Αποζημίωση 20.000 ευρώ για αστυνομική βία σε μητέρα και την 4χρονη κόρη της

Αστυνομικοί σταμάτησαν τη μητέρα σε ένα πάρκο λίγο πριν τα μεσάνυχτα με τον άντρα και πατέρα της τότε 4χρονης κόρης τους καθώς και μία άλλη φιλική τους οικογένεια, θεωρώντας πως οι ενήλικες είχαν καταναλώσει αλκοόλ κάτι το οποίο αρνήθηκαν.

Οι δύο πατέρες των οικογενειών οδηγήθηκαν στο αστυνομικό τμήμα για «διατάραξη της δημόσιας τάξης συνοδευόμενη από χρήση άσεμνης γλώσσας σε δημόσιο χώρο».

Στη συνέχεια η μητέρα και η 4χρονη τότε κόρη της κατήγγειλαν πως κατά τη διάρκεια του συμβάντος δέχθηκαν σωματική βία από τους αστυνομικούς. Από την βία των αρχών προέκυψαν και οι μώλωπες που έφεραν στο σώμα τους σύμφωνα και με σχετική ιατροδικαστική έκθεση.

Η μητέρα και η κόρη της μετά την αντιμετώπιση από τις εθνικές αρχές της Ρωσίας, προσέφυγαν στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (ΕΔΔΑ) όπου ισχυρίστηκαν ότι τις έσπρωξαν και τις κλώτσησαν ενώ συνέλαβαν τον σύζυγο/πατέρα τους, αντίστοιχα, και ότι δεν διενεργήθηκε αποτελεσματική έρευνα για τις καταγγελίες τους. Εισέπραξαν αποζημίωση 10.000 ευρώ η καθεμία.

Freepik

Το Δικαστήριο του Στρασβούργου υποστήριξε ότι θα ήταν αναμενόμενο από τις αρχές να έχουν επιστήσει την προσοχή τους στη σοβαρότητα των εικαζόμενων παραβάσεων δεδομένης της ηλικίας της δεύτερης προσφεύγουσας. Το Δικαστήριο παρατήρησε, ωστόσο, ότι η μέριμνα για την παροχή πρόσθετης προστασίας στο εν λόγω παιδί απουσίαζε καθ’ όλη τη διάρκεια της διαδικασίας. Διαπίστωσε δε, ότι δε διενεργήθηκε αποτελεσματική έρευνα για τις καταγγελίες των προσφευγουσών.

«Δεν αποδείχθηκε από την κυβέρνηση ότι η χρήση βίας εναντίον τους ήταν απολύτως αναγκαία για τις περιστάσεις της υπόθεσης» αναφέρθηκε χαρακτηριστικά από το ΕΔΔΑ.

Freepik

Το περιστατικό και οι ισχυρισμοί των αστυνομικών

Όπως αναφέρθηκε, όταν εντόπισαν τις δύο οικογένειες οι αστυνομικοί κάλεσαν ενισχύσεις. Άλλοι τέσσερις αστυνομικοί έφτασαν με δύο περιπολικά. Μετά από προφορική ανταλλαγή απόψεων, οι δύο άντρες των οικογενειών, που δεν πρόβαλαν αντίσταση, οδηγήθηκαν στο αστυνομικό τμήμα για το διοικητικό αδίκημα της «διατάραξης της δημόσιας τάξης συνοδευόμενη από χρήση άσεμνης γλώσσας σε δημόσιο χώρο» (το οποίο στη συνέχεια αμφισβήτησαν ανεπιτυχώς στο δικαστήριο). Αφέθηκαν ελεύθεροι την επόμενη μέρα. Από τα διοικητικά αρχεία που αφορούσαν την συνοδεία του πατέρα των δύο προσφευγουσών στο αστυνομικό τμήμα δεν προέκυψε κανένας λόγος για τον οποίο κατέστη αδύνατη η σύνταξη πρακτικού επί τόπου.

Λίγα 24ωρα μετά το επεισόδιο, ιατροδικαστής κατέγραψε τραυματισμούς που υπέστησαν οι προσφεύγουσες, και η γυναίκα του ζευγαριού υπέβαλε μήνυση ισχυριζόμενη ότι τα τραύματα είχαν προκληθεί από την αστυνομία. Δήλωσε ότι κατά τη σύλληψη του συζύγου της, η κόρη, η οποία κρατούσε τον πατέρα της από το πόδι, είχε σπρωχτεί από έναν από τους αστυνομικούς, είχε πέσει και ένας άλλος αστυνομικός της είχε πατήσει το πόδι.

Δύο αστυνομικοί φέρεται να είχαν κλωτσήσει στα πόδια την ίδια καθώς προσπάθησαν να την σπρώξουν στο περιπολικό για να τη μεταφέρουν στο αστυνομικό τμήμα. Στη συνέχεια είχαν συμφωνήσει να την αφήσουν να παραμείνει, αφού είχε γονατίσει μπροστά τους κατόπιν αιτήματός τους.

Η ανακριτική αρχή διενήργησε προανακριτική έρευνα και έλαβε «εξηγήσεις». Οι αστυνομικοί αρνήθηκαν οποιαδήποτε κατηγορία περί βιαιοπραγίας. Οι «εξηγήσεις» τους περιείχαν πολυάριθμες αντιφάσεις, ιδίως όσον αφορά τη συμπεριφορά της μητέρας.

freepik

ΕΔΔΑ: Το βάρος της απόδειξης είναι στην κυβέρνηση

Το ΕΔΔΑ επανέλαβε ότι σε όλες τις περιπτώσεις όπου ένα άτομο βρίσκεται υπό τον έλεγχο της αστυνομίας ή παρόμοιας αρχής, το βάρος της απόδειξης φέρει η κυβέρνηση ώστε να παράσχει μια ικανοποιητική και πειστική εξήγηση με την προσκόμιση αποδεικτικών στοιχείων που αποδεικνύουν γεγονότα που θέτουν υπό αμφισβήτηση την εκδοχή των γεγονότων που αναφέρθηκαν από το θύμα. Ωστόσο, η άρνηση της Κυβέρνησης περί της ευθύνης του κράτους για τους τραυματισμούς των προσφευγουσών στην υπόθεση βασίστηκε αποκλειστικά στα αποτελέσματα της επιφανειακής προανακριτικής έρευνας, η οποία δεν ανταποκρίθηκε στις απαιτήσεις του άρθρου 3 της ΕΣΔΑ.

Για το λόγο αυτό αναφέρεται πως «το Δικαστήριο, επομένως, διαπίστωσε ότι η κυβέρνηση παρέλειψε να εκπληρώσει το βάρος της απόδειξης και να προσκομίσει αποδεικτικά στοιχεία ικανά να θέσουν υπό αμφισβήτηση την περιγραφή των γεγονότων των προσφευγουσών. Δεδομένου ότι τα μέρη δεν αμφισβήτησαν το γεγονός ότι οι προσφεύγουσες βρίσκονταν υπό τον έλεγχο της αστυνομίας όταν υπέστησαν σωματική βία, θα έπρεπε να ισχύει το τεκμήριο της ευθύνης του κράτους για τους τραυματισμούς των προσφευγουσών».

Παράλληλα, υποστηρίχθηκε πως για την δεύτερη προσφεύγουσα «η οποία ήταν 4 ετών τότε, το να δει τον πατέρα της να απομακρύνεται με τη βία από τους αστυνομικούς ήταν επώδυνο και τραυματικό. Το Δικαστήριο σημείωσε ότι η αστυνομία δεν έδωσε σημασία στην παρουσία της και δεν έλαβε υπόψη τα συμφέροντά της, όπως όφειλε, για να αποφασίσει και να εφαρμόσει το μέτρο περιορισμού έναντι του πατέρα της, πολύ περισσότερο επειδή το μέτρο δεν αποδείχθηκε ότι ήταν απαραίτητο».

Πηγή: echrcaselaw.com

Ακολουθήστε το dikastiko.gr στο Google News και δείτε πρώτοι όλες τις ειδήσεις

Διαβάστε όλες τις τελευταίες ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο στο dikastiko.gr