Παρασκευή 19 Απριλίου 2024

Με το «γράμμα» του νόμου η χορήγηση αδειών σε κρατούμενους – Δεν υπάρχει δυνατότητα εφαρμογής ευμενέστερων διατάξεων λέει ο Άρειος Πάγος

Τι απαντάει το Ανώτατο Δικαστήριο σχετικά με τις νέες διατάξεις για τις άδειες κρατουμένων. Τι αλλάζει και πώς ερμηνεύει τα νέα δεδομένα.

NEWSROOM icon
NEWSROOM
Με το «γράμμα» του νόμου η χορήγηση αδειών σε κρατούμενους – Δεν υπάρχει δυνατότητα εφαρμογής ευμενέστερων διατάξεων λέει ο Άρειος Πάγος

Κατηγορηματικά αρνητική εμφανίζεται η εισαγγελία του Αρείου Πάγου στο ενδεχόμενο εφαρμογής ευμενέστερων διατάξεων για τον τρόπο χορήγησης αδειών σε κρατούμενους.

Σύμφωνα με γνωμοδότησή της, στην οποία περιγράφονται και ερμηνεύονται οι νέες διατάξεις του Ποινικού Κώδικα, κρίνει πως δεν υπέχει δυνατότητα διάκρισης ή εξαίρεσης από αυτές καταδίκων που είχαν λάβει άδειες με το προηγούμενο ευνοϊκότερο καθεστώς.

Απαντώντας σε ερώτημα του διευθυντή του καταστήματος κράτησης Χαλκίδας, το Ανώτατο Δικαστήριο υπογραμμίζει πως μετά το νέο Ποινικό Κώδικα οι άδειες πρέπει «με τρόπο ομοιόμορφο και δίχως διακρίσεις να κριθούν και αξιολογηθούν βάσει των ανωτέρω επανακαθορισθέντων κριτηρίων».

«Το καθεστώς χορήγησης των εν λόγω αδειών αντικαταστάθηκε και διαμορφώθηκε, κατά το σκέλος τούτο, με περαιτέρω εξειδίκευση και συγκεκριμενοποίηση των απαιτούμενων τυπικών κριτηρίων και αναπροσαρμογή των ελαχίστων ορίων των ποσοστών πραγματικής έκτισης στερητικής της ελευθερίας ποινής, αναλόγως του είδους και της διάρκειας αυτής και διεύρυνση της κατηγορίας αδικημάτων της δεύτερης τυπικής προϋπόθεσης (μη ύπαρξη ποινικών εκκρεμοτήτων), με ένταξη σ’ αυτή και πλημμεληματικού χαρακτήρα αξιόποινων πράξεων που ενέχουν εκδηλώσεις βίας ή απειλής βίας κατά προσώπων και πραγμάτων ήτοι σοβαρής απαξίας ποινική αδικήματα, καθώς «έχουν παρατηρηθεί αυξανόμενα περιστατικά παραβίασης των όρων της άδειας» επισημαίνει η γνωμοδότηση του Αρείου Πάγου.

«Ούτε στην ανωτέρω σαφή και μη εμφανίζουσα ερμηνευτικές δυσχέρειες διάταξη, αλλά ούτε και σε κάποια μεταβατική του αυτού νομοθετήματος, γίνεται διάκριση ή άλλου είδους εξαίρεση από αυτή κρατουμένων – καταδίκων που ήδη ελάμβαναν άδειες με το παλαιό νομικό καθεστώς «έχοντας εκτίσει το 1/5 ή τα οκτώ (8) έτη αντίστοιχα», ούτε μπορούσε, κατά τη γνώμη μας, να γίνει καθόσον με τη θέσπιση αυτή, ο νομοθέτης θέλησε με τρόπο ομοιόμορφο και δίχως διακρίσεις να κριθούν και αξιολογηθούν βάσει των ανωτέρω επανακαθορισθέντων κριτηρίων, όλες οι περιπτώσεις καταδίκων στερητικών της ελευθερίας ποινών, ένεκα ισονομίας έναντι των σωφρονιστικών κανόνων και ίσης μεταχείρισης τούτων, προς επίτευξη της επιθυμούμενης ευταξίας και ομαλούς και εύρυθμης λειτουργίας των καταστημάτων κράτησης και, περαιτέρω, ανάδειξης, κατά το μέτρο του εφικτού, του δικαιοπολιτικού ερείσματος και της αξίας του θεσμού των αδειών προς την κατεύθυνση σύγκλισης της ζωής στις φυλακές με τον κοινωνικό βίο εν ελευθερία» προστίθεται.

Και για το λόγο αυτό, το Ανώτατο Δικαστήριο καταλήγει: «Δεν υπάρχει έδαφος νομικής σκέψης περί εφαρμογής ευμενέστερων διατάξεων βάσει της γενικής αρχής του αρθ.  παρ. 1-2 ΠΚ, ως φαίνεται να υπονοεί ο ερωτών διευθυντής φυλακών, δεδομένου ότι οι θεσπιζόμενοι σωφρονιστικοί και λοιποί ρυθμιστικού χαρακτήρα κανόνες διαβίωσης κρατουμένων, ως και αυτές που πραγματεύονται τα περί χορήγησης αδείας τούτων, δεν συνιστούν επ’ ουδενί «ουσιαστικούς ποινικούς νόμους» κατά την έννοια του αρθ. 1 του ΠΚ, για να μπορεί να γίνει λόγος περί υπαγωγής αυτών στην ως άνω έννοια της 2 παρ.1-2 ΠΚ».

Ολόκληρη η γνωμοδότηση ΕΔΩ

Ακολουθήστε το dikastiko.gr στο Google News και δείτε πρώτοι όλες τις ειδήσεις

Διαβάστε όλες τις τελευταίες ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο στο dikastiko.gr

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΝΕΑ