Καλογήρου για γερμανικές οφειλές: «Η ελληνική διεκδίκηση απέναντι στη ναζιστική ενοχή»

«Αν θα μπορούσε να δοθεί ένας τίτλος στην υπόθεση αυτή θα ήταν “η ελληνική διεκδίκηση απέναντι στη ναζιστική ενοχή”. Η χώρα συνεθλίβη. Τα απαράγραπτα εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας βρίσκονται στο πλαίσιο της “εθνικής και διακομματικής επεξεργασίας και συνεννόησης” και λίγα δυναμικά βήματα – πράξεις έχουν συντελεστεί όλες αυτές τις δεκαετίες. Η αλήθεια είναι ότι μείναμε […]

NEWSROOM
Καλογήρου για γερμανικές οφειλές: «Η ελληνική διεκδίκηση απέναντι στη ναζιστική ενοχή»

«Αν θα μπορούσε να δοθεί ένας τίτλος στην υπόθεση αυτή θα ήταν “η ελληνική διεκδίκηση απέναντι στη ναζιστική ενοχή”. Η χώρα συνεθλίβη. Τα απαράγραπτα εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας βρίσκονται στο πλαίσιο της “εθνικής και διακομματικής επεξεργασίας και συνεννόησης” και λίγα δυναμικά βήματα – πράξεις έχουν συντελεστεί όλες αυτές τις δεκαετίες.

Η αλήθεια είναι ότι μείναμε πίσω στην επικαιροποίηση θυμάτων και ζημιών. Χρειάστηκαν δεκαετίες. Από τις μελέτες που ξεκίνησαν το 1946 επί κυβερνήσεως Βούλγαρη προκειμένου να προετοιμαστούν οι ελληνικές αποστολές στις διεθνείς διασκέψεις, την έκθεση Δοξιάδη για τις καταστροφές των υποδομών, την έκθεση της ΤΤΕ σε σχέση με το ζήτημα του κατοχικού δανείου φτάσαμε το 2014 στο πόρισμα του ΓΛΚ και την εισήγηση του ΝΣΚ ως προς την προτεινόμενη διαδικασία διαπραγμάτευσης. Αυτές είναι οι οργανωμένες προσπάθειες που έδειξαν ότι η Ελλάδα μπορεί πράγματι να διεκδικήσει το αυτονόητο.

Το πόρισμα που σήμερα συζητείται στην Ολομέλεια του Ελληνικού Κοινοβουλίου συνιστά αποφασιστική ενέργεια άσκησης κοινοβουλευτικής διπλωματίας. Αποτελεί εργαλείο για τους εκπροσώπους του Ελληνικού Κοινοβουλίου στις διμερείς συζητήσεις, στα διεθνή φόρα. Αποτελεί όμως και ένα ενιαίο εργαλείο διεκδίκησης την κοινή γραμμή για την ελληνική Κυβέρνηση.

Το πόρισμα  κινείται στα 4 μεγάλα ζητήματα:

-Τις επανορθώσεις για την καταστροφή των υποδομών και τη διάλυση του παραγωγικού ιστού της χώρας.

-Τις αποζημιώσεις των θυμάτων και των οικογενειών τους.

-Το κατοχικό δάνειο. Μεταξύ του μηδενός και του απείρου, έχουμε πια ένα ορθολογικό εργαλείο από το πόρισμα του γενικού λογιστηρίου του κράτους.

-Τους αρχαιολογικούς θησαυρούς.

ΧΡΟΝΟΛΟΓΙΟ

  • 3.10.1990: Ενοποίηση των δύο Γερμανιών Η Λαοκρατική Δημοκρατία της Γερμανίας προσχωρεί στην Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας. Δημιουργείται ένα και ενιαίο γερμανικό κράτος
  • 27.11.1990: Συζήτηση προ ημερησίας διατάξεως, Ο Ανδρέας Παπανδρέου θέτει το θέμα των γερμανικών πολεμικών επανορθώσεων και του κατοχικού δανείου σε συζήτηση, με θέμα την ενημέρωση της Εθνικής Αντιπροσωπείας από τον Π/Θ Κων/νο Μητσοτάκη, για την εξωτερική και εσωτερική κατάσταση της Χώρας.
  • 12.12.1990: Ερώτηση στην Ώρα του Πρωθυπουργού του Χαρίλαου Φλωράκη προς Κων/νο Μητσοτάκη, με θέμα τις ελληνικές απαιτήσεις-επανορθώσεις, μετά την ενοποίηση της Γερμανίας.
  • 15.5.1995: Με την απόφαση 42/1995 του Νομαρχιακού Συμβουλίου Βοιωτίας εγκρίνεται η πρόταση Σταμούλη να καταθέσει, η Νομαρχία, αγωγή κατά της Ο.Δ.Γ., ως εκπρόσωπος 258 Διστομιτών – συγγενών θυμάτων και επιζησάντων- που έχουν δηλώσει ότι το επιθυμούν.
  • 14.11.1995: Επιδίδεται ρηματική διακοίνωση της Ελληνικής Δημοκρατίας προς το Γερμανικό ΥπΕξ, επιμελεία του Γεώργιου-Αλέξανδρου Μαγκάκη (Αναπλ. ΥπΕξ).
  • 30.10.1997: Δημοσιεύεται η υπ’ αριθ. 137/1997 απόφαση του Πολ. Πρωτ.Λιβαδειάς με την οποία επιδικάζεται ερήμην σε βάρος της  Γερμανίας το ποσό των 7.890.000.000.00 δρχ (23.272.193,69 €).
  • 4.5.2000: Δημοσιεύεται η υπ’ αριθ. 11/2000 απόφαση, από την Ολομέλεια του Αρείου Πάγου, με την οποία απορρίπτεται αναίρεση της Γερμανίας κατά της 137/1997 Π.Πρ.Λιβαδειάς. (Προεδρεύων: Στέφανος Ματθίας).
  • 6.5.2002: Το Ανώτατο Ειδικό Δικαστήριο, επ’ ευκαιρία άλλης υποθέσεως και όχι του Διστόμου εκδίδει την υπ’ αριθ. 6/2002 απόφασή του με την οποία αναγνωρίζει, την εποχή εκείνη στη Γερμανία, το προνόμιο της ετεροδικίας. (ΣΗΜ. Η απόφαση αυτή του ΑΕΔ, ουδόλως επηρεάζει την 137/1997 Π.Πρ.Λιβαδειάς, διότι είναι πολύ μεταγενέστερη και δεν την καταλαμβάνει
  • Μαρτ. 2004: επιχειρείται η εκτέλεση της 137/1997 Πολ Πρ Λιβαδειάς στην Ιταλία, ζητώντας την κήρυξη της εκτελεστότητας εκεί (καν.Ε.Ε. 44/2000).  Διερευνητικά στην αρχή μόνον για την εκτέλεση της δικαστικής δαπάνης του ΑΠ και για το σύνολο της επιδικασθείσας απαίτησης στη συνέχεια.
  • Μάιος 2008: δημοσιεύεται η απόφαση του ιταλικού ανωτάτου ακυρωτικού δικαστηρίου απορρίπτεται η προσφυγή της γερμανίας
  • Δεκ. 2008: Κατατίθεται η προσφυγή της Γερμανίας κατά της Ιταλίας.
  • 14.1.2010: Ασκείται παρέμβαση της Ελλάδος στη Δίκη ως μη διάδικος.  Η απόφαση αυτή, ελήφθη από Π/Θ Γιώργο Παπανδρέου.
  • Μάιος 2011: Τελεσιδικεί αμετάκλητα στην Ιταλία η απαίτηση των Διστομιτών με τη αναγνώριση της εκτελεστότητας του συνόλου της (απόφαση 137/97 Λιβαδειάς).

Ζητείται η συντηρητική κατάσχεση εις χείρας τρίτου, μιας απαίτηση της Deutsche BaΝΚ για τη διασυνοριακή χρήση των σιδηροδρομικών υποδομών (25.000.000 €).

  • 16.9.2011: Συζητείται η υπόθεση ενώπιον ΔΔΧάγης.
  • 3.2.2012: Δημοσιεύεται η απόφαση της Χάγης κατά πλειοψηφία κρίνει ότι η απόλυτη εφαρμογή του κανόνα της δικαιοδοτικής ασυλίας δεν κάμπτεται διότι  δεν υπάρχει επαρκείς επαρκώς διαμορφωμένη εθνική ή διεθνής opinio juris προς την κατεύθυνση της σχετικοποίησης της εφαρμογής της.
  • Ιαν.2013: η Ιταλία νομοθετεί αναγνωρίζοντας έκτακτο ένδικο βοήθημα για την εκ νέου δικαστική κρίση των υποθέσεων που επιδικάζουν αποζημιώσεις για τη διευκόλυνση της εφαρμογής της αποφάσεως της Χάγης.
  • 2013-2014: Εισάγεται και συζητείται σε διάφορα δικαστήρια το έκτακτο ένδικο βοήθημα που νομοθετήθηκε.
  • 27.2.2014: (ΙΓ’ Κοινοβουλευτική Περίοδος) Συνιστάται Διακομματική Κοινοβουλευτική Επιτροπή «Για τη διεκδίκηση των Γερμανικών αποζημιώσεων» της οποίας λήγουν οι εργασίες, χωρίς να καταλήξει σε Έκθεση λόγω προκήρυξης βουλευτικών εκλογών τον Ιαν 2015.
  • 22.10.2014: Η υπ ‘αριθ.238/2014 απόφαση το Συνταγματικό Δικαστήριο (Ρώμη) κρίνει  αντισυνταγματική την εφαρμογή της ετεροδικίας στην Ιταλία. Επί προδικαστικού ερωτήματος που διατυπώνει το Εφετείο Φλωρεντίας, με την απόφαση της Corte Constitutionale κρίνεται αντισυνταγματική  η νομοθέτηση έκτακτου ενδίκου βοηθήματος, με το επιχείρημα ότι η απόλυτη εφαρμογή του κανόνα της δικαιοδοτικής ασυλίας (ετεροδικία) και η εξ αποτελέσματος στέρηση του φυσικού δικαστή αντίκειται τόσο στο Ιταλικό Σύνταγμα, όσο και την ΕΣΔΑ.
  • 10.3.2015: (ΙΣΤ’ Κοινοβουλευτική Περίοδος)  Συνιστάται και πάλι η Διακομματική Κοινοβουλευτική Επιτροπή. Με ομόφωνη απόφαση της Ολομέλειας του Ελληνικού Κοινοβουλίου συνιστάται εκ νέου η Διακομματική Επιτροπή «Για τη διεκδίκηση των Γερμανικών οφειλών» Οι εργασίες της λήγουν, χωρίς να καταλήξει σε Εκθεση λόγω προκήρυξης βουλευτικών εκλογών τον Σεπ 2015.
  • 18.11.2015: (ΙΖ’ Κοινοβουλευτική Περίοδος) Με ομόφωνη απόφαση της Ολομέλειας του Ελληνικού Κοινοβουλίου αποφασίζεται η επανασύσταση της Διακομματικής Κοινοβουλευτική Επιτροπή «Για τη διεκδίκηση των Γερμανικών οφειλών».
  • 28.7.2016: Κατατίθεται στην Ολομέλεια της Βουλής η Έκθεση της Διακομματικής Κοινοβουλευτικής Επιτροπής «Για τη διεκδίκηση των Γερμανικών οφειλών».
  • Αυγ.2016: Κατ’ εφαρμογή της απόφασης του Συνταγματικού Δικαστηρίου, με δύο αποφάσεις το Εφετείο Φλωρεντίας απορρίπτει τις «ανακοπές» της Γερμανίας για την κατάσχεση εις χείρας τρίτου (Deutsche Bahn) της απαίτησης των Διστομιτών
  • Οι δικαστικές ενέργειες συνεχίζονται

Η ΝΔ κατέγραψε στο πόρισμα την άποψη ότι δεν μπορούμε να αναμείξουμε “διεκδικήσεις ιδιωτών” στη συζήτηση αυτή.

Δεν είναι όμως ζήτημα ιδιωτικών απαιτήσεων.

Το θέμα είναι και οι “ιδιωτικές” απαιτήσεις των μαρτυρικών χωριών να ενταχθεί στη συνολική κυβερνητική στρατηγική. Και  στόχος δεν μπορεί να είναι απρόσφορες απόπειρες ή αλυσιτελείς δικονομικές παρεμβάσεις με δεδομένες τις αποφάσεις του ΑΕΔ και της Χάγης για την ετεροδικία. Ο στόχος πρέπει να είναι να προσέλθει η Γερμανία στο τραπέζι της διαπραγμάτευσης και για το σύνολο των εκκρεμών νομικών ζητημάτων και υποθέσεων.

Κρατάμε ένα ισχυρό νομικό οπλοστάσιο.

Κρατάμε την ιστορική δικαίωση

Κρατάμε την πολιτική συναίνεση ώστε να ενεργήσουμε;

Στη δίνη μιας πρωτοφανούς οικονομικής κρίσης που οδήγησε τη χώρα στην επιβολή προγραμμάτων  δημοσιονομικής προσαρμογής το ζήτημα των αποζημιώσεων, των επανορθώσεων και του κατοχικού δανείου επιχειρήθηκε να αναγνωσθεί ως δήθεν εργαλείο διαπραγματευτικής πίεσης. Κάτι τέτοιο θα ήταν ηθικά αφόρητο και ιστορικά μικροπρεπές και σωστά σήμερα γίνεται η συζήτηση αυτή, χωρίς επιπόλαιους συμψηφισμούς. Με τι να συμψηφίσεις;

Αντί άλλης εξιστορήσεως και περιγραφής των γεγονότων που διαδραματίστηκαν στις 10 Ιουνίου 1944 στην μαρτυρική κωμόπολη, είναι χρήσιμο να παρατεθούν αποσπάσματα από την υπ’ αρ. 101/13.6.1944 εμπιστευτική υπηρεσιακή αναφορά του διορισμένου από την κατοχική Κυβέρνηση των Κουϊσλιγκς, Νομάρχη Βοιωτίας Ιω. Γεωργόπουλου προς το Υπουργείο Εσωτερικών, στην οποία διεκτραγωδεί τα όσα συνέβησαν ως εξής:

“Από δύο ημερών διανύω τας δραματικωτέρας, τας πλέον μαρτυρικάς στιγμάς της ζωής μου.  Τα συμβαίνοντα εις την περιφέρειάν μου τας δύο τραγικάς αυτάς ημέρας, υπερβαίνουν εις ωμότητα και αγριότητα και αυτήν την νύκτα του Αγίου Βαρθολομαίου και αυτούς τους Σικελικούς Εσπερινούς.

                                Ολόκληρον χωρίον το Δίστομον κατεστράφη.

Ομάδες στρατιωτών εισήρχοντο εις τα σπίτια και εξετέλουν με αταραξίαν άνευ οίκτου ασυγκίνητα, ανάλγητα τους ενοίκους των.  Ο πατήρ πρώτος, η σύζυγος κατόπιν και ηκολούθουν τα τέκνα οιασδήποτε ηλικίας.  Βρέφη δύο, πέντε και επτά μηνών εκρεουργούντο δι’ αποκοπής της καρωτίδας. ΄Αλλα καθ’ην στιγμήν εθηλάζοντο. Ανευρέθη βρέφος φέρον εις το στόμα το αποκεκομμένον μαστόν της μητρός του, με τραύμα εις το κέντρο του άνω μέρους της κεφαλή τους και με έτερον εις τον λαιμόν. Το παιδί του εκτελεσθέντος ειρηνοδίκου Γκριτσιώπη και της βιασθείσης και σφαγιασθείσης συζύγου του, ευρέθη πληγωμένον την επομένην της φοβεράς σφαγής παρά το πτώμα του πατρός του το οποίον δεν ήθελε ν’ αποχωρισθή. ΄Αλλο παιδί επίσης τραυματισμένον ευρέθη οδυρόμενον επί των πτωμάτων του πατρός του δασονόμου Κουρύμπαλη και της μητρός του.  Τα έντερα τεσσάρων άλλων χωρικών ευρέθησαν περιτυλιγμένα πέριξ του λαιμού των. Ο ιερεύς του χωριού ευρέθη ακέφαλος. Η εις μικράν  από του πτώματος απόστασιν ευρεθείσα κεφαλή του είχε τους οφθαλμούς εξωρυγμένους. Η οικία του ειρηνοδίκου  πλέει εις το αίμα. Διότι εις αυτήν είχον καταφύγει πολλοί χωρικοί αγρίως σφαγιασθέντες. Ο Πρόεδρος της Κοινότητος τον οποίον αι πρώται πληροφορίαι έφερον φονευθέντα διεσώθη. Δύο αδελφοί του όμως καταλέγονται μεταξύ των νεκρών. Περί τη δύσιν του ηλίου η φονική δραστηριότης εχαλαρώθη δια δύο λόγους. Πρώτον διότι επήρχετο η νυξ και ο στρατός υποχρεούτο να επιστρέψη εις Λεβάδειαν και δεύτερον διότι δεν υπήρχον θύματα. Είχον απομείνει ελάχιστοι γέροι μόλις αριθμούμενοι εις τα δάκτυλα αμφοτέρων των χειρών, οι οποίοι μόλις ανεχώρησαν εκ Διστόμου τα γερμανικά αυτοκίνητα εξήλθον περίτρομοι της κρύπτης των.  Οι περισσότεροι εξ αυτών  μόλις αντίκρυσαν το μακάβριον θέαμα, όταν είδον εν όλη τη εκτάσει της την τρομεράν σφαγήν υπέστησαν ισχυρόν κλονισμόν συνοδευθέντα με διασάλευσιν των φρενών. Εθεάθη γέρων παθών προ ολίγων στιγμών εγκεφαλικήν παράκρουσιν να σύρη διά σχοινίου τα πτώματα συγχωρίων του. Καί όταν το σκότος εκάλυψε την πρωτοφανή  ιστορικώς αυτήν ανθρωποσφαγήν τα οσφραθέντα την οσμήν των πτωμάτων άγρια όρνεα κατά πυκνά σμήνη επέπεσαν εις τον απέραντον χώρον όπου πλουσία απροσδοκήτως παρετίθετο τροφή”.

Κυρίες και κύριοι Βουλευτές

Οι επόμενες διπλωματικές ενέργειες είναι αυτές που θα κρίνουν την αξιοπιστία του πολιτικού συστήματος».

*Ομιλία στην Ολομέλεια της Βουλής επί της Εκθέσεως της Διακομματικής Κοινοβουλευτικής Επιτροπής «για τη διεκδίκηση των γερμανικών οφειλών»

Ακολουθήστε το dikastiko.gr στο Google News και δείτε πρώτοι όλες τις ειδήσεις

Διαβάστε όλες τις τελευταίες ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο στο dikastiko.gr