Η παροιμία λέει “κάλιο να σου βγει το μάτι (όχι το Μάτι) παρά το όνομα”. Και αυτό ισχύει από ανθρώπους μέχρι θεσμούς όπως η Δικαιοσύνη (κι ας λένε πως είναι τυφλή)
Σύμφωνα με τις διατάξεις των άρθρων 1 παρ. 2 και 2 παρ. 2 της Κ.Υ.Α. 25825/1951, οι προβλεπόμενες προσαυξήσεις για παροχή εργασίας κατά τις ημέρες υποχρεωτικής ανάπαυσης, τις Κυριακές ή αργίες και κατά τη διάρκεια της νύκτας δεν συμψηφίζονται προς τις καταβαλλόμενες αποδοχές που είναι ενδεχομένως ανώτερες των νόμιμων ελαχίστων ορίων μισθών και ημερομισθίων.
Ειδικότερα στοιχεία για να είναι ορισμένη η αγωγή είναι η σύμβαση (ή η σχέση) εργασίας, ο συμβατικός ή νόμιμος μισθός, και τα περιστατικά από τα οποία προκύπτουν οι αντίστοιχες για τις παραπάνω αιτίες οφειλές του εργοδότη.
Για να θεωρηθεί η καταγγελία άκυρη ως καταχρηστική, απαιτείται να οφείλεται σε συγκεκριμένους λόγους, που πρέπει να επικαλεστεί και να αποδείξει ο εργαζόμενος, εξαιτίας των οποίων η άσκηση του σχετικού δικαιώματος του εργοδότη υπερβαίνει προφανώς τα όρια που επιβάλλει το άρθρο 281 Α.Κ.
"Συνεχίζουμε τη δικαστική μάχη στο Εφετείο για την οριστική καταδίκη της εγκληματικής οργάνωσης με τις μεγαλύτερες δυνατές ποινές, έχοντας συνείδηση ότι τον φασισμό θα τον τσακίσει ένα μαζικό, πλειοψηφικό, αντιφασιστικό κίνημα των εργαζόμενων και της νεολαίας μέσα και έξω από τα δικαστήρια", τονίζουν.