Παναγιώτης Στάθης: Οι αριθμοί και οι δικαστές – Ποιος θα νικήσει;

Η φράση αποδίδεται στον Γεώργιο Παπανδρέου όταν σε μια πολιτική σύγκρουση στη Βουλή με τον Κων/νο Καραμανλή , απάντησε με αυτή στην αποστροφή πως “η χώρα ευημερεί”. Από τότε συνοδεύει συχνά πυκνά τις πολιτικές αιτιάσεις για την χρησιμότητα των αριθμών (της στατιστικής) στον δημόσιο βίο. Αν στην εξίσωση όμως μπουν οι αριθμοί της Δικαιοσύνης είναι προφανές ότι ούτε οι αριθμοί ευημερούν, ούτε οι άνθρωποι.

Αντιγράφω από το δημοσίευμα του Τάκη Τσιμπούκη στο Πρώτο Θέμα: “Η Ελλάδα τελευταία στους «27» στον χρόνο απονοµής δικαιοσύνης . Μήνυση για σοβαρό ιατρικό λάθος σε νεογέννητο, 15 χρόνια µετά βρίσκεται ακόµα στον πρώτο βαθµό . Προσφυγή του 2000 για οικονοµικές διαφορές προβλέπεται να τελεσιδικήσει το 2025 . Στα 4,5 χρόνια ο µέσος χρόνος οριστικής επίλυσης µιας δικαστικής διαφοράς για ελληνικές επιχειρήσεις. ∆ύο χρόνια για την εκδίκαση σε πρώτο βαθµό. Τεράστιο πρόβληµα για τις επενδύσεις οι καθυστερήσεις στα δικαστήρια”. Εν πολλοίς το δημοσίευμα βασίζεται σε κάτι γνωστό (η έκθεση της Παγκόσμιας Τράπεζας του 2020 για τα πεπραγμένα του 2019) αλλά και σε άγνωστα στοιχεία που αποτελούν προϊόν έρευνας και κοινής πείρας με βάση περιστατικά τα οποία εκτυλίσσονται στα δικαστήρια.

Η απάντηση σε αυτά είναι πως από τότε (κι ενώ μεσολάβησε η πανδημία που δυσκόλεψε τα πράγματα – παρότι εκδόθηκαν πολλές αποφάσεις-) έγιναν ψηφιακά “άλματα” της Ελληνικής Δικαιοσύνης: Από το 0,6% το 2019 πήγε στο 15% το 2022 στις ηλεκτρονικές καταθέσεις δικογράφων, κάτι που θα καταγραφεί σε επόμενες μετρήσεις. Πιθανόν να είναι έτσι, αλλά μιλώντας με ανθρώπους του χώρου, δεν δείχνουν να είναι τόσο αισιόδοξοι, δεδομένων π.χ των ελλείψεων σε δικαστικούς υπαλλήλους. Παρότι και σε αυτό δρομολογείται η Εθνική Σχολή Δικαστικών Υπαλλήλων, τα κενά είναι πολλά και προφανώς η ανάγκη προσλήψεων είναι άμεση.

Είναι μόνο αυτό το πρόβλημα όμως; Προφανώς όχι , καθώς υπάρχει και μια κακή απόδοση (να το πω ευγενικά) μιας μικρής μερίδας δικαστών, που έχουν κάνει “επάγγελμα” την ΜΗ έκδοση αποφάσεων. Το φαινόμενο δεν είναι εκτεταμένο, άλλωστε ήδη από την πλευρά του Αρείου Πάγου κινούνται πειθαρχικές διαδικασίες μετά απο πολλά χρόνια.

Στο ΣτΕ όμως τα πράγματα ειναι ακίνητα. Αυτό δημιουργεί παθογένειες και κυρίως μετακύλιση βάρους σε άλλους δικαστές , καθώς και αίτημα να μεταφερθεί ύλη στα κατώτερα διοικητικά δικαστήρια.

Όλα αυτά όμως παρά τον σχεδιασμό σειράς παρεµβάσεων καθώς και µεγάλων έργων που ήδη εκτελούνται, από τα υπουργεία Ψηφιακής ∆ιακυβέρνησης και ∆ικαιοσύνης, δεν πρόκειται να λύσουν το πρόβλημα αν δεν ανταποκριθεί το ανθρώπινο δυναμικό. Μόνο τότε θα υπάρχει αντιστοιχία ευημερίας και σε αριθμούς και σε ανθρώπους.

Ακολουθήστε το dikastiko.gr στο Google News και δείτε πρώτοι όλες τις ειδήσεις

Διαβάστε όλες τις τελευταίες ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο στο dikastiko.gr