιρεία υπό το πέπλο της δικηγορικής, «το μέλλον της δικηγορίας είναι οι δικηγορικές-εισπρακτικές εταιρείες».

Σε μια ιδανική κοινωνία όλα αυτά θα ήταν όχι μόνο περιττά, αλλά και προσβλητικά εάν τολμούσες να τα υπαινιχθείς και μόνο, όχι να τα εκφράσεις.

Πρέπει να χαραχτούν κοινοί κανόνες λειτουργίας των δικαστηρίων όλων των κατευθύνσεων (Διοικητική, Πολιτική και Ποινική Δικαιοσύνη ή άλλως Συμβούλιο της Επικρατείας, Άρειος Πάγος και Ελεγκτικό Συνέδριο, κ.λπ.) και όλων των βαθμών.

Να καθοριστούν, μεταξύ των άλλων, περιορισμοί μεταπήδησης από τον δικαστικό και εισαγγελικό κλάδο στον πολιτικό στίβο, να τεθούν φραγμοί στην απασχόληση μετά την συνταξιοδότηση των δικαστών και εισαγγελέων, να καθοριστεί με απόλυτη σαφήνεια ο χρόνος των αδειών που θα χορηγούνται στους δικαστές, λόγω θανάτου συγγενικών προσώπων πρώτου και μόνο βαθμού, όπως και για άδειες ασθενείας.

Να περιχαρακωθούν με πλήρη σαφήνεια οι λόγοι των οίκοθεν αναβολών που δίνονται από τους δικαστές στις υπό συζήτηση υποθέσεις, να καθοριστεί με απόλυτη διαφάνεια ο τρόπος επιλογής των συνθέσεων των δικαστηρίων και των αναπληρωματικών μελών.

Ο κατάλογος των αλλαγών στον τρόπο λειτουργίας τόσο της Δικαιοσύνης όσο και των ίδιων των δικαστών και εισαγγελέων είναι αρκετά μεγάλος.

Το μεγάλο ζητούμενο είναι εάν μια Κυβέρνηση, η κάθε Κυβέρνηση, έχει την θέληση και την δύναμη και παράλληλα αναλαμβάνει το πολιτικό κόστος να επιχειρήσει να ξεκινήσει το διάλογο για μια καινοτόμο επαναχάραξη του χάρτη της Δικαιοσύνης σε όλους τους βαθμούς της.

Ακολουθήστε το dikastiko.gr στο Google News και δείτε πρώτοι όλες τις ειδήσεις

Διαβάστε όλες τις τελευταίες ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο στο dikastiko.gr