Αποκάλυψη: Ολόκληρη η απόφαση -κόλαφος που υποχρεώνει το δημόσιο να πληρώσει αποζημίωση 312.500 ευρω για κατάληψη ξενοδοχείου- Ανάγκαζαν την ιδιοκτήτρια να πληρώνει και το ρεύμα

Μια ιστορική απόφαση (την οποία παρουσιάζει το dikastiko.gr) που απεικονίζει και τον τρόπο που αντιλαμβάνονται οι διεθνείς αρχές Δικαίου την εφαρμογή των κανόνων σε μια ευνομούμενη Πολιτεία, αλλά κυρίως το δικαίωμα διαχείρισης στην περιουσία, εξέδωσε το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Δικαιωμάτων του Ανθρώπου.

Το δικαστήριο, στο οποίο η ιδιοκτήτρια ξενοδοχείου προσέφυγε όταν η ιδιοκτήτρια ξενοδοχείου που τελούσε υπο κατάληψη επι 3 χρόνια απελπίστηκε από την αδράνεια των Ελληνικών Αρχών, επιδίκασε αποζημίωση 3000.000 ευρώ για διαφυγόντα κέρδη, 10.000 ευρώ για ηθική βλάβη και 2.500 για δικαστικά έξοδα.

Προκάλεσε δε θύελλα αντιδράσεων με πολιτικές διαστάσεις, με τον κυβερνητικό εκπρόσωπο ( dikastiko.gr) να εγκαλεί την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ. Η κατάληψη του ξενοδοχείου City Plaza διήρκεσε πάνω από τρία χρόνια από μετανάστες και ομάδα αλληλέγγυων, που μετέτρεψαν το ξενοδοχείο σε χώρο φιλοξενίας μεταναστών. Η κατάληψη έληξε τον Ιούλιο του 2019.

Προσφυγές

Αυτό που κρίθηκε κυρίως από το ΕΔΔΑ είναι ο μεγάλος αριθμός καταγγελιών της ιδιοκτήτριας , οι οποίες είτε δεν ευδοκίμησαν, είτε δεν εξετάστηκαν καθόλου. Επίσης, παρότι εκδόθηκε απόφαση από το Ειρηνοδικείο Αθηνών, με την οποία διατασσόταν η έξωση των καταληψιών και η απόδοση της νομής του ξενοδοχείου, αυτή δεν εκτελέστηκε ποτέ.

Πούλησε το σπίτι της

Στη διάρκεια εκείνης της περιόδου- όπως αναφέρεται στην απόφαση- η προσφεύγουσα αναγκάστηκε να πουλήσει το σπίτι της για να καλύψει τα χρέη που προέκυψαν ως αποτέλεσμα της κατάληψης της περιουσίας της από τους καταληψίες (φόροι, λογαριασμοί νερού και ηλεκτρικού ρεύματος) προκειμένου να αποφευχθούν ποινικές διαδικασίες σε βάρος της.

Επισημαίνεται ότι εθνικές αρχές, «παραμένοντας ανενεργές για πάνω από 3 χρόνια ως προς το να διαχειριστούν μια κατάσταση που είχε σημαντικές επιπτώσεις στα δικαιώματα ιδιοκτησίας των προσφευγόντων, είχαν αποτύχει στην επίτευξη μιας δίκαιης ισορροπίας μεταξύ των απαιτήσεων του γενικού συμφέροντος της κοινότητας και των απαιτήσεων προστασίας των δικαιωμάτων των προσφευγόντων».

Η ιστορία

Η υπόθεση όπως περιγράφεται στην απόφαση ξεκινά τον Απρίλιο του 2016, όταν η προσφεύγουσα διαπίστωσε ότι μια ομάδα ανθρώπων στο πλαίσιο έκφρασης αλληλεγγύης στους πρόσφυγες, κατέλαβαν το ξενοδοχείο της, το οποίο ήταν άδειο από τον Μάρτιο του 2010, στο κέντρο της Αθήνας.

Ενημέρωσε την αστυνομία, αλλά οι αστυνομικοί που ήταν παρόντες στη σκηνή απλώς παρατηρούσαν τις κινήσεις των καταληψιών. Η προσφεύγουσα υπέβαλε επανειλημμένα καταγγελίες εναντίον διαφορετικών ατόμων. Στη συνέχεια, ο δικηγόρος των προσφευγουσών υπέβαλε αναφορά στον αρμόδιο Εισαγγελέα, διαμαρτυρόμενος ότι δεν είχε αναληφθεί δράση για την απομάκρυνση των καταληψιών. Ο Εισαγγελέας διέταξε προκαταρκτική εξέταση.

Εν τω μεταξύ, η ομάδα αλληλεγγύης που είχε καταλάβει το ξενοδοχείο επανασύνδεσε παράνομα τον ηλεκτρισμό και το νερό. Η εταιρεία της ιδιοκτήτριας , ενημέρωσε γραπτώς τους κρατικούς παρόχους ηλεκτρικής ενέργειας και νερού για την κατάσταση, αλλά δεν έλαβε καμία απάντηση. Ωστόσο, τον Μάρτιο του 2017, η εταιρεία ήταν υποχρεωμένη να πληρώσει ένα λογαριασμό ποσού 81.500 ευρώ, ο οποίος αυξήθηκε σε 141.990 ευρώ έως τις 12 Φεβρουαρίου 2018.

Ασφαλιστικά μέτρα

Τον Απρίλιο του 2017, η εταιρεία της προσφεύγουσας άσκησε αίτηση ασφαλιστικών μέτρων στο Ειρηνοδικείο Αθηνών, με αίτημα την απομάκρυνση των καταληψιών από το ξενοδοχείο της. Τον Μάιο του 2017, η προσφεύγουσα ενημερώθηκε ότι είχε εκδοθεί εντολή έξωσης από τον Εισαγγελέα, αλλά δεν είχε εκτελεσθεί.

Τον Ιούλιο του 2017, το Ειρηνοδικείο (αριθ. απόφασης 1023/2017 της 26.07.2017) δέχθηκε την αίτηση ασφαλιστικών μέτρων νομής και διέταξε το «δίκτυο αστικών και πολιτικών δικαιωμάτων» να εγκαταλείψει το ξενοδοχείο, και σε περίπτωση μη συμμόρφωσης διέταξε την επιβολή χρηματικής ποινής 1.000 ευρώ και την προσωρινή κράτηση δύο μηνών του εκπροσώπου της ομάδας.

Το Ειρηνοδικείο Αθηνών έκρινε συγκεκριμένα ότι, παρά το αίτημα της προσφεύγουσας της 22ας Απριλίου 2016, με το οποίο ζητούσε από την αστυνομία να εκκενώσει το ξενοδοχείο, δεν είχε γίνει καμία ενέργεια. Ο δικαστής επισήμανε επίσης ότι, παρόλο που η προσφεύγουσα είχε ενημερώσει γραπτώς τον Ιούνιο του 2016 τον Αρχηγό της αστυνομίας και τον Αναπληρωτή Υπουργό Εσωτερικών, η Πολιτεία δεν της είχε παράσχει καμία βοήθεια, με αποτέλεσμα να ασκηθεί καταγγελία εναντίον τους στις 3 Μαρτίου 2017.

Τον Αύγουστο του 2017, δικαστικός επιμελητής κοινοποίησε στο αστυνομικό τμήμα Αγ. Παντελεήμονα την απόφαση του Ειρηνοδικείου Αθηνών, ζητώντας την παρέμβαση της αστυνομίας για να εκκενωθεί το ξενοδοχείο σύμφωνα με την δικαστική απόφαση. Ο δικαστικός επιμελητής στη συνέχεια επανέλαβε την κοινοποίηση του αιτήματος, ανεπιτυχώς, στις 6 και 18 Σεπτεμβρίου 2019, και πάλι στις 2 Οκτωβρίου 2019. Αργότερα οι προσφεύγοντες υπέβαλαν επίσης προσφυγή στο Νομικό Συμβούλιο του κράτους, το οποίο δεν απάντησε.

Χρέη

Σύμφωνα με τους προσφεύγοντες, τα χρέη τους προς το Δημόσιο για διάφορους φόρους έως τον Ιούνιο του 2017 ανήλθε σε 101.885,35 ευρώ και οι απλήρωτοι λογαριασμοί νερού, έως τις 12 Φεβρουαρίου 2018, σε 141.990 ευρώ, πλέον των λογαριασμών ηλεκτρικής ενέργειας. Τέλος, η αγοραστική αξία του ξενοδοχείου του φέρεται να μειώθηκε από τα 9.000.000 σε 4.000.000 ευρώ.

Τον Ιανουάριο του 2018, η προσφεύγουσα έλαβε ειδοποίηση κατάσχεσης της προσωπικής της οικίας ως αποτέλεσμα των χρεών της προς το Δημόσιο. Αναγκάστηκε να πουλήσει το σπίτι της για να εξοφλήσει τα χρέη της και να αποφύγει την ποινική δίωξη.

Τον Ιανουάριο του 2018, η εταιρεία της προσφεύγουσας άσκησε αγωγή ενώπιον του Ειρηνοδικείου Αθηνών, ζητώντας την έξωση των καταληψιών. Τον Αύγουστο του 2018 ο αρχηγός της αστυνομίας ενημέρωσε τον Γενικό Γραμματέα του Υπουργείου Μεταναστευτικής Πολιτικής ότι η απόφαση έξωσης δεν θα ήταν εύκολο να επιβληθεί και ότι ήταν πρώτα απαραίτητο να εντοπιστούν άλλα μέρη όπου θα μπορούσαν να στεγαστούν οι άνθρωποι μετά την απομάκρυνσή τους από το ξενοδοχείο.

Τελικά, η κατάληψη, η οποία είχε ξεκινήσει τον Απρίλιο του 2016, έληξε τον Ιούλιο του 2019 όταν οι καταληψίες εγκατέλειψαν το ξενοδοχείο με δική τους θέληση.

Η απόφαση

Το Δικαστήριο παρατήρησε ότι η αποτυχία των αρχών να λάβουν μέτρα για να εκκενώσουν το ξενοδοχείο των προσφευγόντων από τους παράνομους καταληψίες, παρόλο που είχε εκδοθεί εντολή έξωσης από τον Εισαγγελέα, είχε ως αποτέλεσμα το ακίνητο να παραμένει άχρηστο για αρκετά χρόνια, επιβαρύνοντάς οικονομικά τις προσφεύγουσες λόγω σημαντικής αύξησης του ενεργειακού κόστους του κτηρίου.

Η κυβέρνηση στήριξε την αδράνεια των αρχών αρχικά σε λόγους δημόσιας πολιτικής. Οι αρχές επιδίωκαν, σύμφωνα με τους ισχυρισμούς τους, να αποφύγουν τον κίνδυνο διατάραξης της ειρήνης, σε περίπτωση που απομάκρυναν βίαια δεκάδες άτομα και εκκένωναν κτίριο που είχε καταληφθεί ως μέρος μιας εκστρατείας από ακτιβιστές.

Ταυτόχρονα, βασίστηκαν σε λόγους κοινωνικής πρόνοιας, ιδιαίτερα έχοντας κατά νου ότι, σε μια εποχή που η μεταναστευτική κρίση βρισκόταν στην κορύφωσή της, δεν υπήρχαν εναλλακτικές λύσεις στέγασης για τους εν λόγω μετανάστες.

Το Δικαστήριο αναγνώρισε ότι οι φόβοι που προκαλούνται από τις προαναφερθείσες εκτιμήσεις θα μπορούσαν να δικαιολογούν σε κάποιο βαθμό την απροθυμία των αρχών να πραγματοποιήσουν ταχεία και ξαφνική εκκένωση του κτιρίου.

Ωστόσο, αυτό δεν θα μπορούσε να δικαιολογήσει τέτοια συνολική και παρατεταμένη αδράνεια από την πλευρά τους. Παρά την καταγγελία των προσφευγόντων με την οποία είχαν ζητήσει άμεση αστυνομική βοήθεια για την έξωση των καταληψιών από το ξενοδοχείο, η διαδικασία είχε καθυστερήσει. Επιπλέον, δύο καταγγελίες των προσφευγόντων εναντίον του υπευθύνου για την κατάσταση δεν είχαν εξεταστεί ποτέ.

Επιπλέον, οι κρατικοί πάροχοι ηλεκτρικής ενέργειας και νερού, οι οποίοι είχαν συμφωνήσει να παρέχουν τις υπηρεσίες τους στο ξενοδοχείο, παρόλο που οι προσφεύγοντες είχαν διακόψει στο παρελθόν τόσο την ηλεκτρική ενέργεια, όσο και το νερό, δεν είχαν απαντήσει στην έκκληση των προσφευγόντων να μην θεωρηθούν υπεύθυνες για οποιαδήποτε κατανάλωση γίνεται από τους καταληψίες.

Παρ’ όλα αυτά, ένα χρόνο μετά την έναρξη της κατάληψης του ξενοδοχείου, η κρατική πάροχος υδροδότησης είχε καλέσει την εταιρεία της προσφεύγουσα να πληρώσει ένα λογαριασμό 81.000 ευρώ με απειλή κατάσχεσης του ξενοδοχείου, ένα ποσό που είχε ανέλθει στα 141.990 ευρώ έως τις 12 Φεβρουαρίου 2018. Το χρέος που οφειλόταν σε φόρους ανήλθε σε 101.885,35 ευρώ τον Ιούνιο του 2017, εκ των οποίων 22.000 ευρώ ετησίως αντιστοιχούσε στον ΕΝΦΙΑ.

Επιπλέον, οι προσφεύγοντες προσπάθησαν να καταλήξουν σε συμφωνία με το κράτος για την πληρωμή των φόρων και των λογαριασμών νερού και ηλεκτρικής ενέργειας που είχαν συσσωρευτεί για την περιουσία τους. Ενημέρωσαν γραπτώς το Νομικό Συμβούλιο του Κράτους, ο οποίος ήταν ο μόνος φορέας που είχε την εξουσία να διαπραγματευτεί μια τέτοια συμφωνία, αλλά δεν έλαβαν απάντηση. Τον Ιανουάριο του 2018, η προσφεύγουσα έλαβε ειδοποίηση ότι η προσωπική κατοικία της θα κατασχεθεί για την αποπληρωμή χρεών που οφείλονται στο κράτος.

Τέλος, αν και η απόφαση με αριθ. 1023/2017 με την οποία το Ειρηνοδικείο Αθηνών επισήμανε την αδράνεια των αστυνομικών αρχών και διέταξε, με ασφαλιστικό μέτρο, την εκκένωση των εγκαταστάσεων και την ανάκτηση του ξενοδοχείου, αυτή δεν εκτελέστηκε ποτέ. Η αστυνομία δεν απάντησε στα 4 αιτήματα του δικαστικού επιμελητή, με τα οποία έκανε έκκληση προς σε αυτήν για να βοηθήσει στην εκτέλεση της απόφασης. Ταυτόχρονα, η διαδικασία για την έξωση των καταληψιών, η οποία ξεκίνησε από την εταιρεία της προσφεύγουσας τον Ιανουάριο του 2018 ενώπιον του Ειρηνοδικείου Αθηνών, δεν είχε ολοκληρωθεί μέχρι τον Ιούλιο του 2019, όταν αυτοί εγκατέλειψαν το ξενοδοχείο με δική τους θέληση.

Λαμβάνοντας υπόψη τα συμφέροντα των προσφευγόντων, οι αρχές θα έπρεπε να είχαν λάβει τα απαραίτητα μέτρα για να διασφαλίζουν το δικαίωμά τους για ειρηνική απόλαυση της περιουσίας τους, επιτρέποντας παράλληλα μια λογική χρονική περίοδο εύρεσης λύσης. Οι εθνικές αρχές, παραμένοντας ανενεργές για πάνω από 3 χρόνια ως προς το να διαχειριστούν μια κατάσταση που είχε σημαντικές επιπτώσεις στα δικαιώματα ιδιοκτησίας των προσφευγόντων, είχαν αποτύχει στην επίτευξη μιας δίκαιης ισορροπίας μεταξύ των απαιτήσεων του γενικού συμφέροντος της κοινότητας και των απαιτήσεων προστασίας των δικαιωμάτων των προσφευγόντων.

Ακολουθήστε το dikastiko.gr στο Google News και δείτε πρώτοι όλες τις ειδήσεις

Διαβάστε όλες τις τελευταίες ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο στο dikastiko.gr