Η δημόσια «απολογία» του ΣτΕ για τις «αναβολές – μαμούθ» και ο άφωνος πολίτης

Κάποτε ένας από τους πιο γνωστούς (παλαίμαχος πλέον) δικαστές, είχε περιγράψει το θέμα των υπερβολικών αναβολών ως “αρνησιδικία». Η έκφραση , εκείνη την εποχή θεωρήθηκε βαρύγδουπη και υπερβολική. Όταν δημοσιοποιήθηκαν τα στοιχεία για τις αναβολές μαμούθ από συγκεκριμένους δικαστές του Συμβουλίου Επικρατείας , στη διάρκεια ενός τηλεφωνήματος, ο άνθρωπος περιορίστηκε να πεί σκωπτικά: ‘Ότι είχα πεί. Τίποτα άλλο».

Και σίγουρα δεν χρειάζεται να προσθέσει τίποτα. Αφού οι αριθμοί που αποκαλύφθηκαν για περιπτώσεις δικαστών του Συμβουλίου Επικρατείας ήταν καταιγιστικοί:

–π.χ. ότι ένας δικαστής σε μια μόνο υπόθεση έχει δώσει 48 αναβολές! Η συγκεκριμένη υπόθεση, μόνο στο ΣτΕ, εκκρεμεί 12 χρόνια, χωρίς ποτέ να έχει φτάσει για συζήτηση στο ακροατήριο, ενώ εισήχθη μετά από αναίρεση εφετειακής απόφασης.

-Περίπου 20 δικαστές του Δικαστηρίου από τους συνολικά 51 συμβούλους (εκτός της προέδρου, των 10 αντιπρόεδρων και των 58 παρέδρων), έχουν αναβάλει 1.428 φορές 59 υποθέσεις που κρατούν στο « συρτάρι» τους από 5 έως 14 χρόνια.

-Οι οποίες μάλιστα δεν είναι πρωτοείσακτες στο ΣτΕ, αλλά έχουν παραπεμφθεί εκεί μετά από αναιρέσεις που έχουν ασκηθεί επί αποφάσεων των Διοικητικών Εφετείων.

Κάτι που σημαίνει ότι έχουν « διανύσει» ήδη μία διαδρομή, στην καλύτερη περίπτωση, των 6 ετών (χρόνος εκδίκασης σε Διοικητικό Πρωτοδικείο και Εφετείο, πιθανές αναβολές, δημοσίευση και θεώρηση αποφάσεων, κ.λπ.).

Όπως υπολογίζεται ο αριθμός των αναβολών -ανά υπόθεση- από 1 έως 24 φορές, πρέπει να κυμαίνεται μεταξύ 4.000 και 5.00 στο σύνολο των δικαστών του ΣτΕ.

Αυτά λοιπόν είναι τα νούμερα που παρακολουθεί αποσβολωμένος ο μέσος πολίτης και αναρωτιέται δικαίως αν ποτέ (και πότε) θα βρει το «δίκιο του»

Έλεγχος δεν γίνεται;

Το ερώτημα που τίθεται αυτομάτως είναι αν υφίσταται έλεγχος για τους συγκεκριμένους δικαστές ή αν όλα αυτά περι ελέγχου» είναι μόνο για να αναφέρονται στα χαρτιά. Κι αν χρειαζόταν μια δημοσιογραφική αποκάλυψη για κινηθεί η διαδικασία. Και κυρίως αν αυτό συμβαίνει στο κορυφαίο- κατά τη γνώμη πολλών -σε όλα τα επίπεδα δικαστήριο της χώρας, τι συμβαίνει σε όλα τα άλλα;

Μάλιστα η ανακίνηση της υπόθεσης, που συνέπεσε χρονικά με την – ψήφιση της διάταξης για τον περιορισμό των σελίδων των δικογράφων που κατατίθενται (μετά από αίτημα των δικαστών του) αλλά και την παλαιότερη για περιορισμό του χρόνου ομιλίας των δικηγόρων στην εκδίκαση υποθέσεων, έγινε αφορμή για φαρμακερά σχόλια.

Η απάντηση         

Είναι από λίγες φορές μάλιστα που ένα δικαστήριο ουσιαστικά «απολογείται» δημοσίως (αυτό προφανώς δεν είναι κακό, αντίθετα) αναφέροντας πως  «η Διοίκηση του Δικαστηρίου αντλεί συνεχώς στοιχεία από το πληροφοριακό του σύστημα και, σε συνάρτηση με τους σχετικούς αξιολογικούς δείκτες, παρακολουθεί τις όποιες στρεβλώσεις παρουσιάζονται σε οργανωτικό επίπεδο και εντοπίζει αδικαιολόγητες αποκλίσεις στην ατομική απόδοση δικαστών, προκειμένου να λαμβάνονται όλα τα αναγκαία μέτρα για την αποτελεσματική αντιμετώπιση τέτοιων φαινομένων και, ειδικά, των καθυστερήσεων». 

Λυπάμαι που το γράφω αλλά αν τις παρακολουθούσε γιατί τόσο καιρό δεν τις είχε εντοπίσει;

Το δικαστήριο πάντως αναφέρεται σε ενέργειες που ειχαν ως «αποτέλεσμα η εκκρεμότητα του Δικαστηρίου να μειωθεί από τις 36.000 υποθέσεις το 2010 στις 12.000 περίπου το 2020 και ο μέσος χρόνος διεκπεραίωσης μιας υπόθεσης να μειωθεί σημαντικά».

Το ερώτημα είναι αν αυτά τα νούμερα αφορούν την έκδοση αποφάσεων πιο γρήγορα ή την αφαίρεση δικαστηριακής ύλης;

Ιδού η απορία…

Παν. Στ 

Ακολουθήστε το dikastiko.gr στο Google News και δείτε πρώτοι όλες τις ειδήσεις

Διαβάστε όλες τις τελευταίες ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο στο dikastiko.gr