Θεόδωρος Κουτρούκης: Τεχνολογική βιομηχανία και συνδικαλισμός

Αυτή η πρωτόγνωρη φύση της υγειονομικής κρίσης, που κράτησε τους ανθρώπους μέσα στο σπίτι και πάνω στις οθόνες τους, όχι μόνο έχει αυξήσει δραστικά την ισχύ της αλλά και έφερε τους κλάδους υψηλής τεχνολογίας στη χρηματιστηριακή θέση των «ταύρων». Επιπλέον, έχει περιοριστεί ακόμη περισσοτερο ο ρόλος του ανθρώπινου παράγοντα, καθώς οι τεχνολογικές εταιρείες ωφελούνται από την συμπίεση της εργασίας και του κόστους της.

Ας θυμηθούμε ότι ιστορικά τα εργατικά συνδικάτα ήταν μια προσπάθεια εξισορρόπησης της δύναμης των επιχειρήσεων. Τα ζήτημα σήμερα είναι πόσο εφικτό είναι κάτι τέτοιο, όταν ο αριθμός των μελών των εργατικών συνδικάτων έχει μειωθεί δραματικά στις περισσότερες αναπτυγμένες χώρες, ενώ στις αναπτυσσόμενες  δεν ήταν ποτέ υψηλός. Η  ικανότητα της εργατικής τάξης να ασκεί κάποια αποτελεσματική  επίδραση στους όρους και τις συνθήκες της εργασίας είναι πια πολύ περιορισμένη και ουσιαστικά υφίσταται μόνο σε ορισμένους θυλάκες παραγωγικής δραστηριότητας, που διαθέτουν ένα καθεστώς προστατευόμενου ή μονοπωλιακού τομέα και δεν εκτίθενται στο διεθνή ανταγωνισμό. Ωστόσο, αν θέλουμε να αντιστρέψουμε την άνοδο της κοινωνικής ανισότητας των τελευταίων σαράντα ετών θα πρέπει το συνδικαλιστικό κίνημα να είναι σε θέση να ασκήσει πίεση σε ολόκληρη την οικονομία και όχι μόνο σε μεμονωμένες παραγωγικές νησίδες.

Στον τεχνολογικό τομέα δεν υφίσταται απλώς ένα μεγάλο χάσμα ισχύος ανάμεσα στα συνδικάτα και τις επιχειρήσεις, αλλά τα συνδικάτα είναι ουσιαστικά ανύπαρκτα.

Αυτή ακριβώς η έλλειψη συνδικαλιστικής οργάνωσης στον τεχνολογικό τομέα είναι ένα ζήτημα ζωής και θανάτου (μάλλον το δεύτερο) για τα συνδικάτα. Εταιρικοί κολοσσοί όπως οι Microsoft, Amazon. Alphabet, Facebook κ.α. είναι απροσπέλαστοι στα συνδικάτα, ενώ και η συντριπτική πλειοψηφία των μικρότερων τεχνολογικών επιχειρήσεων δεν διαθέτουν εργατική αντιπροσώπευση. Πιο απλά, μερικοί από τους καλύτερους διοργανωτές συνδικαλιστικών εκστρατειών στον κόσμο έχουν οικτρά αποτύχει στις τεχνολογικές επιχειρήσεις, όπου συχνά το ανθρώπινο δυναμικό συντίθεται από «ατομικιστές μηχανικούς με φιλελεύθερες ιδέες και πολύ χαμηλό ενδιαφέρον για συλλογική δράση». Παρά το γεγονός ότι κάποιες διάσπαρτες προσπαθείς έχουν λάβει χώρα ο συνολικός απολογισμός της προσπάθειας για συνδικαλιστική οργάνωση των επιχειρήσεων τεχνολογίας είναι  απογοητευτικός. Εξαιτίας της διαρκώς αυξανόμενης βαρύτητας του τεχνολογικού τομέα στην παγκόσμια οικονομία, το σύγχρονο δίλημμα των εργαζομένων είναι κρυστάλλινο: Η τα συνδικάτα θα αποκτήσουν φωνή και δράση στις τεχνολογικές επιχειρήσεις ή το συνδικαλιστικό κίνημα θα τεθεί στο περιθώριο του κοινωνικού γίγνεσθαι.

* Θεόδωρος Κουτρούκης, Αναπλ. Καθηγητής ΔΠΘ

Πηγή: dikigorosergatologos.gr

Ακολουθήστε το dikastiko.gr στο Google News και δείτε πρώτοι όλες τις ειδήσεις

Διαβάστε όλες τις τελευταίες ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο στο dikastiko.gr