12 χρόνια μετά η παρουσία της ήταν διάχυτη παντού: Κορυφαίες προσωπικότητες , μίλησαν, έκλαψαν, θυμήθηκαν και κυρίως γέλασαν, περιγράφοντας την προσωπικότητα ενός σπάνιου ανθρώπου. Η Έλλη, η έλλη μας, κορυφαία δικαστική συντάκτρια, επαγγελματίας αλλά κυρίως μια λαμπερή φυσιογνωμία στις ζωές μας, πάντα παρούσα στις αναμνήσεις, στα γέλια και τη θλίψη μας. Η Έλλη, που είναι πάντα εδώ. Μαζί μας.
Η αγαπημένη συνάδελφος και διακεκριμένη δικαστική συντάκτρια Μίνα Μουστάκα, διαβάζει για όλους μας, μέσα από το dikastiko.gr, ένα γράμμα στην πολυαγαπημένη μας φίλη και συνάδελφο Έλλη Κωνσταντουδάκη που έφυγε από τη ζωή πριν από 12 χρόνια εντελώς πρόωρα.
Πέρασαν 10 χρόνια από εκείνο το πρωινό που η Έλλη, η δική μας Έλλη έφυγε. Κάθε χρόνο τέτοιες μέρες στο τηλέφωνό μου έχω το ίδιο μήνυμα από τη φίλη μου την Μίνα. “Η Ελλιάνα μας” μου γράφει. Λέξεις αντί δακρύων. Η Μίνα Μουστάκα, γράφει εκ μέρους όλων μας για την φίλη μας, την Έλλη Κωνστανουδάκη, μια διακεκριμένη δικαστική συντάκτρια, έναν υπέροχο άνθρωπο που έφυγε πολύ, πολύ νωρίς.
Είναι σχεδόν αδιανόητο. Αλλά πέρασαν 10 χρόνια απο εκείνο το πρωϊνό που η Έλλη, η δική μας Έλλη έφυγε. Κάθε χρόνο τέτοιες μέρες στο τηλέφωνό μου έχω το ίδιο μήνυμα από τη φίλη μου την Μίνα. “Η Ελλιάνα μας” μου γράφει. Λέξεις αντί δακρύων.
Στην καθημερινότητα του ρεπορτάζ η παράδοση του θέματος δεν παίρνει αναβολή. Είναι βλέπεις αυτός ο αδυσώπητος χρόνος που …τρέχει για την έκδοση της εφημερίδας, το δελτίο ειδήσεων ,την ανάρτηση στη διαδικατυακή έκδοση. Υπάρχουν κι άλλα κομμάτια όμως, όπως τούτο εδώ, που απλώς θέλεις ολοένα να το αναβάλλεις γιατί το θέμα του γρατζουνάει συναισθήματα και τρυπάει […]
Ήταν τέτοιες μέρες… Παραμονές γιορτών, λίγο πριν φύγει το 2011, που πηγαινοερχόμασταν στο νοσοκομείο Υγεία, εκεί που νοσηλεύτηκε μέχρι που «έφυγε» τα ξημερώματα της Δευτέρας 2 Ιανουαρίου του 2012 η Έλλη για πάντα από κοντά μας.
