Παναγιώτης Τσιμπούκης: Να μην χαλάσουμε τα μπάνια του λαού

Του Παναγιώτη Τσιμπούκη

Οι μέρες κυλούν, τα μέτρα προστασίας από την διάδοση του κορωνοιού συνεχίζουν και αυξάνουν και όπως όλα δείχνουν θα κρατήσουν για αρκετό ακόμα διάστημα, ενώ η πανδημία, εκτός των συνόρων μας, λαμβάνει τραγικές έως απελπιστικές διαστάσεις.

Οι μόνοι που κάθε μέρα παίζουν την ζωή τους κορώνα-γράμματα πίσω από τις μάσκες και τις στολές προστασίας είναι οι γιατροί, το νοσηλευτικό προσωπικό των νοσοκομείων, το προσωπικό του ΕΚΑΒ, δηλαδή άνθρωποι σαν όλους εμάς τους υπόλοιπους. Όμως, μια πανδημία τους έφερε σε πρώτο πλάνο και μετατράπηκαν σε λίγα δευτερόλεπτα πραγματικοί ήρωες και σωτήρες όλων των συνανθρώπων μας.

Οι γιατροί του ΕΣΥ, το νοσηλευτικό προσωπικό, όπως και το προσωπικό του ΕΚΑΒ είναι από την κατηγορία εκείνη των εργαζομένων που ήταν και είναι κακοπληρωμένοι.

Οι αποδοχές τους μαζί με τις εφημερίες και υπερωρίες δεν έχουν καμία σχέση με αυτές των βουλευτών και όσων άλλων αμείβοντες στο ίδιο επίπεδο. Έχουν ένα συμβατικό μικρό μισθό για κάθε έναν από τους 12 μήνες που εργάζονται, ο οποίος καλύπτει απλώς τις ανάγκες τους και τίποτα επιπλέον. Τα τρία επιδόματα Χριστουγέννων, Πάσχα και Θερινής άδειας τους έχουν κοπεί από τα μνημόνια. Η τυφλή όμως Δικαιοσύνη, αποφάνθηκε ότι ήταν συνταγματική και νόμιμη η περικοπή τους.

Κάθε μέρα που ξημερώνει μετρούν, από την αρχή, 14 μέρες, τόσο για τους ίδιους όσο και για τις οικογένειες τους, προκειμένου να δουν την πορεία της ακεραιότητας της υγείας και της ζωής τους, των παιδιών τους και του/της συζύγου τους.

Πάει σε κανενός την σκέψη, αυτή την ώρα της πανδημίας, να έλεγαν οι γιατροί του ΕΣΥ, το νοσηλευτικό προσωπικό των νοσοκομείων, οι δυνάμεις του ΕΚΑΒ,κ.λπ., μέσω των Σωματείων τους, ότι δεν θα χαθούν για τους εργαζόμενους οι προγραμματισμένες εδώ και καιρό άδειες του Πάσχα και του καλοκαιριού.

Φαντάζεται κανείς μέσα σε αυτή την πανδημία οι κατηγορίες αυτές των εργαζομένων να έλεγαν ότι έχουν προγραμματίσει άδειες και θα φύγουν. Να επικαλούντο ότι δεν είναι ανεκτό να μειωθεί η θερινή περίοδος των διακοπών τους, πολύ περισσότερο μάλιστα όταν ο χρόνος των θερινών διακοπών τους, είναι κεκτημένο δικαίωμα εδώ και δεκαετίες.

Το ερώτημα είναι τι βαθμό υπευθυνότητας θα καταλόγιζε ο καθένας από εμάς, σε αυτούς τους ανθρώπους, που μπροστά στο χρόνο των διακοπών τους και την ατομική βολή τους, δεν θα λογάριαζαν τίποτα και θα έπαιρναν την βαλίτσα τους να φύγουν, αφήνοντας πίσω ένα χάος και μια απανθρωπιά, στο μέσο της πανδημίας.

Τι βαθμό ευατουλισμού και αντεπαγγελματισμού θα έδειχναν, τι δείγματα συνειδήσεως θα φανέρωναν, τι ανταπόκριση θα είχε η ενέργειά τους στα μάτια και την εικόνα του κόσμου.

Κανείς δεν θέλει να πιστεύει ότι αυτά θα μπορούσαν να περάσουν από το μυαλό (πολύ περισσότερο να εκφραστούν δημοσίως) κάποιας κατηγορίας επιστημόνων, εργαζομένων, κ.λπ.

Ακολουθήστε το dikastiko.gr στο Google News και δείτε πρώτοι όλες τις ειδήσεις

Διαβάστε όλες τις τελευταίες ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο στο dikastiko.gr