Δημήτρης Παξινός: Γαλαντόμοι στην προσφορά τους…

Η πορεία είναι γνωστή. Μισθοδικειο και στη συνέχεια Ελεγκτικό Συνέδριο. Το Μισθοδικείο με την 255/2021 απόφαση του είχε κρίνει ότι, το Σύνταγμα επιβάλλει σταθερή αναλογία των συντάξεων και των αποδοχών ενέργειας των δικαστικών λειτουργών, ενώ σε άλλο σημείο υπογράμμιζε ότι με την μείωση των συντάξεων που έγινε το 2012 παραβιάζεται μια πλειάδα συνταγματικών διατάξεων, καθώς οι συντάξεις σε σχέση με τις αποδοχές των εν ενεργεία δικαστών υπολείπονται κατά ποσοστό σαφώς ανώτερο του 40 τοις εκατό.

Συνταξιούχος πρόεδρος του Ελεγκτικού Συνεδρίου είχε προσφύγει στο Ανώτατο Δημοσιονομικό Δικαστήριο, διότι όφειλε η Πολιτεία να υπολογίσει την σύνταξη του, μη εφαρμόζοντας τις κριθείσες από το Μισθοδικείο ως αντισυνταγματικές τις διατάξεις του νόμου 4387/2016 αλλά τις προϊσχύσασες αυτών! Οι σύμβουλοι του Ελεγκτικού Συνεδρίου αποφάνθηκαν ότι είναι μη νόμιμη και ακυρωτέα η σιωπηρή άρνηση της Διοίκησης Πολιτείας για επανακανονισμό της σύνταξης του πρώην Προέδρου του Ελεγκτικού Συνεδρίου. Δηλαδή για τον καθορισμό του ύψους των πρώην δικαστών, εισαγγελέων και μελών του Νομικού Συμβουλίου είναι οι προισχύσασες διατάξεις του νόμου Κατρούγκαλου. Δηλαδή με την απόφασή αυτή επανέρχονται στα επίπεδα τα οποία ίσχυαν προ του 2012. Δηλαδή του καθεστώτος που είχε διαμορφωθεί πριν το νόμο 4093/2012.

 Ασύλληπτο πράγματι για τον κοινό νού όχι όμως για τους δικαστές του Ελεγκτικού Συνεδρίου, το οποίο κι αυτό τυγχάνει προνομιακής μεταχείρισης, μετά την συνταξιοδότηση τους, στις Ανεξάρτητες Αρχές. Προφανώς σ ένδειξη των προσφερομένων υπηρεσιών κατά την διάρκεια της πλούσιας θητείας τους.

Και δεν είναι μόνο αυτό. Γαλαντόμοι στην προσφορά τους αποφάνθηκαν ότι το ποσό της σύνταξης υπόκειται μόνο σε περικοπές και κρατήσεις, που δεν αντίκεινται σε υπερνομοθετικής ισχύος κανόνες, σύμφωνα με όσα έχουν κριθεί από το Μισθοδικείο και το Ελεγκτικό Συνέδριο. Για άλλες απαλλαγές  από την Εφορία ουδεμία άλλη προσθήκη είχαμε. Εκτός εάν κάποιος συνταξιούχος το θυμηθεί και προσφύγει αρμοδίως, όταν  κατακαθισει ο κουρνιαχτός απ την παραπάνω απόφαση. Όταν δηλαδή το θέμα δεν είναι στις προτεραιότητες των ΜΜΕ. Π.χ.νέες πλημμύρες η κάτι ανάλογο. Κάποιοι λένε ότι είναι θέμα αξιοπρέπειας και τιμής. Είμαστε όμως, σε άλλες εποχές, πολύ πιο πραγματιστικές, επιφανειακές. Του φαίνεσθαι.

 Ο ατομισμός κυριαρχεί και νοθεύει  την καλή πίστη στην καθημερινή ζωή, στην οποία κυριαρχούν η πεζότητα, το πρακτικό πνεύμα, η υποκρισία

 Ο βαθύς στοχασμός θεωρείται περιττή πολυτέλεια κι ανεδαφική απώλεια χρόνου. Η επιθυμία για κέρδος τα έχει σκεπάσει όλα. Μα εδώ έχουμε μια απόφαση του Δικαστηρίου και πρέπει να την σεβαστούμε, όσο άδικη και προκλητική για το σύνολο των Ελλήνων Πολιτών είναι. Έστω κι αν δεν υπάρχει νουνεχής που θα την επιδοκιμάσει. Ως Ακραία.

Έτσι λοιπόν το ύψος των συντάξεων των δικαστών θα φθάσει στο 70 με 80 τοις εκατό των εν ενεργεία. Το κόστος επιβάρυνσης είναι τεράστιο για τους απλούς φορολογούμενους που βλέπουν μια συντεχνία να ευνοείται σκανδαλωδώς. Μαζί με την πολιτική συντεχνία, που δήθεν αντιδρά αλλά κατά βάση τους συνιστά να περιμένουν να περάσει λίγος καιρός κι εδώ είμαστε. Μοιάζει με κοροϊδία για όλους αυτούς που αγόγγυστα υφίστανται θυσίες, προκειμένου να ευνοηθουν οι ιδιοι. Δίνεται έτσι κι ένα μήνυμα απάντηση και στους εν ενεργεία, που ήταν βασικό συνδικαλιστικό τους αίτημα: να μην ανησυχούν κι όλα γίνονται. Μόνο που γίνονται στις πλάτες των υπολοίπων εργαζομένων του Δημοσίου και Ιδιωτικού τομέα και των πληβείων Συνταξιούχων.

ΑΙΔΩΣ ΑΡΓΕΙΟΙ. Πρότυπα αναζητούν τα νέα παιδιά και γι αυτό απεχθάνονται την πολιτική. Και μετά δήθεν απορούν που εξελέγη Πρόεδρος του Σύριζα κάποιος που ήλθε απ το πουθενά. Και ας μην απορούν όλοι αυτοί οι κηνσορες, τα παγώνια με τα πλουμιστα φτερά και την διάχυτη αλαζονεία, μ αυτά που έρχονται, ως συνέπεια των αλογων έργων τους.

Δεν φθάνουν όλα αυτά,  αλλά η επίμαχη απόφαση αναφέρει ότι” αρμόδιο για τον καθορισμό του χρονικού σημείου έναρξης των αποτελεσμάτων της απόφασης επί τρίτων προσώπων, στα οποία εκτείνεται κατά το Σύνταγμα η Δικαιοδοσία του, είναι το Ειδικό Δικαστήριο κατά το άρθρο 88.παρ.2 του Συντάγματος.

Όπως δε επισημαίνει το ΕΣ σε ανάρτηση του” σε υποθέσεις συνταξιούχων δικαστικών λειτουργών το Ελεγκτικό Συνέδριο υποχρεούται να σέβεται να σέβεται τις επί νομικών ζητημάτων κρίσεις του Μισθοδικείου που έχει την πρωτογενή εκ του Συντάγματος δικαιοδοσία. Το δε Μισθοδικείο, στο οποίο οι δικαστές αποτελούν μειοψηφία, είχε κρίνει ότι η Συνταγματική προστασία, η οποία αναφέρεται στον εν ενεργεία δικαστικό λειτουργό, διασφαλίζει και το συνταξιοδοτικό του καθεστώς, διότι και αυτό αποτελεί εγγύηση της προσωπικής και λειτουργικής ανεξαρτησίας του”.

Έτσι ανώδυνα και με τις ερμηνείες που δόθηκαν σε διατάξεις του Συντάγματος, φθάσαμε σ αυτήν την απόφαση, που προξενεί πόνο και θλίψη. Πόνο γιατί η Ελλάδα, με τις αλόγιστες παροχές, κινδυνεύει ξανά να βρεθεί σε νέα μνημόνια και θλίψη γιατί είναι η Δικαιοσύνη στέκεται ψηλά και δεν κηλιδώνεται.

*Δημήτρης Χ. Παξινός, Πρώην πρόεδρος του Δικηγορικού Συλλόγου Αθηνών

Ακολουθήστε το dikastiko.gr στο Google News και δείτε πρώτοι όλες τις ειδήσεις

Διαβάστε όλες τις τελευταίες ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο στο dikastiko.gr